Τι συμβαίνει με τη δολοφονία στα Γλυκά Νερά; Τα ερωτήματα που θέτει καθημερινά η κοινή γνώμη δεν είναι αδικαιολόγητα. Κυρίως, δεν αποτελούν αποτέλεσμα μόνο του ενδιαφέροντος για μια τόσο ειδεχθή εγκληματική πράξη κατά την οποία ο δράστης σκότωσε τη γυναίκα του, εναπόθεσε το βρέφος δίπλα στη νεκρή, σκότωσε τον σκύλο του και έπαιζε θέατρο επί 40 ημέρες.
Μόλις λίγες μέρες μετά το έγκλημα στα social media υπήρξαν πολλοί (αρκετοί από αυτούς επιστήμονες) που έθεταν θέμα για τον σύζυγο φονιά με βάση τα πραγματικά στοιχεία και όχι σενάρια συνωμοσίας. Μπορεί ωστόσο να πει κάποιος ότι η αστυνομία όφειλε να κάνει τη δουλειά της μεθοδικά. Να όμως που τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Όπως προκύπτει από τη δημοσιογραφική έρευνα, εξαιτίας μαρτυριών αλλά και αντιφάσεων στις καταθέσεις του δράστη η αστυνομία από την πρώτη μέρα όφειλε να θεωρεί νούμερο ένα ύποπτο της δολοφονίας της Καρολάιν τον σύζυγο Χαράλαμπο Αναγνωστόπουλο.
Ο Αναγνωστόπουλος είχε καταθέσει πως οι «ληστές» τον είχαν δέσει πισθάγκωνα, ενώ από τις καταθέσεις των αστυνομικών που έφτασαν στο σημείο προέκυπτε ότι τα χέρια του ήταν δεμένα μπροστά, όχι πίσω, και μάλιστα με σπάγκο! Οι επιθετικοί ληστές, παρότι εξοπλισμένοι, δεν είχαν μαζί τους μερικά πλαστικά δεματικά τύπου ταϊράπ για να δέσουν τα θύματά τους, αλλά αναζητούσαν σπάγκο και κολλητική ταινία στο σπίτι.
Οι τόσο προσεκτικοί εγκληματίες που δεν άφησαν κανένα ίχνος πίσω τους. Επίσης, ο Αναγνωστόπουλος είχε καταθέσει ότι λιποθύμησε επί ώρες, πράγμα που σύμφωνα με την ιατροδικαστή δεν μπορούσε να συμβεί αφού οι άνθρωποι λιποθυμούν για μερικά λεπτά. Η ίδια ιατροδικαστής είχε ενημερώσει την αστυνομία πως ο δράστης δεν είχε ίχνη πάλης αλλά επιπόλαιες εκδορές από τον σπάγκο.
Όλα αυτά τα στοιχεία τα γνωρίζει η αστυνομία από το πρώτο 24ωρο. Μια αστυνομία με επιστημονική κατάρτιση και επιτυχίες στη διαλεύκανση δολοφονιών. Όχι μόνο συμπεριφέρεται σαν να μη γνωρίζει τίποτε αλλά συλλαμβάνει έναν Γεωργιανό, τον οποίο βασανίζει επιχειρώντας να τον κάνει να ομολογήσει πως είναι ο δολοφόνος των Γλυκών Νερών – αποκαλυπτικά τα όσα καταγγέλλει στο Documento.
Έχει σημασία ότι το κάνει ενώ γνωρίζει την αλήθεια, έστω κι αν δεν μπορεί να την αποδείξει πλήρως. Δείχνει να θέλει έναν δράστη, που δεν θα είναι όμως ο Αναγνωστόπουλος. Είναι επίσης περίεργο πως οι διωκτικές αρχές δεν προχώρησαν σε παρακολούθηση του τηλεφώνου του πραγματικού δράστη παρότι ήταν ύποπτος, ενώ κατέσχεσαν το τηλέφωνό του με καθυστέρηση, όπως ακριβώς στην υπόθεση Λιγνάδη.
Όλο το διάστημα που κυριαρχούν τα ερωτήματα για το τι συμβαίνει με την αστυνομία έχει εξαπολυθεί από τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα μια ανατριχιαστική επιχείρηση θυματοποίησης του δράστη, ο οποίος εμφανίζεται σχεδόν ως αναγκασμένος να σκοτώσει την Καρολάιν λόγω της –κατά τον ίδιο– διαταραχής της.
Ένα αδιευκρίνιστο στοιχείο είναι ποιο τελικώς ήταν το κίνητρο της δολοφονίας. Από τη στιγμή που δεν ισχύει το αφήγημα του δράστη ότι τη σκότωσε προσπαθώντας να την ακινητοποιήσει, αλλά αντιθέτως φαίνεται να το είχε προσχεδιάσει αφαιρώντας τις κάμερες πριν από τον φόνο, το ερώτημα είναι ποιο τελικώς ήταν το κίνητρο; Ίσως στην αποκάλυψη του κινήτρου βρίσκεται η απάντηση σε πολλά ερωτήματα. Και αυτά που αφορούν την αστυνομία.