Το ακορντεόν τιμά η Google αφιερώνοντας στο μελωδικό όργανο το σημερινό της Doodle. Σαν σήμερα, στις 23 Μαΐου του 1829 κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και προέρχεται από τη γερμανική λέξη akkord που σημαίνει χορδή.
Το ακορντεόν έγινε δημοφιλής προσθήκη σε διάφορα είδη μουσικής, όπως η ποπ, η τζαζ αλλά και η κλασική, ενώ χρησιμοποιείται ευρύτερα και στην Ελλάδα, συνοδεύοντας τόσο κλασικές, όσο και λαϊκές/παραδοσιακές μελωδίες.
Παίζεται κρατώντας το με τα δύο χέρια στο ύψος του στήθους. Χρησιμοποιούνται ιμάντες στήριξης (από το όργανο στους ώμους) λόγω του βάρους του οργάνου. Το αριστερό χέρι χειρίζεται ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο με αυτό του μπαντονεόν, που αντιστοιχεί σε 6 έως και 140 διαφορετικούς συνδυασμούς ελεύθερων μπάσων νοτών ή συγχορδιών. Ο ρόλος του είναι πολυδιάστατος ανάλογα με τον τύπο του ακορντεόν (μπαγιάν, μπαντονεόν, κλασικό ακορντεόν με πλήκτρα στο δεξί χέρι). Στο δεξί χέρι αντιστοιχεί ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο μ’ αυτό του πιάνου -στο κλασικό ακκορντεόν-, για την εκτέλεση της μελωδίας.
Ενίοτε το δεξί πληκτρολόγιο έχει μορφή παρόμοια με το αριστερό, όπως και στο μπαντονεόν, το ρώσικο ακορντεόν (μπαγιάν) και την κονσερτίνα. Η φυσούνα χειρίζεται και από τα δύο χέρια, όχι μόνο για την παραγωγή αέρα, αλλά και για την διαφοροποίηση των δυναμικών. Ακόμη, το ακορντεόν διαθέτει κουμπιά, που ονομάζονται ρεζίστρα ή ρετζίστρα τα οποία διαφοροποιούν τη χροιά του ήχου, τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό μέρος, συνήθως με συνδυασμούς οκτάβων.