Όταν ήμουν μικρή, περίμενα με αγωνία την ημέρα των εκλογών και πήγαινα πάντα μαζί με τους γονείς μου όπου ήταν να ψηφίσουν. Με γοήτευε αυτή η διαδικασία. Ανυπομονούσα να μπω μέσα στο παραβάν με τον καθένα ξεχωριστά, κρατούσα όλα τα ψηφοδέλτια που δεν ψηφίζαμε (σε πρώτο πληθυντικό!), φρόντιζα να ξετρυπώσω από τα πεταμένα το ψηφοδέλτιο της επιλογής μας, και έφευγα με πλήρες το πακέτο των ψηφοδελτίων, τα οποία μελετούσα με ιδιαίτερη αφοσίωση τις επόμενες ώρες. Στη συνέχεια τα τοποθετούσα σε σειρά στο σαλόνι, όπου είχα φτιάξει μια κάλπη από χαρτόκουτο, στην οποία ψήφιζε κάθε καλεσμένος που έμπαινε τις επόμενες ημέρες.
Κάπως έτσι έμαθα από πολύ μικρή τη σημασία των εκλογών, με μια διαδικασία που έμοιαζε παιχνίδι αλλά που γρήγορα συνειδητοποίησα πως είναι η στιγμή που ο πολίτης ασκεί το πιο σημαντικό δικαίωμα για τη ζωή του. Όταν ψήφισα την πρώτη φορά, ένιωσα απίστευτη συγκίνηση. Μεγάλωσα γνωρίζοντας τη σημασία της συμμετοχής, του δικαιώματος αλλά και της ευθύνης που έχουμε ως πολίτες στην κοινωνία.
Γίνεται μεγάλη συζήτηση αυτές τις ημέρες για την ενδεχόμενη αποχή, για την περίφημη ψήφο των αναποφάσιστων, για την απογοήτευση του κόσμου και ειδικότερα των νέων με την πολιτική, προσδίδοντάς της τοξικότητα, αναποτελεσματικότητα ή χαρακτηρίζοντάς την ανέμπνευστη διαδικασία με την οποία κάποιοι αρνούνται να ασχοληθούν.
Στις λίγες αυτές γραμμές, όπου μιλώ ως πολίτης και όχι ως υποψήφια, ως καλλιτέχνις και εκπαιδευτικός, που αναζητώ την έμπνευση στην τέχνη και τη ζωή κι ελπίζω να τη μεταδίδω, θέλω να παρακινήσω κάθε πολίτη να μην αφήσει στην τύχη άλλων τη ζωή του. Να μην αφήσει στην τύχη άλλων την υγεία του, το σπίτι του, τις σπουδές του, τη φροντίδα των γονιών του, τα εργασιακά του δικαιώματα, την καθημερινότητά του ώστε να μπορεί να είναι ποιοτική σε έναν τόπο, όπου δεν επιβιώνουμε μονάχα αλλά ζούμε κάθε στιγμή και ονειρευόμαστε για κάθε γενιά.
Ναι, την Κυριακή να είμαστε όλοι εκεί, να ψηφίσουμε πολιτικές που τιμούν το κοινωνικό κράτος και πρόσωπα που αγωνίζονται για το δίκαιο, το διαφορετικό, το αληθινό. Για να απολέσει η πολιτική την τοξικότητα, να ανακτήσει την αποτελεσματικότητα και να φέρει έμπνευση ξανά. Και αυτό δεν μπορεί να το κάνει άλλος κανείς, παρά μονάχα εμείς, ο καθένας ξεχωριστά, αφού με την ψήφο μας εμείς διαμορφώνουμε τις πολιτικές, εμείς και τις ζωές μας.
Η Ευγενία (Τζένη) Αρσένη είναι υποψήφια βουλευτής Α΄Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτικής Συμμαχίας, Σκηνοθέτις – Θεατρολόγος, Δρ. Αισθητικής Φιλοσοφίας
