Ως αποδοκιμασία της απερχόμενης διοίκησης της Βουλής – και όχι του ΣΥΡΙΖΑ – ερμηνεύουν γνώστες των τεκταινομένων της, την… ολική επαναφορά στο 2007 και τις μηδέν έδρες του συνδυασμού που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ και συμμετείχε στις εκλογές για την ανάδειξη Προεδρείου του Συλλόγου Υπαλλήλων της Βουλής.
Γιατί οι 144 ψήφοι που έλαβε το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο την Τρίτη, λίγο απέχουν από τις 125 του 2007, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βολόδερνε στο επίπεδο του 3,0%-3,5%.
Καθόλου παράξενο, θα έλεγε κάποιος ανυποψίαστος, διότι η Βουλή ήταν ανέκαθεν άπαρτο κάστρο της δεξιάς. Ναι, αλλά όχι και έτσι. Γιατί το 2015, ο ίδιος συνδυασμός είχε κερδίσει τρεις από τις επτά έδρες και, στις αμέσως προηγούμενες εκλογές το 2017, όταν είχε απέναντί του το ενιαίο ψηφοδέλτιο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κέρδισε έστω και μία.
Για ένα λόγο δεν είναι καθόλου παράξενο αυτό το αποτέλεσμα: διότι, όπως επεσήμαινε το Documento από καιρό, στη Βουλή υπήρξε μια ετεροβαρής σύμπλευση της διοίκησής της με τη ΝΔ, η οποία ωφέλησε την αξιωματική αντιπολίτευση ανέλπιστα και πολλαπλά: εκλεκτοί και εκλεκτές της κατέλαβαν, συχνά δια της συνεντεύξεως, διευθυντικές θέσεις, όπως θα συνέβαινε και επί ΝΔ, μονιμοποιήθηκαν και διαχύθηκαν στις υπηρεσίες ως κανονικοί υπάλληλοι 68 ειδικοί φρουροί οι οποίοι είχαν προσληφθεί από τις προηγούμενες διοικήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως, ενδεχομένως, θα συνέβαινε και επί ΝΔ, εάν έσπευδε και εκείνη να τους μονιμοποιήσει πέντε χρόνια νωρίτερα από τη δυνατότητα μονιμοποίησής τους.
Παράλληλα, η μεγάλη πλειοψηφία των μεταταγέντων υπαλλήλων προέρχεται από την αντιπολίτευση, και κυρίως από τη ΝΔ, όπως αποκάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν να κρυφτούν στη σκιά ατυχών χειρισμών από τη διοίκηση της Βουλής μετά τις ευρωεκλογές. Προς τι η έκπληξη, τώρα;