Το ελληνικό ποδόσφαιρο ξέμεινε από τον Αύγουστο με μία ομάδα στην Ευρώπη.
Γεγονός που πιστοποιεί ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ ενδιαφέρονται μόνο για το ποιος θα υπερισχύσει του άλλου στο χωριό, δηλαδή στις εγχώριες διοργανώσεις. Μόνο λόγια, υποσχέσεις για δημιουργία υπερομάδων και άλλες γραφικότητες.
Πασχίζουν στο πρωτάθλημα, υποτίθεται για να κερδίσουν ευρωπαϊκά εισιτήρια, αλλά στην ουσία θέλουν μόνο να ξεπερνούν ο ένας τον άλλο. Κανείς τους δεν βλέπει ή δεν θέλει να βλέπει μερικά μέτρα πιο πέρα. Ελλιπής προετοιμασία, κακός σχεδιασμός, υπερεκτιμημένα ρόστερ, μεταγραφές από το πανέρι στη λογική «αν μας βγει, είμαστε τυχεροί». Μηδέν πλάνα, μηδέν ρίσκα, μηδέν επενδύσεις.
Ηδη η Ελλάδα βούλιαξε στη 17η θέση και πάει φουλ για ακόμη πιο κάτω.
Μια ματιά στην ειδική βαθμολογία της UEFA μπορεί να σας προσγειώσει – τους Ελληνες «επενδυτές» όχι, γιατί δεν τους ενδιαφέρουν η ομάδα και το ποδόσφαιρο αλλά οι παράλληλες δουλειές τους.
Ομάδες από το Λιχτενστάιν, τα Φερόε, την Ισλανδία και άλλες… υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχουν μαζέψει ήδη περισσότερους βαθμούς από τις ελληνικές.
Η Κύπρος, την οποία σχεδόν πάντα ειρωνευόμαστε στο ποδόσφαιρο («ποια Κύπρος;»), έβαλε τρεις ομάδες σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στη 17η θέση και οδεύει ολοταχώς στον βυθό.
Eως τώρα οι ομάδες μας έχουν προσφέρει μόλις 1.500 βαθμούς. Oταν οι εκπρόσωποι του Λιχτενστάιν έχουν ήδη 3.500, της Κύπρου 2.000, των Νήσων Φερόε 2.250, του Κοσόβου 1.625, του Ισραήλ και της Ισλανδίας από 3.000. Εν ολίγοις, φέτος περνάμε σε συγκομιδή βαθμών το Σαν Μαρίνο, την Ανδόρρα, το Λουξεμβούργο και τη Λευκορωσία.
