Ξανακούω – από τους γνωστούς και µη εξαιρετέους – το ίδιο ερώτηµα: «Μα γιατί δεν µιλάει ο Καραµανλής;».
Τους απαντώ: «Καλά κάνει και δεν µιλάει ο Καραµανλής».
ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΗΣΕ.
Μίλησε πρώτος απ’ όλους για τις αδιανόητες παρακολουθήσεις.
Στα Ανώγεια της Κρήτης. Εκεί που κανείς δεν το περίµενε.
Μίλησε σε έκταση, µε σαφήνεια και χωρίς να στρογγυλέψει τα λόγια του. Απέδειξε στην πράξη: Την πίστη του στους δηµοκρατικούς θεσµούς. Την αφοσίωσή του στο Σύνταγµα. Την ευθυκρισία που διαθέτει για να µιλήσει όταν αυτό επιβάλλεται από τις περιστάσεις κι όχι επειδή κάποιοι θεωρούν ότι τους διευκολύνει να βγουν από την δική τους µίζερη πολιτική απραξία. Μίλησε µε κίνδυνο να θεωρηθεί ότι «στρέφεται» εναντίον του κόµµατος που είχε ηγηθεί ο ίδιος. Λες και οιοσδήποτε µπορεί να αµφισβητήσει τον πατριωτισµό του. Πρώτα εθνικό και σε δεύτερο βαθµό κοµµατικό.
Από τότε πέρασαν δυο µήνες.
Κι όλοι αυτοί που τώρα αναρωτιούνται γιατί δεν «ξανά»-µιλάει ο Καραµανλής εξακολουθούν να είναι βυθισµένοι στην αµήχανη – αλλά κι συνένοχη – σιωπή τους. Με κανα – δυο εξαιρέσεις.
Βουλευτές και πρώην υπουργοί – ακόµη κι όλοι που ήταν -η είναι- κοντά στον πρώην πρωθυπουργό — κάνουν µόκο.
Μην και χάσουν τα τιµάρια τους.
Μην κι ο Μητσοτάκης δεν τους βάλει υποψηφίους στις επόµενες εκλογές. Και δεν καταλαβαίνουν ότι κάνοντας τις κότες παίζουν κορώνα – γράμματα τελευταία ψήγµατα κοινωνικής και πολιτικής αξιοπιστίας που τους έχουν απομείνει. Η δε σιωπή που έχουν επιλέξει όχι µόνον δεν θα τους σώσει, αλλά κινδυνεύει να τους οδηγήσει στην πολιτική αφάνεια. Τόσο οργισµένος είναι ο κόσµος. Αν δεν πιάνουν τον σφυγµό, κακό του κεφαλιού τους κάνουν.
Ας µην περιµένουν λοιπόν «σανίδα σωτηρίας» από τον Καραµανλή.
Ο Κώστας Καραµανλής µίλησε στις 31 Αυγούστου στα Ανώγεια στην εκδήλωση για τον Γιάννη Κεφαλογιάννη.
Τα είπε όλα.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΙ. Πολύ περισσότερο γιατί οι προειδοποιήσεις κι ανησυχίες που είχε διατυπώσει τότε για τη δημοκρατία δυστυχώς επιβεβαιώνονται. Αφού κανείς δεν τον άκουσε. Ειδικά στην κυβέρνηση που ολιγωρεί.
