Γίναμε… Κολομβία και με τη βούλα – Η έκθεση που επιβεβαίωσε το Documento για την κατρακύλα της οικονομίας

Γίναμε… Κολομβία και με τη βούλα – Η έκθεση που επιβεβαίωσε το Documento για την κατρακύλα της οικονομίας

Ηταν τέλος του 2023, συγκεκριμένα στο φύλλο της 24ης Δεκεμβρίου, όταν το Documento με αριθμούς είχε αποκαλύψει ότι η Ελλάδα είχε απομακρυνθεί από τους τελευταίους στην Ευρώπη και πλέον συναγωνιζόταν χώρες της Λατινικής Αμερικής. Μέσα από συγκεκριμένους δείκτες δείχναμε τι βίωνε η ελληνική κοινωνία και πόσο τα έργα και οι ημέρες του Κυριάκου Μητσοτάκη είχαν σκορπίσει μέσω της αισχροκέρδειας την καθημερινότητα των ελληνικών νοικοκυριών. Ο τίτλος δηλωτικός: «Βενεζουελλάδα». Τώρα, σχεδόν έντεκα μήνες μετά, ήρθε η έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) με τίτλο «How’s life 2024» να επιβεβαιώσει το Documento. Οι πραγματικές (αποπληθωρισμένες) ετήσιες αποδοχές κατατάσσουν την Ελλάδα στην τρίτη χαμηλότερη θέση του σχετικού καταλόγου μεταξύ των 38 κρατών-μελών του ΟΟΣΑ.

Ποιες χώρες είναι χειρότερες από την Ελλάδα σε πραγματικές ετήσιες αποδοχές; Το Μεξικό (τελευταίο) και η Κολομβία (προτελευταία). Ομως ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του για την ευημερία καταγράφει ότι το χρονικό διάστημα 2019-22 υπήρξε επιδείνωση των μισθών στη Ελλάδα. Στις 20 από τις 38 χώρες -μέλη του ΟΟΣΑ οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν το 2023 σε σχέση με το 2019. Στην Ελλάδα οι πραγματικοί μισθοί καταγράφουν χειροτέρευση μεταξύ 2019 και 2022.

Η πραγματική εικόνα της ελληνικής κοινωνίας 

Είναι η κυβερνητική περίοδος του Κυρ. Μητσοτάκη. Είναι η καταστροφή των ελληνικών νοικοκυριών διά της αισχροκέρδειας. Ομως η έκθεση του ΟΟΣΑ έχει κι άλλα μεγέθη δηλωτικά του τι βιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά από το 2019.

Οπως προκύπτει από τη σύγκριση των οικονομιών στις 38 χώρες του ΟΟΣΑ:

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την έκτη θέση στο ποσοστό των πλέον οικονομικά αδύναμων νοικοκυριών, που δαπανούν άνω του 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για την κάλυψη του κόστους στέγασης. Οπως προκύπτει από την έρευνα του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω μόνο από τη Χιλή, την Κολομβία, την Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και τις ΗΠΑ.

Η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη στο ποσοστό εκείνων που δυσκολεύονται ή απλώς δεν τα βγάζουν πέρα. Μάλιστα προτελευταίο είναι το Μεξικό, που καταλαμβάνει την τρίτη χαμηλότερη θέση σε σχέση με τις πραγματικές (αποπληθωρισμένες) ετήσιες αποδοχές.

Το ποσοστό του πληθυσμού που δυσκολεύεται να θερμάνει την κατοικία του είναι τόσο μεγάλο που βρίσκεται στην τέταρτη θέση του συγκεκριμένου συγκριτικού πίνακα. Η Ελλάδα βρίσκεται πίσω μόνο από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Τουρκία.

Το έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ αγγίζει το 70%. Πρόκειται για ποσοστό που κατατάσσει την Ελλάδα στην έκτη θέση μεταξύ των 38 χωρών. Χειρότερες κατατάσσονται κατά σειρά οι Σλοβακία, Κολομβία, Λετονία και Νότια Κορέα. 

Σημασία όμως δεν έχει η καταγραφή των συμπερασμάτων ούτε βέβαια η παράθεση αριθμών. Σημασία έχει το γιατί η καθημερινότητα ολισθαίνει στα χρόνια του Κυρ. Μητσοτάκη ενώ οι αριθμοί ευημερούν. Καθίσταται προφανές ότι καταγράφεται αύξηση του ΑΕΠ της χώρας χρόνο με τον χρόνο. Είναι όμως ηλίου φαεινότερο ότι αυτή η αύξηση είναι φορομπηχτική και οδηγεί την οικονομία στα βράχια. Πρόκειται για αύξηση που δηλητηριάζει την πραγματική οικονομία και αφήνει ανεξέλεγκτα τα καρτέλ να αισχροκερδούν. Πρόκειται για κυβέρνηση που ετσιθελικά αποδομεί τις εργασιακές σχέσεις και συντρίβει το ετήσιο εισόδημα των μισθωτών ενώ μεγιστοποιεί το κόστος λειτουργίας των μικρών επιχειρήσεων της χώρας διά του ενεργειακού κόστους.

Απαντες στην Ελλάδα, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, γονάτισαν εξαιτίας του target model που θεσμοθέτησαν τον Νοέμβριο 2020 οι Κυρ. Μητσοτάκης και Κωστής Χατζηδάκης σε συνδυασμό με την πρωθύστερη απολιγνιτοποίηση της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τα οποία γιγάντωσαν το κόστος ρεύματος. Από την άλλη, η αισχροκέρδεια στα υγρά καύσιμα και η βαριά φορολόγησή τους –το 60% του κόστους των καυσίμων κατευθύνεται στο κράτος μέσω του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ)– έχουν εξακοντίσει το μεταφορικό κόστος και πυροδοτούν την ακρίβεια, στη λογική «ό,τι παράγεται μεταφέρεται». 

Από την άλλη, η έλλειψη ελέγχων στην αγορά προϊόντων φέρνει άνθηση στα καρτέλ που λειτουργούν στο ενδιάμεσο της εφοδιαστικής αλυσίδας. Πρόκειται για εναρμονισμένες πρακτικές που συντρίβουν το εισόδημα των παραγωγών ειδικά αγροτικών προϊόντων που αγοράζονται πάμφθηνα και πολλές φορές κάτω του κόστους παραγωγής και «διυλίζουν» το εισόδημα των καταναλωτών που βλέπουν την εκτόξευση των τιμών στα ράφια των σουπερμάρκετ μήνα μήνα.

Ολες οι παρεμβάσεις σε βάρος των μισθωτών

Αν σε κάτι πρωτοστάτησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι το «ξεκάρφωμα» της όποιας προστασίας απολάμβαναν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για την κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας, που κατά συντριπτική βάση βασίζεται στην εσωτερική κατανάλωση των ελληνικών νοικοκυριών. Ο Κυρ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, Κ. Χατζηδάκης, Αδωνης Γεωργιάδης και Νίκη Κεραμέως φρόντισαν να αποκαθηλώσουν την όποια προστασία και κατ’ ουσία να «ζουγκλοποιήσουν» ακόμη περισσότερο την αγορά εργασίας, με στόχο την πάταξη του εισοδήματος των μισθωτών. 

Ηταν ο Γ. Βρούτσης τον Αύγουστο του 2019 που κατήργησε με τροπολογία τη θεσμοθέτηση του βάσιμου λόγου απόλυσης στο εθνικό μας δίκαιο και τη συνυπευθυνότητα μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας ή έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου.

Ηταν ο Κ. Χατζηδάκης που θέσπισε τον Ιούνιο του 2021 μεταξύ άλλων αποκαθηλωτικών διατάξεων το ελαστικό οκτάωρο, θεσμοθετώντας κατ’ ουσία τις τσάμπα υπερωρίες για να μαζέψεις χρόνο προς μάζεμα ελιών. Με αυτό τον τρόπο «χάρισε» στις μεγάλες επιχειρήσεις το 20% των ετήσιων αποδοχών περίπου 1 εκατ. μισθωτών (ειδικά στον χώρο της βιομηχανίας. 

Ηταν ο Αδ. Γεωργιάδης που επέβαλε την εξαήμερη εργασία κατ’ απαίτηση του ιδιώτη, το ημερήσιο 13ωρο (παράλληλη απασχόληση σε δύο εργοδότες), τη σύμβαση των μηδενικών ωρών και τη διευθέτηση του ωραρίου κατά τις βουλές του εργοδότη.

Είναι η Ν. Κεραμέως που φέρνει τον αλγόριθμο εξεύρεσης του κατώτατου μισθού από το 2028 με τέτοιες παραμέτρους που θα οδηγούμαστε σε άμβλυνση των αυξήσεων.

Τελικά, αν δούμε τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη από το 2019 και τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, εύκολα μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως συνέχεια των μνημονιακών επιλογών. Συγκεκριμένα, πρόκειται για πολιτική η οποία εδράζεται στη μείωση των μισθών και στο έωλο επιχείρημα ότι θα πυροδοτήσει μια διαδικασία μείωσης των εγχώριων τιμών και αύξησης των εξαγωγών.

Η ξεδοντιασμένη και ανυπόληπτη ΓΣΕΕ 

Σε αυτό τον κυβερνητικό σχεδιασμό που κάνει την Ελλάδα «Βενεζουελλάδα» βρήκαν έναν όχι και τόσο απρόσμενο σύμμαχο: τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο. Κατ’ ουσία ήδη από τα πρώτα χρόνια των μνημονίων «ξεδόντιασε» τη ΓΣΕΕ διά της άρνησής του να αντιπαρατεθεί (έφτασε στο σημείο να ακυρώσει πορεία διαμαρτυρίας εν μέσω απεργίας επειδή έβρεχε!). Πλέον η ΓΣΕΕ είναι ανυπόληπτη στα μάτια των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και δεν την υπολογίζει η κυβέρνηση. Απόδειξη η ίδια η «παρακαλετή» επιστολή της ΓΣΕΕ σε σχέση με τον τρόπο υπολογισμού του κατώτατου μισθού που απεστάλη στη Ν. Κεραμέως. «Επισημαίνουμε ότι η εν λόγω επιστημονική επιτροπή για την Ενσωμάτωση της Οδηγίας συγκροτήθηκε από το Υπουργείο χωρίς τους εκπροσώπους μας. Οπως είναι γνωστό, η πρακτική συμμετοχής της ΓΣΕΕ στις ομάδες εργασίας του Υπουργείου Εργασίας ιδίως στο πλαίσιο της διαδικασίας ενσωμάτωσης των Οδηγιών της ΕΕ, που ίσχυε σταθερά επί σειρά ετών και διακόπηκε με την επιβολή των μνημονιακών μέτρων, δεν έχει αποκατασταθεί μέχρι σήμερα, παρότι η ίδια η Οδηγία παροτρύνει τα Κράτη Μέλη για τη διεξαγωγή κοινωνικού διαλόγου κατά την ενσωμάτωσή της» αναγράφεται σχετικά. 

Αυτή η επιτροπή συγκροτήθηκε τον περασμένο Μάιο. Αν αυτός ο αποκλεισμός καταγραφόταν στα έτη προτού αναλάβει πρόεδρος ο Γ. Παναγόπουλος, θα είχε προκληθεί σεισμός. Τώρα η ΓΣΕΕ «…Προεισαγωγικά, επισημαίνει…».

Μάλιστα στην επιστολή η ΓΣΕΕ πληροφορεί την υπουργό Ν. Κεραμέως (κατ’ ουσία την παρακαλά επισημαίνοντας τις μεθοδεύσεις της διά των μελών αυτής της επιτροπής) ότι «Η Οδηγία θέτει δύο κρίσιμους στόχους: α) την επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών με στόχο την επίτευξη αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και β) την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό των μισθών, όπου η κάλυψη από Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας είναι χαμηλότερη από το 80%».

Προφανώς η κυβερνητική μεθόδευση είναι τέτοια που μετά το 2028 δεν υπάρχουν σοβαρές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό (άλλωστε και τώρα που καταγράφονται καλές αυξήσεις κατ’ ουσία αποσβήνονται από την αισχροκέρδεια, όπως διαπιστώνει και ο ΟΟΣΑ). Για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ούτε λόγος… 

Ποια όμως είναι η κατάσταση στον συνδικαλισμό της χώρας; Αν θέλουμε να τη χαρακτηρίσουμε με μια λέξη, ζόφος… 

Το ποσοστό του συνδικαλισμού στην Ελλάδα σήμερα δεν υπερβαίνει το 25%. Οπως προκύπτει από τις σχετικές αναλύσεις, στον ιδιωτικό τομέα δεν ξεπερνά το 10%, ενώ στον δημόσιο και τον πάλαι ποτέ ευρύτερο δημόσιο τομέα (πρώην ΔΕΚΟ) αγγίζει το 60%. Ακόμη ζοφερότερη χαρακτηρίζεται η κατάσταση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ 2024 με τίτλο «Η ελληνική οικονομία και απασχόληση», το 2023 υπογράφηκαν και κυρώθηκαν από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης 19 συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΣΣΕ) κλαδικού ή ομοιοεπαγγελματικού, εθνικού ή τοπικού χαρακτήρα. Από αυτές, οι δώδεκα είναι εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές, ενώ οι επτά είναι τοπικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές. Το ίδιο έτος έχουν επίσης υπογραφεί 209 επιχειρησιακές ΣΣΕ.

Οι 43 κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ που βρίσκονται σε ισχύ εκτιμάται ότι καλύπτουν δυνητικά και θεωρητικά (σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα) περίπου 808.000 εργαζόμενους, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί περίπου στο 31,6% του συνόλου των μισθωτών (2.555.090). Είναι ο λόγος που ο Κυρ. Μητσοτάκης ασχημονεί σε βάρος του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Είναι ο λόγος της κατάρρευσης των δεικτών ευημερίας των ελληνικών νοικοκυριών από το 2019. Δεν υφίσταται πίεση από τους φορείς που έχουν δημιουργηθεί για να προκαλούν πίεση προς υπεράσπιση των συμφερόντων των μισθωτών…

Διαβάστε επίσης:

ΠΟΕΣΥ: Πυρά κατά κυβέρνησης και ΑΑΔΕ για το νέο SLAPP στο Documento – «Βάσιμες υποψίες ότι κινητροδοτείται από τιμωρητικές λογικές»


NYT: Μήνυμα στη Δύση η χθεσινή πυραυλική επίθεση από τη Ρωσία – Συναγερμός από τη «δοκιμή» Πούτιν


Νετανιάχου: Απαντά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με συνέχιση του πολέμου – «Σκανδαλώδης αντιισραηλινή απόφαση»


Γλυπτά Παρθενώνα: Το 2025 σημαντικό για την «επιστροφή» τους από το Βρετανικό Μουσείο στην Ελλάδα


Ρομπότ παρακινεί… ρομπότ να κάνουν απεργία – «Δουλεύετε υπερωρίες; Δεν σχολάω ποτέ» (Video)


Ο ΛΕΞ «σπάει την παράδοση» και κυκλοφορεί νέο άλμπουμ – Αυτά είναι τα 11 τρα

Documento Newsletter