Πολύ συχνά ακούμε δυστυχώς τους νέους ανθρώπους να απορρίπτουν ευθέως την πολιτική με τη φράση «όλοι ίδιοι είναι». Και προσωπικά δε τους κατηγορώ καθώς συστηματικά επί δεκαετίες οι νέοι και οι νέες έμπαιναν στο περιθώριο του πολιτικού σκηνικού, ήταν ανενημέρωτοι και είχαν ρόλο μόνο παρατηρητή, καθώς κάτι τέτοιο βόλευε τις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες δυνάμεις.
Γράφει η Τσεφαλά Βίκυ, Νομικός, μέλος ΚΣ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Υποψήφια Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β Πειραιά
Στόχος τους ήταν να ασχολούνται όλο και λιγότεροι, να συμμετέχουν όλο και λιγότεροι, ώστε αυτοί ανενόχλητοι να εφαρμόζουν τα καταστροφικά τους σχέδια για το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες των πολλών. Πότισαν λοιπόν συστηματικά και για πολλά χρόνια τους νέους και τις νέες με μια λογική να μη τους νοιάζει, να μην ενδιαφέρονται, με την λογική : «τι την θες την πολιτική; κοίτα τη δουλειά σου, αυτά είναι για εκείνους που ξέρουν». Είναι λοιπόν μεγάλη πρόκληση μετά από τόσο βαθιά ριζωμένες τέτοιες αντιλήψεις ο νέος άνθρωπος να αντιληφθεί ότι ο ίδιος πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Επιπλέον, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η οικονομική κρίση και οι πολύ δύσκολες συνθήκες ζωής στην Ελλάδα ώθησαν πολλούς νέους και νέες να αναζητήσουν εργασία ή ευκαιρίες για σπουδές στο εξωτερικό. Το φαινόμενο του brain drain, όπως ονομάζεται, πέρα από τις αρνητικές συνέπειες που έχει για την προσωπική ζωή των νέων, αναγκάζει την χώρα να στερείται ενός πολύτιμου επιστημονικού, καλλιτεχνικού και εργατικού δυναμικού, το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά στο πεδίο της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Το παραπάνω αποτελούν βασικό προβληματισμό που ταλανίζει τη νέα γενιά. Πώς θα μείνω εδώ να δημιουργήσω και να εργαστώ; Τα τελευταία χρόνια είδαμε την κατάσταση σιγά σιγά να αναστρέφεται, αν και ακόμα υπάρχει αρκετός δρόμος για να ανασχεθεί το brain drain, που απαιτεί ισχυρές πρωτοβουλίες. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται πολιτική βούληση και κατάλληλο πλαίσιο στα πεδία της εκπαίδευσης και της εργασίας. Αναφορικά με την εργασία, είναι αναγκαίο να αναβαθμιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των νέων και να καταπολεμηθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία που παράγει ανασφάλεια και φόβο. Η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι θετικά και κρίσιμα βήματα. Ωστόσο, πρέπει να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο στην προστασία των εργαζομένων και στην ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Αναφορικά με την εκπαίδευση, είναι απαραίτητο να αυξηθούν τα κονδύλια που είναι αφιερωμένα στην έρευνα, ώστε να παρέχονται κίνητρα στους νέους ανθρώπους, ώστε να πραγματοποιούν τα μεταπτυχιακά ή διδακτορικά τους προγράμματα στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας και μετέπειτα να έχουν ευκαιρίες για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική τους πορεία στην Ελλάδα. Τόσο η δημιουργία του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας όσο και οι πολυάριθμες υποτροφίες και κονδύλια που αυτό και άλλοι δημόσιοι φορείς διέθεσαν για την έρευνα, την καινοτομία και τους νέους επιστήμονες, κράτησαν πολλούς νέους επιστήμονες, διδακτορικούς και μεταδιδακτορικούς στην Ελλάδα και δημιούργησαν νέες θέσεις ασφαλούς και αξιοπρεπούς αμειβόμενης εργασίας.
Ο δρόμος προς την κατεύθυνση που οραματιζόμαστε όμως δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Απαιτείται συλλογικότητα, απαιτείται η πεποίθηση πως κανένας και καμία δε μπορεί να πορευτεί μόνος και μόνη. Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε κοινά προβλήματα, ούτε ο αθέμιτος ανταγωνισμός των νέων ανθρώπων, σε μια ανεξέλεγκτη αγορά εργασίας είναι λύση.
Γιατί όμως ένας νέος άνθρωπος να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή; Νομίζω πως αν και κάναμε την παραδοχή πως ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για εμάς, έχουμε αποδείξει έμπρακτα πως η νέα γενιά ήταν πάντα προτεραιότητα. Και το μέλημά μας δεν είναι απλά μια νέα γενιά η οποία επιβιώνει, αλλά εκείνη που δημιουργεί, που ζει, που πετυχαίνει να κάνει τα όνειρα πραγματικότητα. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι λοιπόν. Δεν είμαστε εκείνοι που οραματίζονται ένα μέλλον για τη νέα γενιά που μόνο λίγοι και εκλεκτοί, με τις «σωστές» αφετηρίες θα έχουν ευκαιρίες στη ζωή τους. Οραματιζόμαστε ένα μέλλον, στο οποίο η νέα γενιά θα αντιλαμβάνεται πως εκείνη θα φτιάξει την κοινωνία στην οποία θέλει να ζει. Πως δε θα πρέπει να αφήσει κανέναν να πάρει αποφάσεις για λογαριασμό της, που θα πάρει το μέλλον και την ζωή στα χέρια της. Σε αυτές τις εκλογές, πρέπει να πάρουμε θέση σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε με την στήριξη, με την ολόπλευρη ενδυνάμωση των νεών ανθρώπων, με την δημιουργία πραγματικής προοπτικής για το μέλλον μας. Παλεύουμε για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης, στην οποία κανείς δεν θα περισσεύει. Η συστράτευση των νέων σε αυτόν τον αγώνα, είναι μόνο προς όφελός τους, είναι ο μόνος τρόπος να πάρουν τα όνειρά μας εκδίκηση.
