Όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη για το μείζον θέμα των υποκλοπών ένα από τα αντεπιχειρήματα που άκουσε από τους συνεργάτες του ήταν ότι την επομένη της καταψήφισής της (που ήταν κάτι παραπάνω από πιθανή) υπήρχε ο κίνδυνος το θέμα να περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Επιλέχθηκε φυσικά η κατάθεση της πρότασης γιατί, μετά την επιβεβαίωση από την ΑΔΑΕ των παρακολουθήσεων, δεν ήταν δυνατόν ένα κόμμα που έκανε σημαία του πριν λίγες ημέρες το «Δικαιοσύνη Παντού» να μην χρησιμοποιούσε όλα τα όπλα που προβλέπει το Σύνταγμα.
Διαβάστε σχετικά: Αποχωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τις ψηφοφορίες στη Βουλή και ζητά άμεσα εκλογές (Video)
Αλλά αμέσως μετά πηγές της Κουμουνδούρου εξέπεμπαν το μήνυμα ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν τελείωσε για το κόμμα με τη συζήτηση στη Βουλή αφήνοντας να εννοηθεί ότι αναζητούνται οι τρόποι εκείνοι που θα διατηρήσουν το θέμα στην επικαιρότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα δημοσιογραφικά γραφεία κυκλοφορούσαν πληροφορίες ακόμη και για σταδιακή αποχώρηση βουλευτών, κίνηση συνταγματικά το λιγότερο θολή, η οποία ουδέποτε συζητήθηκε σοβαρά στην Κουμουνδούρου.
Τελικά επελέγη η αποχώρηση της Κ.Ο. του κόμματος από τις ψηφοφορίες στη Βουλή η οποία συνοδεύτηκε από το αίτημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Απόφαση που σε κάθε ψηφοφορία, θα φέρνει στην επικαιρότητα το μείζον θέμα των υποκλοπών από το Μαξίμου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο εκκρεμούν πάνω από 30 νομοσχέδια μέχρι τη διάλυση της Βουλής. Ακόμη όμως κι αν δεν έρθουν όλα (που είναι το πιο πιθανό) με τους πιο πρόχειρους υπολογισμούς μιλάμε για δύο νομοσχέδια την εβδομάδα δηλαδή για πάνω από δέκα μέχρι τη διάλυση της Βουλής τα οποία θα ψηφιστούν με την Κ.Ο. της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απούσα.
Η παραπάνω εικόνα πιέζει, εκ των πραγμάτων και την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ η οποία θα είναι παρούσα παρά την παρακολούθηση από την ΕΥΠ του προέδρου της Νίκου Ανδρουλάκη. Για το τελευταίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφής: «Δεν προδικάζω», είπε, «ότι το μισό πολιτικό σύστημα θα υποκύψει στους εκβιασμούς», αλλά για την επόμενη πενταετία «η πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου θα είναι υπό ομηρεία» για να καταλήξει αναρωτώμενος «σε πια χέρια βρίσκεται αυτός ο «πλούτος» των συνομιλιών σήμερα;».
