Πρώτη φορά σε ανάμεικτα εορταστικό και «πολεμικό» κλίμα στις ΜΕΘ, στέλνουν το μήνυμά τους μέσω του Documento
Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίστηκαν στις κλινικές Covid-19 από γιατρούς και νοσηλευτές µε την ελπίδα του χρόνου όλοι οι ασθενείς τους να κάθονται σε γιορτινά τραπέζια. Καλή Covid-free χρονιά µε περισσότερα διαγνωστικά τεστ και λιγότερα πρόστιµα, είναι η ευχή τους.
«Θέλω να µιλήσω για εκείνους τους νεκρούς από κορονοϊό που µπορεί και να ζούσαν αν δεν ανήκαν σε µειονότητες, αν δεν ήταν φτωχοί και περιθωριοποιηµένοι». Τους συγκεκριµένους ασθενείς που έχασαν τη µάχη έχουν στο µυαλό τους αυτά τα διαφορετικά Χριστούγεννα οι γιατροί της πρώτης γραµµής, όπως και τους συναδέλφους τους που έπεσαν στη µάχη µε την πανδηµία.
Οι άνθρωποι που χειροκροτήθηκαν µε περίσσια υποκρισία από µέλη της κυβέρνησης, χωρίς να νιώσουν ούτε λίγο την εκτίµηση και τον σεβασµό για τον αγώνα που δίνουν καθηµερινά, περιγράφουν τα συναισθήµατά τους για τα φετινά Χριστούγεννα. Μας έγραψαν για τον θυµό τους αλλά και για τον φόβο για έναν χειµώνα που µόλις τώρα αρχίζει. «Να έχουµε ακέραια µνήµη για το τι µας συνέβη και πώς θα µπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αυτές οι εκατοντάδες απώλειες» λένε οι γιατροί που δεν σταµάτησαν εδώ κι έναν χρόνο να ζητούν το αυτονόητο, δηλαδή την ενίσχυση του ΕΣΥ.
«Μακάρι η καινούργια χρονιά να µας βρει όλους υγιείς και µάχιµους µέσα στις δηµόσιες δοµές υγείας να παρέχουµε τις γνώσεις και τις υπηρεσίες µας προς όφελος της υγείας του λαού. Ταυτόχρονα όµως να µας βρει µπροστάρηδες στον αγώνα διεκδίκησης άµεσων µέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ, στον αγώνα για ένα αποκλειστικά δηµόσιο και δωρεάν σύστηµα υγείας». Αυτό εύχονται οι γιατροί, που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι η ανηφόρα συνεχίζεται.
«Οαση ελπίδας για τους ασθενείς, φωνή βοώντος εν τη ερήμω για τις κυβερνήσεις»
Μαίρη Αγρογιάννη – Επικουρική παθολόγος στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του ΓΝ Νίκαιας, εκλεγμένη με τη ΔΗΠΑΚ στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ
Οι φετινές γιορτές βρίσκουν όλο τον πλανήτη εν µέσω πανδηµίας. Τα κρούσµατα είναι πάνω από 75 εκατοµµύρια. Πάνω από 1,6 εκατοµµύριο είναι οι νεκροί. ∆εν ήταν αναπόφευκτη αυτή η εξέλιξη. Τον 21ο αιώνα µπορούµε, µε βάση την τεράστια ανάπτυξη της επιστήµης και της τεχνολογίας, να σώσουµε πολύ περισσότερους, να κερδίσει η ζωή.
∆εν είναι αληθινός ο ισχυρισµός ότι κανένα σύστηµα υγείας, όσο αναπτυγµένο κι αν ήταν, δεν θα µπορούσε να αντεπεξέλθει. Αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ακούσει τα αιτήµατα των νοσοκοµειακών γιατρών, η κατάσταση θα ήταν αλλιώς. Χρόνια τώρα διεκδικούσαµε: τουλάχιστον 2.500 κλίνες ΜΕΘ (ήταν 550 κλίνες προ Covid), προσλήψεις για να καλυφθούν οι 30.000 κενές οργανικές θέσεις και οι 6.000 κενές θέσεις γιατρών. ∆ιεκδικούσαµε µέτρα στην ανύπαρκτη πρωτοβάθµια φροντίδα υγείας (ΠΦΥ), αύξηση του προϋπολογισµού. Ολες οι κυβερνήσεις έκοψαν την τελευταία δεκαετία πάνω από 1 δισ. για την υγεία. Η φωνή των υγειονοµικών ήταν µια όαση ελπίδας για τους ασθενείς και ταυτόχρονα φωνή βοώντος εν τη ερήµω για τις κυβερνήσεις.
Η αλήθεια είναι ότι τα εµπορευµατοποιηµένα συστήµατα υγείας στην Ελλάδα και σχεδόν σε όλο τον κόσµο βρέθηκαν ανέτοιµα και κατέρρευσαν. Μάταια όλες οι κυβερνήσεις ψάχνουν να βρουν τη χρυσή τοµή µεταξύ οικονοµίας και υγείας. Αποδείχθηκε µε τον πιο σκληρό τρόπο ότι όσο η υγεία είναι εµπόρευµα οι δύο αυτές έννοιες θα είναι ασύµβατες, η ανθρώπινη ζωή µπαίνει σε δεύτερη µοίρα.
Ακόµη και σήµερα, µε 100 νεκρούς την ηµέρα, τα µεγάλα µονοπώλια της υγείας συνεχίζουν να θησαυρίζουν: αγοραπωλησία τεστ, διπλασιασµός αµοιβών για κρεβάτια ΜΕΘ, παθήσεις που χειρουργούνται µόνο στον ιδιωτικό τοµέα.
Γιατί δεν επιτάσσουν πραγµατικά τον ιδιωτικό τοµέα; Γιατί δεν πήραν µέτρα για τα σχολεία, τα µέσα µεταφοράς, τους χώρους δουλειάς; Γιατί σπέρνουν αυταπάτες ότι η έναρξη των –προφανώς αναγκαίων– εµβολιασµών θα εξαφανίσει µονοµιάς την πανδηµία; ∆εν ξέρουν ότι το εµβόλιο είναι ένα µόνο όπλο στην αντιµετώπισή της;
Αυτήν τη στιγµή κάθε ασθενής µας δίνει τον προσωπικό του αγώνα. Χρέος µας είναι να συνοδεύεται από τον συλλογικό αγώνα όλων µας για την προστασία της υγείας του λαού. Με αισιοδοξία ότι θα βγούµε νικητές.
«Χρειαζόμαστε μαζική είσοδο γιατρών και νοσηλευτών στα νοσοκομεία που στενάζουν»
Γιάννης Γαλανόπουλος – Χειρουργός ορθοπεδικός, διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών, μέλος της ΕΓ της ΟΕΝΓΕ και του ΔΣ εργαζομένων του ΓΝΕ Θριάσιο
Ενας χρόνος από την έναρξη της πανδηµίας του κορονοϊού και σκέφτοµαι µε σφιγµένη καρδιά όλους εκείνους που νόσησαν κι αυτούς που έχασαν τη ζωή τους. Ανάµεσά τους υγειονοµικοί, γιατροί, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό των νοσοκοµείων, µεταξύ αυτών και νέοι συνάδελφοι.
Σκέφτοµαι όλη αυτήν τη ζοφερή πραγµατικότητα που βιώνουν οι άνεργοι και τα φτωχά λαϊκά στρώµατα, την αγωνία για τη ζωή, το µεροκάµατο και την υγεία τους. Ολους αυτούς που βλέπουν να εξαπολύεται εναντίον τους µια άνευ προηγουµένου αντιλαϊκή επίθεση µε πρόσχηµα την πανδηµία.
Σκέφτοµαι τους συναδέλφους µου που µε συµβάσεις ενός ή δύο ετών έπεσαν στη µάχη της πανδηµίας κι έχασαν τη ζωή τους στην πρώτη γραµµή του καθήκοντος, πολλές φορές χωρίς όπλα, µα κι εκείνους που ζουν µε τον καθηµερινό φόβο και την αβεβαιότητα για την επόµενη µέρα που µοιάζει µε αργό θάνατο. Αυτούς που βρίσκονται υπό διαρκή εργασιακή οµηρία από όλες τις κυβερνήσεις, οι οποίες θέλουν τα νοσοκοµεία να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις µε ελάχιστη κρατική χρηµατοδότηση και µε προσωπικό που θα αµείβεται από ίδια έσοδα από την πώληση των υπηρεσιών τους στους ασθενείς-πελάτες. Ολους αυτούς που κανείς τους δεν ξέρει αν θα έχει δουλειά την επόµενη µέρα, αν θα έχει χρήµατα να καλύψει τις βασικές του ανάγκες και υποχρεώσεις.
Γιατροί επικουρικοί που δεν µονιµοποιούνται γιατί, λέει, πρέπει να αξιολογηθούν. Λες και δεν έχουν πτυχίο, δεν έχουν τίτλο ειδικότητας. Λες και δεν εργάζονται ήδη στα νοσοκοµεία, δεν εφηµερεύουν, δεν εξετάζουν, δεν θεραπεύουν, δεν χειρουργούν.
Είναι απαίτηση να ακυρωθούν όλες οι κυβερνητικές ρυθµίσεις που διαιωνίζουν την ελαστική εργασία και µε πρόσχηµα την πανδηµία στρώνουν το έδαφος για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του συστήµατος υγείας. Εδώ και τώρα να δοθεί τέλος στην οµηρία αυτών των εργαζοµένων και να µονιµοποιηθούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Η πανδηµία ανέδειξε την αναγκαιότητα για προσλήψεις, ανέδειξε την επιτακτική ανάγκη για νέο αίµα στα νοσοκοµεία. ∆εν χρειαζόµαστε κρίσεις και αξιολογήσεις για να αποκλείσουµε γιατρούς ενώ λείπουν πάνω από 6.000 γιατροί από το ΕΣΥ. Χρειαζόµαστε µαζική είσοδο γιατρών και νοσηλευτών στα νοσοκοµεία που στενάζουν.
Υπάρχει διέξοδος, υπάρχει ελπίδα. Ενα σύστηµα υγείας που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη είναι διέξοδος για την πλειονότητα των γιατρών που θέλουν να ζουν µε αξιοπρέπεια από τον µισθό τους, να έχουν δικαιώµατα και να θέτουν τις γνώσεις και την επιστήµη τους στην υπηρεσία του λαού.
«Οσοι ανθέξετε θα πάτε ένα βήμα πιο μπροστά»*
Στέλιος Δημητρακόπουλος – Γενικός ιατρός, επιμελητής Α΄ ΚΥ Αγίας Βαρβάρας, Ηράκλειο Κρήτης
Από αυτό το βήµα δεν θέλω να (ξανα)µιλήσω για το πόσο η ΠΦΥ δεν αξιοποιήθηκε σε αυτή την πανδηµία για να φροντίσει αυτούς που την είχαν περισσότερο ανάγκη εγκλωβισµένοι στο σπίτι τους, αντιµέτωποι µε τους πιο µύχιους φόβους τους. ∆εν θέλω να µιλήσω για το στραγγάλισµα της οικονοµίας και των ζωών µας µε αναποτελεσµατικά lockdowns και αστείες ενισχύσεις. ∆εν θέλω να µιλήσω για τους συνάδελφους υγειονοµικούς που έχασαν µια άνιση µάχη αφηµένοι κυριολεκτικά στην τύχη τους από µια πολιτεία που χειροκροτούσε από απόσταση. ∆εν θέλω να µιλήσω για τον βιασµό της δηµοκρατίας µας µε πρόσχηµα την πανδηµία ούτε για την αντιµετώπιση του κορονοϊού µε ΜΑΤ αντί για ΜΕΘ. ∆εν θέλω να µιλήσω για τα εκατοντάδες εκατοµµύρια σε ΜΜΕ, προσλήψεις στα σώµατα ασφαλείας, φρεγάτες, επιµορφώσεις σκόιλ ελικικού, απευθείας αναθέσεις σε ηµετέρους ενώ είµαστε προτελευταίοι σε πρόσθετες δαπάνες υγείας για την αντιµετώπιση του κορονοϊού.
Θέλω να µιλήσω για εκείνη την ελπίδα που δεν έρχεται από το εµβόλιο αλλά από τη συνειδητοποίηση των λόγων που µας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και την απαραίτητη εκµηδένισή τους, αν θέλουµε να αποφύγουµε καινούργιες πανδηµίες. Μιλώ για τη γιγάντωση του αγροτοβιοµηχανικού συµπλέγµατος εις βάρος του οικοσυστήµατος και τη µεγιστοποίηση του κέρδους µέσω της επικράτησης υγειονοµικά προβληµατικών µεθόδων γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής, ενώ υπήρχε πρόβλεψη για ξέσπασµα πανδηµίας µόλις δύο µήνες πριν (σενάριο εργασίας µε τίτλο «Event 201» σε φόρουµ που συνδιοργανώθηκε από τα Johns Hopkins Center for Health Security, Gates Foundation και World Economic Forum).
Θέλω να µιλήσω για εκείνους τους νεκρούς από κορονοϊό που µπορεί και να ζούσαν αν δεν ανήκαν σε µειονότητες, αν δεν ήταν φτωχοί και περιθωριοποιηµένοι. Θέλω να µιλήσω γι’ αυτά που ο Γερµανός γιατρός και πρωτοπόρος της δηµόσιας υγείας Ρούντολφ Βίρχοβ (Virchow) περιέγραφε από το 1840 ως αιτίες των επιδηµιών: φτώχεια, κακές συνθήκες στέγης, ακατάλληλος ρουχισµός, λιγότερες ευκαιρίες εκπαίδευσης, διακρίσεις, εµπόδια στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
«Οποιος την κατάστασή του ξέρει και κατανοεί
πώς θα εµποδιστεί να την αλλάξει;
Οι νικηµένοι του σήµερα, βλέπετε,
είναι οι νικητές του αύριο,
όσο για κείνο το π ο τ έ
έχει πλέον γίνει σ ή µ ε ρ α, κι έχουµε κιόλας αργήσει!»
Μπέρτολτ Μπρεχτ*
«Κανένα σύστηµα δεν θα σας υποσχεθεί την ελευθερία σας, δεν υπάρχει τέτοιο σύστηµα, σας είπαν ψέµατα. Μόνιµα θα διεκδικείτε ολοένα και περισσότερο αυτό που σας αρνούνται βασιζόµενοι στην κούρασή σας, µε λίγες µόνο εξαιρέσεις. Μα, µε τις εξαιρέσεις ο κόσµος προχωρά. Οσοι ανθέξετε θα πάτε ένα βήµα πιο µπροστά»
Μάνος Χατζιδάκις
«Ο ελαττωματικός άβακας της κυβέρνησης»
Ελένη Ιωαννίδου – Παθολόγος λοιμωξιολόγος στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου
Πριν από λίγες µέρες λάβαµε από
τις υγειονοµικές περιφέρειες ένα έγγραφο µε την ένδειξη του
κατεπείγοντος. Επρεπε να δηλώσουµε όλοι οι υγειονοµικοί τώρα, τώρα,
τώρα, «αν έχουµε πρόθεση να εµβολιαστούµε για την Covid 19». ∆εν
αναφερόταν ποιο εµβόλιο θα γίνει ούτε ο λόγος που έπρεπε επειγόντως να
απαντηθεί αυτό το ερώτηµα. Εύλογη απορία: Σε τι άραγε θα µπορούσε να
χρησιµέψει αυτή η πληροφορία, τη στιγµή που ο εµβολιασµός οργανώνεται
από τα ίδια τα νοσοκοµεία και τεράστιες δόσεις εµβολίων είχαν
εξασφαλιστεί; Η απορία λύθηκε µόλις µία µέρα µετά, όταν ανακοινώθηκε ότι
οι εκατοµµύρια δόσεις που είχαν εξασφαλιστεί έγιναν 300.000. Αλλη µία
κίνηση-µατ από την κυβέρνηση. Χωρίς ενηµέρωση, χωρίς καµία καµπάνια
προώθησης του εµβολιασµού. Τι βολικό να εκµεταλλευτεί επικοινωνιακά την
αντανακλαστική άρνηση που προκύπτει σε µια τόσο επιτακτική ερώτηση και
να τα ρίξει για ακόµη µία φορά στην ατοµική ευθύνη! ∆εν φταίει η
κυβέρνηση που δεν έφερε τα εµβόλια, φταίνε οι ασυνείδητοι υγειονοµικοί
που δεν θέλουν να εµβολιαστούν. Τα εµβόλια φτάνουν και περισσεύουν
λοιπόν. Ο ελαττωµατικός άβακας της κυβέρνησης λειτούργησε πάλι, όπως στο
µέτρηµα των κλινών ΜΕΘ, στο άνοιγµα κλινών κλινικών Covid χωρίς την
εξασφάλιση των αντίστοιχων γιατρών. Για ακόµη µία φορά έχει στηθεί το
σκηνικό και οι πρωταγωνιστές λείπουν. ∆εν φταίει όµως ο σκηνοθέτης αφού
το κοινό δεν εµφανίστηκε…
«Μπροστά στην πανδημία οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι»
Ιωάννης Καλομενίδης – Αναπληρωτής καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής της κλινικής Covid-19 του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός
Το απόγευµα πιάσαµε να στολίσουµε το δέντρο της µονάδας Covid-19 του Ευαγγελισµού. Γεγονός ευοίωνο. Εναν µήνα πριν κάτι τέτοιο θα ήταν πολυτέλεια. Προσωρινή ανάπαυλα, σκέφτηκα, κοιτάζοντας από τα παράθυρα του µεγάλου χολ που µετατρέψαµε σε γραφείο. Το σκοτάδι που έπεφτε στις πλαγιές του Λυκαβηττού γεννούσε ένα άβολο συναίσθηµα υπενθυµίζοντας ότι ο χειµώνας τώρα αρχίζει. Είναι πολύ νωρίς να πούµε ότι τελειώνει η περιπέτεια. Αλλωστε για κάποιους σαν εµάς, στη βόρεια Ελλάδα τα πράγµατα είναι ακόµη πολύ δύσκολα.
Μια ανάπαυλα, κάποιες ώρες χαλάρωσης µε τους δικούς µας. Είναι µια παρηγοριά να ακούς τους ειδικούς να συµβουλεύουν πώς θα καθίσουµε στο γιορτινό τραπέζι και ότι δεν πρέπει να κάνουµε ρεβεγιόν. Είναι ευχάριστη έστω και η αναφορά σε αυτά. ∆ίπλα, στα παράθυρα, η λίστα µε τους ασθενείς. Και οι ιστορίες τους. Πολλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται ρεβεγιόν για να µολυνθούν. Κινδυνεύουν καθηµερινά στα ΜΜΜ και τα εργοστάσια ή σε άλλους µαζικούς χώρους εργασίας και στους δρόµους της µη τυπικής οικονοµίας όπου δεν φτάνουν τα επιδόµατα. Εκεί όπου οι όροι εργασίας τους δεν είναι θέµα επιλογής τους, η τηλεργασία είναι πικρό ανέκδοτο και η ατοµική ευθύνη δεν καταδέχεται να περάσει. Αυτές τις µέρες η δυτική Αττική κάνει πρώτη είδηση αυτό που ήταν φανερό από το καλοκαίρι: οι χώροι εργασίας αποτελούν εστίες συστηµατικής διασποράς του ιού. Θυµίζει ότι µπροστά στην πανδηµία οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι. Το ότι βγήκε µπροστά ο υπουργός ΠΡΟΠΟ ωστόσο δεν εµπνέει ασφάλεια για τον τρόπο που προσλαµβάνει το πρόβληµα το ελληνικό κράτος.
Ο στολισµός τελείωσε. Οπως κάθε χρόνο, οι υγειονοµικοί, ειδικά οι πιο νέοι, θα περάσουν µέρος των γιορτινών στιγµών τους στο νοσοκοµείο. Φέτος πιο κουρασµένοι και ανήσυχοι για το τι θα φέρουν οι γιορτές και η νέα χρονιά. Και όπως πάντα, πράττοντας τα αναγκαία ώστε οι ασθενείς να γυρίσουν καλά στους δικούς τους για να καθίσουν πάλι, όλοι τους, σε γιορτινά τραπέζια.
«Η κυβέρνηση κωφεύει επιδεικτικά στις φωνές αγωνίας των υγειονομικών»
Χρήστος Καραχρήστος – Γενικός γραμματέας ΔΣ ΕΝΙΘ, ειδικευόμενος πνευμονολόγος στο Νοσοκομείο Παπανικολάου
Οι φετινές γιορτινές µέρες θα είναι πολύ διαφορετικές για όλους. Ειδικά για το υγειονοµικό προσωπικό της χώρας που βρίσκεται στην πρώτη γραµµής της µάχης κάνοντας το καθήκον του. Και έτσι θα συνεχίσει, παρά την υπερβολική κόπωση που έχει συσσωρευτεί λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε όλες τις δοµές της δηµόσιας υγείας. Ακόµη και αυτές οι λίγες στιγµές ξεκούρασης και ξεγνοιασιάς των γιορτών είναι πολυτέλεια για πολλούς από εµάς, που θα βρισκόµαστε στη βάρδια προσφέροντας τις υπηρεσίες µας σε όποιον τις έχει ανάγκη.
Ολα αυτά ενώ φαίνεται ότι είµαστε ακόµη µακριά από το τέλος της πανδηµίας, µε φανερή την πιθανότητα εκ νέου έξαρσης των κρουσµάτων τους επόµενους µήνες. Οσο κι αν παρουσιάζει η κυβέρνηση τον εµβολιασµό σαν το πολυαναµενόµενο θαύµα, η επιτυχία του στην αντιµετώπιση της πανδηµίας θα αρχίσει να φαίνεται πιθανά µετά το τέλος της άνοιξης, την ίδια ώρα που οι ασθενείς και οι νεκροί θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Προσπαθούν µε το νέο αυτό αφήγηµα να κρύψουν τις εγκληµατικές τους ευθύνες για τη µη λήψη των απαραίτητων µέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση κωφεύει επιδεικτικά στις φωνές αγωνίας των υγειονοµικών που επιβάλλεται να ακούσει και να προχωρήσει σε αυτά που απαιτούν τόσο καιρό οι πραγµατικά ειδικοί, οι εργαζόµενοι της πρώτης γραµµής µέσα στα νοσοκοµεία.
Μακάρι η καινούργια χρονιά να µας βρει όλους υγιείς και µάχιµους µέσα στις δηµόσιες δοµές υγείας να παρέχουµε τις γνώσεις και τις υπηρεσίες µας προς όφελος της υγείας του λαού. Ταυτόχρονα όµως να µας βρει µπροστάρηδες στον αγώνα διεκδίκησης άµεσων µέτρων ενίσχυσης του ΕΣΥ, στον αγώνα για ένα αποκλειστικά δηµόσιο και δωρεάν σύστηµα υγείας.
«Χριστούγεννα αγάπης, αλληλεγγύης και αγώνα για τη ζωή»
Δάφνη Κατσίμπα – Πρόεδρος νοσοκομειακών γιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ)
Οι γιατροί, οι νοσηλευτές και το προσωπικό των δηµόσιων νοσοκοµείων στη βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη θα κάνουµε Χριστούγεννα στις ΜΕΘ, τις εφηµερίες και στον καθηµερινό άνισο αγώνα στις κλινικές Covid. Ανισο επειδή η πανδηµία του κορονοϊού βρήκε σε όλο τον πλανήτη τα συστήµατα υγείας κατακρεουργηµένα από τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισµού.
Οι εργαζόµενοι στο ΕΣΥ δεν παλεύουν µόνο µε τον κορονοϊό, αλλά µε τα αποτελέσµατα της διαχρονικής υποβάθµισης του δηµόσιου συστήµατος υγείας. Τραγικά υποστελεχωµένο και µε ανεπαρκή εξοπλισµό, καταρρέει. Μαζί µε τους χιλιάδες νεκρούς, διασωληνωµένους και βαριά πάσχοντες του κορονοϊού, θύµατα και οι πάσχοντες από άλλες σοβαρές παθήσεις, όπως και οι χρόνια πάσχοντες, για τους οποίους ανατράπηκε βίαια η δυνατότητα παρακολούθησής τους στα νοσοκοµεία και ο προγραµµατισµός των χειρουργείων τους. Το ΕΣΥ ήδη πληρώνει βαρύ φόρο αίµατος, µε εκατοντάδες υγειονοµικούς σε σοβαρή κατάσταση και δεκάδες να έχουν καταλήξει λόγω της ανεξέλεγκτης µετάδοσης του ιού στην κοινωνία και της υπερεξάντλησης στα δηµόσια νοσοκοµεία.
Αντί της αύξησης των υγειονοµικών δυνατοτήτων των νοσοκοµείων επιχειρείται η αναπροσαρµογή των υφιστάµενων. Μία είναι η αιτία της τραγικής αυτής κατάστασης. Η πάση θυσία µη αύξηση του δηµόσιου κόστους και ο πάση θυσία µη επιµερισµός του δηµόσιου υγειονοµικού βάρους από τον ιδιωτικό τοµέα της υγείας.
Με προσήλωση σε αυτόν και µόνο σε αυτό τον στόχο, η κυβέρνηση αρνήθηκε και αρνείται να ενισχύσει το δηµόσιο σύστηµα υγείας, φέρνοντας στον προϋπολογισµό του 2021 µειωµένη κατά 560 εκατ. ευρώ τη δηµόσια δαπάνη για την υγεία!
Και δεν φτάνει µόνο αυτό.
Η κυβέρνηση αρνείται να αγγίξει τις εστίες υπερµετάδοσης που κοστίζουν στην «επιχειρηµατικότητα». Αφήνει ανεξέλεγκτη τη λήψη µέτρων από την εργοδοσία στους χώρους δουλειάς και κλείνει τα µάτια και τα αυτιά σε πολλές περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τροµοκρατίας µε όπλο τον κίνδυνο απολύσεων. Αρνείται να αντιµετωπίσει το πρόβληµα του συνωστισµού στα ΜΜΜ που χρησιµοποιούν οι εργαζόµενοι που ανήκουν στα λαϊκά στρώµατα, αρνείται να επιτάξει λεωφορεία από τον ιδιωτικό τοµέα, όπως οι τουριστικές επιχειρήσεις. Αρνείται επιπλέον, λόγω δηµοσιονοµικού κόστους, να αποσυµφορήσει τα σχολεία µε επιπλέον υποδοµές και επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό, αρνείται την πραγµατοποίηση µαζικών δωρεάν τεστ.
Και ενώ αρνείται στον λαό και στους υγειονοµικούς τα στοιχειώδη, προσφέρει στους επιχειρηµατίες ό,τι ζητήσουν. Προσφέρει κάθε νοµική και θεσµική διευκόλυνση για το σάρωµα του µισθού, του ωραρίου, της υπερωρίας, του ελεύθερου χρόνου, των δηµοκρατικών δικαιωµάτων.
Καµιά πολιτική υγείας δεν περιλαµβάνει το στρες, την ανεργία, τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εξαθλίωση. Αντίθετα, οι παράγοντες αυτοί αποτελούν ικανή συνθήκη για αυξηµένη νοσηρότητα και θνητότητα. Καµιά πολιτική υγείας δεν περιλαµβάνει την άρση των δηµοκρατικών δικαιωµάτων και ελευθεριών.
Αυτά τα Χριστούγεννα η κοινωνία παλεύει ταυτόχρονα µε την αρρώστια, τη φτώχεια και µια ιστορική προσπάθεια συρρίκνωσης της δηµοκρατίας µε πρόσχηµα το lockdown.
Είναι τα Χριστούγεννα που η κοινωνία θα χρειαστεί να στηριχτεί µόνο στις δικές της δυνάµεις για να παραµείνει όρθια, που θα χρειαστεί όλοι µας να δώσουµε όσο περισσότερη αγάπη και αλληλεγγύη µπορούµε προς τον συνάνθρωπο, συναγωνιστή, σύντροφό µας.
«Ακόμη και με το εμβόλιο το πρόβλημα δεν θα λυθεί αν δεν είμαστε σοβαροί και προετοιμασμένοι»
Δημοσθένης Μακρής – Εντατικολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας
Εύχοµαι να έχουµε µια νέα καλύτερη χρονιά στη χώρα µας αλλά και στον κόσµο. Μια χρονιά µε λιγότερα προβλήµατα και καλύτερη προετοιµασία. Να είµαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Και να έχουµε ακέραια µνήµη για το τι µας συνέβη αλλά και το πώς θα µπορούσε το πρόβληµα –και εννοώ τον µεγάλο αριθµό νεκρών– να αποφευχθεί. Για να µην επαναληφθεί.Είδαµε τον περασµένο χρόνο ότι τα ωραία πλάνα στο ηλιοβασίλεµα από τη µια µεριά και το να µπούµε εµείς σε άρνηση και λήθη δεν λύνουν το πρόβληµα. Στην πανδηµία είχαµε από νωρίς όλα τα δεδοµένα µπροστά µας, είτε ως πληροφορία είτε ως πρώιµη εµπειρία από τη χώρα µας, αλλά αυτά που έγιναν ήταν λίγα. Εγιναν δηλαδή σχεδόν τα αυτονόητα, αυτά που ίσως κάναµε από µόνοι µας οι υγειονοµικοί, ακόµη κι αν δεν υπήρχε διοίκηση. Το να κλείνεις «τρύπες» εκ των ενόντων δεν αποτελεί σοβαρό σχεδιασµό. Το να πολεµάς την πανδηµία µε συνεντεύξεις και λύσεις της τελευταίας στιγµής δεν µειώνει τους αριθµούς. Οσοι έχασαν δικούς τους ανθρώπους δυστυχώς το ένιωσαν. Στην καινούργια χρονιά τα νοσοκοµεία, οι ΜΕΘ πρέπει να ενισχυθούν και να υπάρχουν συντεταγµένα σχέδια για το πώς αντιµετωπίζεις 10, 100, 1.000 κρούσµατα. Να υπάρχουν διαθέσιµα τεχνικά µέσα και ανθρώπινοι πόροι. Ενα εξουθενωµένο, µικρό σε αριθµό προσωπικό, χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία, δεν αποτελεί σοβαρή λύση αλλά απλώς δικαιολογία. ∆εν παίρνεις άριστα έτσι. Εύχοµαι η καινούργια χρονιά, και µε την έλευση του εµβολίου, να είναι καλύτερη. Αλλά ακόµη και µε το εµβόλιο το πρόβληµα δεν θα λυθεί αν δεν είµαστε σοβαροί και προετοιµασµένοι.
«Μια άλλη διάσταση»
Ηλίας Π. Σιώρας – Καρδιολόγος, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Ευαγγελισμού, γραμματέας ΕΙΝΑΠ, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Ολοι συζητούν τα µέτρα που… δεν πήρε η κυβέρνηση για την πανδηµία.
Εχει µείνει χωρίς ουσιαστική συζήτηση ο ρόλος των περιφερειακών διοικήσεων και πρωτίστως της µεγαλύτερης, της περιφέρειας Αττικής.
Αφορµή για το σηµείωµα στάθηκε η συζήτηση στο Περιφερειακό Συµβούλιο για τον προϋπολογισµό του 2021.
∆εν αντιτάχθηκε στη λαιµητόµο του κρατικού προϋπολογισµού που κόβει 600 εκατ. ευρώ από την υγεία σε σχέση µε το 2020. Ταυτίστηκε µε την κυβέρνηση, όπως έκαναν οι προκάτοχοί της όταν περικόπτονταν χρόνο µε τον χρόνο οι δαπάνες υγείας.
∆εν άκουσε τη φωνή των υγειονοµικών για στήριξη των αιτηµάτων για µόνιµο προσωπικό. Αντίθετα, υπερθεµάτισε για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
∆εν προέβλεψε δαπάνες για ευαίσθητους τοµείς, π.χ. ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ, αντίθετα συνέχισε τις πλούσιες χορηγίες για τα φαραωνικά έργα της «Αθηναϊκής Ριβιέρας», για τον µεγαλοµέτοχο της ΑΕΚ, όπως ακριβώς γινόταν. Σιγοντάρισε τον «Μεγάλο περίπατο» και το έγκληµα στον Βοτανικό.
∆εν έκανε επίταξη –ούτε καν µε µίσθωµα– ξενοδοχείων για να µπουν σε καραντίνα οι άνθρωποι των οίκων ευγηρίας που µολύνθηκαν ή οι ασυµπτωµατικοί φορείς, όπως νέοι µετανάστες που έγιναν υπερµεταδότες. Αντίθετα, πρωτοστάτησε παλαιότερα στη διαφήµιση µε τον δήµαρχο Περιστερίου, του δήµου µε την κλινική που είχε τόσα θύµατα..
Στις 25 του Νοέµβρη ψήφισε µε την παράταξη ∆ούρου (ΣΥΡΙΖΑ) την «επέκταση θεσµού Σ∆ΙΤ σε τοµείς υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης». Αυτή είναι και η στρατηγική σύµπλευση των δύο κατ’ όνοµα µονοµάχων στο αίτηµα των υγειονοµικών για πραγµατική επίταξη ιδιωτικού τοµέα.
∆εν υπάκουσε σε κεντρικό σχεδιασµό, όπως απαιτούν οι συνθήκες της πανδηµίας, αλλά, αξιοποιώντας κονδύλια ΕΣΠΑ, έκανε µπαλώµατα, υποκαθιστώντας σε πολύ µικρό βαθµό τη βαριά υποχρέωση της κυβέρνησης. Γνωστή η τακτική και από τους προκατόχους της.
∆εν πήγε στις φτωχογειτονιές, στα σχολεία και στους εργασιακούς χώρους –όπως στη δυτική Αττική– να κάνει µαζικά τεστ. Αντίθετα, σε συµφωνία µε τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών (ΙΣΑ) φιγουράριζαν τη διενέργεια τεστ µόνο στο Κολλέγιο Αθηνών. Καλώς πήγαν. Αλλού όµως.
Καλό θα ήταν να απολογηθεί η περιφέρεια πού πήγαν τα σχεδόν 500.000 ευρώ προς τον ΙΣΑ για να αναλάβει τη διενέργεια τεστ Covid. Πού έγιναν έλεγχοι; Υπήρξαν παχυλές αµοιβές όπως γράφτηκε στον Τύπο;
Ταυτίστηκε πλήρως µε την κυβερνητική προπαγάνδα περί «ατοµικής ευθύνης» και έκανε τα στραβά µάτια εκεί που ο ιός θέριζε, στα σουπερµάρκετ και τα νοσοκοµεία.
Είναι πολλά τα «∆ΕΝ», η περιφέρεια ελέγχεται για όσα ∆ΕΝ έκανε. Η αναφορά δεν είναι τυχαία, αφού αποτελεί ισχυρό κρίκο της κεντρικής διοίκησης και υλοποιεί έργο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού, ιδίως τώρα.
Μπορεί να αλλάξει; ∆εν υπάρχουν αυταπάτες!
Από επιλογή, όχι. Μόνο από ισχυρή πίεση του κινήµατος, γιατί είναι το µόνο που µπορεί να αποσπάσει µέτρα για τη λαϊκή υγεία.
Είναι µέρες εορτών, για πολλούς µέρες έντασης και για άλλους ολιγοήµερης ανάπαυσης. Καλό θα είναι να αποτελέσουν για ΟΛΟΥΣ µέρες περισυλλογής, συµπερασµάτων και αποφάσεων.
∆εν µπορεί η απειλή της πανδηµίας να σέρνεται στις πόρτες µας και στους δρόµους. Η επιστήµη δεν έχει µόνο το εµβόλιο. Αυτό είναι µόνο ένα όπλο. ∆εν είναι πανάκεια. Υπάρχουν και οι προτάσεις του µαζικού κινήµατος που κυβέρνηση και περιφέρεια λοιδόρησαν.
Υπάρχουν όµως και οι πολιτικές αποφάσεις που είτε ποδηγετούν την επιστήµη είτε την αγνοούν. Πρέπει να ορθωθεί κύµα αντίστασης σε αυτές τις αποφάσεις που βάζουν την υγεία σε δεύτερη µοίρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων σε προτεραιότητα. Κύµα αντίστασης κατά των άδικων αποφάσεων. Και επειδή είναι παραδοσιακά µέρες «αγάπης», να συνειδητοποιήσουµε ότι χωρίς µίσος για το άδικο δεν µπορεί να υπάρξει αγάπη.
«Για να πετύχουμε το ευ ζην, πρέπει να διασφαλίσουμε το ζην…»
Γιώργος Φερεντίνος – Ειδικευόμενος καρδιολογίας, μέλος του ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Ευαγγελισμού
Από την αρχή της πανδηµίας οι υγειονοµικοί του ΕΣΥ σε όλα τα νοσοκοµεία της χώρας ριχτήκαµε µε αυταπάρνηση στη µάχη απέναντι στον αόρατο εχθρό (SARS-CoV-2), σε καθεστώς ανάκλησης αδειών, δουλεύοντας πολλές φορές χωρίς ούτε ρεπό, ζητώντας για τον εαυτό µας µόνο τα απαραίτητα µέσα ατοµικής προστασίας.
Ξεκαθαρίσαµε ότι για να δοθεί «στα ίσια» αυτή η µάχη πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις που θα γεµίσουν τις άδειες θέσεις των νοσοκοµείων σε όλες τις ειδικότητες, να επαναλειτουργήσουν τα νοσοκοµεία που έκλεισαν τα προηγούµενα χρόνια για να εξυπηρετηθεί ο τεράστιος όγκος περιστατικών όλων των νοσηµάτων, να αναπτυχθούν οι απαραίτητες σε αναλογία προς τον πληθυσµό κλίνες ΜΕΘ, ώστε να µη χαθεί καµία ζωή που θα µπορούσε να σωθεί. ∆ιενέργεια περιοδικά δωρεάν µαζικών τεστ στον πληθυσµό ώστε να γίνεται γνωστή η πραγµατική διασπορά της νόσου στην κοινωνία και στους µεγάλους χώρους εργασίας. Να επιταχθεί ο ιδιωτικός τοµέας της υγείας κάτω από κεντρικό εθνικό σχεδιασµό και όχι να γίνεται χρυσοπληρωµένη αγορά υπηρεσιών και κλινών ΜΕΘ.
Για εννέα µήνες τώρα συνεχίζουµε µε τις ίδιες διεκδικήσεις, που είναι άρρηκτα συνδεδεµένες µε την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών περίθαλψης και θεραπείας στους ασθενείς µας, µε τους οποίους γίναµε οικογένεια, µιας και λόγω των συνθηκών ούτε οι ίδιοι αλλά ούτε εµείς µπορούµε να έχουµε κοντά µας τη φυσική µας οικογένεια.
Ακόµη και τώρα, στο «και πέντε», ελπίζουµε να ακουστεί η φωνή µας. Οχι µόνο για να πέφτουν τα νούµερα στην καθηµερινή ενηµέρωση (το ευχόµαστε από καρδιάς), αλλά για να γίνει ο αγώνας µας πιο αποτελεσµατικός. Για να ξεµπερδέψουµε από αυτή την ιστορία µε τις λιγότερες απώλειες και η νέα χρονιά να µας βρει πραγµατικά πιο οχυρωµένους να παλεύουµε για το ζην…
Το εµβόλιο έφτασε, αλλά το ΕΣΥ συνεχίζει να νοσεί, γι’ αυτό συνεχίστε να τηρείτε τις αποστάσεις και κυρίως τις αντιστάσεις και µην ξεχνάτε ότι τα καλυµµένα στόµατα έχουν φωνή!
ΥΓ.: Καλή (Covid-free) χρονιά σε όλους και ας ελπίσουµε το 2021 να είναι περισσότερα τα ηµερήσια διαγνωστικά τεστ απ’ ό,τι τα πρόστιµα…