Από τη στιγμή που η Ουκρανία αντιστάθηκε επιτυχώς μεν, αναπάντεχα δε το πρώτο κύμα της ρωσικής επίθεσης, πλέον ο πόλεμος περνάει σε μία άλλη φάση, σαφέστερα πιο επικίνδυνη και αιματηρή.
Για τους Ρώσους δεν υπάρχει σενάριο ήττας, διότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το αντέξει πολιτικά ο Πούτιν. Έτσι οι όροι που προσφέρονται στους Ουκρανούς είναι όροι παράδοσης, παρόλο που έχουν γίνει κάποιες υποχωρήσεις από τους Ρώσους. Η ουκρανική κυβέρνηση απορρίπτει μετά βδελυγμίας την αναγνώριση του τεμαχισμού της εδαφικής ακεραιότητας (αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία και των δύο «ΛΔ» στο Ντονμπάς), αν και φαίνεται να συζητά την ουδετεροποίηση της χώρας ενώ αποζητά γραπτές εγγυήσεις από τρίτες χώρες όπως η Τουρκία.
Τι προβλέπει το σχέδιο Β
Ο Ρωσικός στρατός περνώντας στο σχέδιο Β φιλοδοξεί να πολιορκήσει ανελέητα τις ουκρανικές πόλεις. Αυτό θα σημάνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα εγκαταλείψουν τις οικίες τους και θα γίνουν είτε πρόσφυγες σε τρίτες χώρες είτε εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα. Τα πλήγματα των Ρώσων θα είναι μέσω βλημάτων, τα οποία σε αντίθεση με την αρχή της εκστρατείας δεν θα είναι ακριβείας, διότι το κόστος είναι υπέρμετρο.
Επί της ουσίας οι Ρώσοι θα επιχειρήσουν αφενός να αιμορραγήσουν την Ουκρανική άμυνα, αφετέρου να στείλουν το μήνυμα πως ακόμη και εάν δεν επιτίθενται απευθείας έχουν πάντοτε τη δυνατότητα να βάλλουν κατά βούληση χωρίς τα ανάλογο κόστος. Ταυτόχρονα, ευελπιστούν να πείσουν τους Ουκρανούς πως δεν υπάρχει καμία διέξοδο από τον πόλεμο χωρίς την αποδοχή των Ρωσικών όρων.
Συγχρόνως, ο ρωσικός στρατός θα ενισχύεται και θα προετοιμάζεται για μία εκ νέου επέλαση ή τοπικές επιχειρήσεις που θα στοχεύουν στην περικύκλωση πόλεων όπως το Χάρκοβο, το Νικολάεφ και την Οδησσό.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο ρωσικό κοινοβούλιο ήδη ετοιμάζεται το κλίμα που θα επιτρέψει την επέκταση του πολέμου, ενώ βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος προβλέπουν λήξη των εχθροπραξιών τον Μάιο.
