Παραβιάζει βάναυσα τον Κώδικά Ποινικής Δικονομίας και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Η αιφνιδιαστική απόφαση της ανακρίτριας του ειδικού δικαστηρίου Κωνσταντίνας Αλεβιζοπούλου να απαιτήσει από τον Κώστα Βαξεβάνη να ολοκληρώσει αμέσως την απολογία του ενώπιον της και η απειλή της ότι σε διαφορετική περίπτωση θα την περαιώσει, πριν ο δημοσιογράφος εισφέρει όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του, αποτελεί κατάφωρη κατάλυση του κράτους Δικαίου, του κώδικα ποινικής δικονομίας ο οποίος προβλέπει με σαφήνεια ότι κατά την ανακριτική διαδικασία γίνεται κάθε τι που μπορεί να βοηθήσει στην εξακρίβωση της αλήθειας και του ιερού δικαιώματος του κατηγορούμενου να υπερασπιστεί την αθωότητα του.
Απαντώντας στη σχετική δήλωση της ανακρίτριας, την περασμένη Πέμπτη, ο συνήγορος του Κώστα Βαξεβάνη, Γιάννης Μαντζουράνης προχώρησε σε σκληρή δήλωση, ενώπιον της κυρίας Αλεβιζοπούλου, κάνοντας μεταξύ άλλων λόγο για πρακτικές οι οποίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές και εξηγώντας ότι η απόφαση της ανακρίτριας, δεν έχει καμιά σχέση με την απαιτούμενη από τον νόμο αμεροληψία και αντικειμενικότητα.
Μάλιστα ο συνήγορος του εκδότη του Documento σημείωσε ότι «η απειλή της κυρίας ανακρίτριας προς τον κατηγορούμενο ότι θα θεωρήσει περαιωμένη την ανάκριση σήμερα, ανεξαρτήτως του εάν ο κατηγορούμενος θα έχει εκθέσει όλα τα αποδεικτικά της αθωότητάς του επιχειρήματα και στοιχεία σημαίνει κλήση σε δήλωση του κατηγορουμένου που παραπέμπει στα σκοτεινά χρόνια της Μακρονήσου και της Γυάρου» και κατηγόρησε την κυρία Αλεβιζοπούλου ότι με την ενέργειά της παραβιάζει τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, την Ευρωπαϊκή Συμβάση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιοσμάτων της Ε.Ε.
Διαβάστε αναλυτικά τη δήλωση του Γιάννη Μαντζουράνη ενώπιον της Κωνσταντίνας Αλεβιζοπούλου
Μετά τις συνεχείς παράνομες ενέργειες και παραλείψεις της ανακρίτριας τόσο κατά τη σύνταξη και απαγγελία του κατηγορητηρίου εναντίον του εντολέα μου οι οποίες συνεχίστηκαν αδιαλείπτως από την έναρξη της προφορικής απολογίας του μέχρι και σήμερα με οδυνηρή έκπληξη για πολίτη δημοκρατικού κράτους δικαίου άκουσα την ανάγνωση από την κυρία ανακρίτρια ήδη εκ των προτέρων προετοιμασμένης γραπτής δήλωσης που περιελήφθη στο πρακτικό της προφορικής απολογίας του Κώστα Βαξεβάνη και η οποία υπερβαίνει όλα τα ανακριτικά και δικονομικά εσκαμμένα, παραπέμπει σε οργουελιανές και καφκικές καταστάσεις, με ένα νομικά αδιανόητο και προδήλως καλώς σχεδιασμένο περιεχόμενο που η πλειοψηφία των πολιτών νόμιζε ότι ανήκουν σε άλλες ανεπίστρεπτες εποχές.
Η επίμαχη δήλωση ουδεμία σχέση έχει με την απαιτούμενη από το νόμο αμεροληψία και αντικειμενικότητα που αποτελούν νομικές υποχρεώσεις κάθε δικαστή ,διαπράττεται όχι σε ανύποπτο χρόνο, αλλά μετά τις αποκαλύψεις που έλαβαν χώρα ενώπιον της κυρίας ανακρίτριας, κατεγράφησαν στο αντίστοιχο πρακτικό της απολογίας του και απεδείχθησαν με μηνύματα και συνομιλίες που εκθέτουν τους αυτουργούς αλλά και τους συνεργούς της συνωμοσίας για να αντιστραφεί η πραγματικότητα και οι αληθινά ένοχοι αντί για κατηγορούμενοι να εμφανίζονται ως κατήγοροι. Η συσχέτιση της σημερινής δήλωσης της κυρίας ανακρίτριας με το συγκεκριμένο περιεχόμενο μετά την ένοχη σιωπή των καταγγελθέντων συνωμοτών κι ενόψει της συνέχισης των αποκαλύψεων, μπορεί μεν να μη δικαιολογεί, αλλά εξηγεί απολύτως τη σημερινή δήλωση με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, ιδίως αν ληφθεί υπόψη η μέχρι σήμερα συμπεριφορά της κυρίας ανακρίτριας τόσο έναντι του κ. Βαξεβάνη όσο και έναντι των παρανόμως δηλωσάντων υποστήριξης της κατηγορίας και λαβόντων αντίγραφων της δικογραφίας μετά από αίτησή τους και έγκριση αυτής από την κυρία ανακρίτρια.
Επί του περιεχόμενου της επίμαχης δήλωσης της κυρίας ανακρίτριας, υπογραμμίζονται τα ακόλουθα:
1.Το εύλογον ή μη του χρόνου διάρκειας της απολογίας ενός κατηγορουμένου δεν αποτελεί αυθαίρετη κρίση του εκάστοτε ανακριτή αλλά εξαρτάται αρρήκτως από τον όγκο των αποδεικτικών στοιχείων που περιέχονται στην εναντίον του δικογραφία (εν προκειμένω χιλιάδες σελίδες), από την ποινική βαρύτητα και ηθική απαξία των κατηγοριών που απαγγέλλονται στον κατηγορούμενο, από το ορισμένο ή αόριστο περιεχόμενο των κατηγοριών που περιγράφεται στο κατηγορητήριο, από τις σκόπιμες ή μη παραλείψεις ανακριτικών πράξεων που εν προκειμένω είναι πάντοτε σε βάρος του Κώστα Βαξεβάνη καθώς και από τον αριθμό και τον όγκο των αποδεικτικών στοιχείων που ο κατηγορούμενος μπορεί και δικαιούται να εισφέρει κατά την απολογία του προς απόκρουση της κατηγορίας και την αποκάλυψη της αλήθειας εκ των οποίων μάλιστα πολλά αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούν διεξαγωγή αποδείξεων κατ’ άρθρο 102 Κ.Π.Δ., η κυρία ανακρίτρια, με το «πονηρό» σκεπτικό ότι επιφυλάσσεται να κρίνει μέχρι το πέρας της ανάκρισης, στην ουσία, αρνείται να διεξάγει.
2.Η μετατροπή ενός κατηγορουμένου σε κατήγορο, δεν είναι ασύνηθες φαινόμενο στα ποινικά χρονικά της χώρας, ούτε απαγορεύεται από κάποια δικονομική διάταξη, ούτε μπορεί να παρεμποδιστεί από τον εκάστοτε ανακριτή αφού εξαρτάται από την ουσία των κατηγοριών εναντίον του και των υπέρ της αθωότητας και της αλήθειας προσκομιζομένων επ’ αυτού αποδείξεων. Επίσης, η αναφορά ενός κατηγορουμένου κατά την απολογία του σε άλλες υποθέσεις που είτε έχουν αρχειοθετηθεί, είτε έχουν άλλη δικαστική διαδρομή, ούτε δικονομικώς απαγορεύεται ούτε από δικαστικό λειτουργό επιτρέπεται να παρεμποδίζεται ιδίως όταν αφορά τον έλεγχο της αξιοπιστίας προσώπων που εμφανίζονται ως τιμητές του κατηγορουμένου και εξετάζονται όλως παραδόξως ως μάρτυρες σε βάρος του, όπερ επιτρέπει σε κάθε κατηγορούμενο να αναφερθεί σε οτιδήποτε αφορά τον χαρακτήρα και συνακολούθως την αξιοπιστία αυτών των μαρτύρων και βεβαίως η εμπλοκή τους σε άλλες ποινικές υποθέσεις ανεξαρτήτως της έκβασης αυτών, δεν είναι αδιάφορη, όταν αφορούν την υπόθεση Novartis είναι αποδεικτικό στοιχείο προς αξιολόγηση της αλήθειας ή μη των μαρτυρικών καταθέσεών τους. Ως εκ τούτου, το απόσπασμα της σημερινής δήλωσης της κυρίας ανακρίτριας, που αναφέρεται στη μετατροπή του κατηγορουμένου σε μάρτυρα κατηγορίας, για άλλες υποθέσεις που είτε έχουν αρχειοθετηθεί, είτε έχουν διαφορετική δικαστική διαδρομή, μόνο ως απροκάλυπτο πρόσχημα μπορεί να εκληφθεί, που αποσκοπεί στην παρακώλυση της ομαλής διεξαγωγής της προφορικής απολογίας του Κώστα Βαξεβάνη και την παρεμπόδιση της συνέχισης των αποκαλύψεων αυτού για τους συνωμότες και τη συνωμοσία που διαπράττεται μεταξύ άλλων και με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από γνωστούς, άγνωστους κύκλους.
3.Η αναφορά στην επίμαχη δήλωση της κυρίας ανακρίτριας, για τη δήθεν παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης προς τον Κώστα Βαξεβάνη κατά την απολογία του σε σχέση με τους άλλους κατηγορούμενους είναι εντελώς αβάσιμη καθόσον συγκρίνει ανόμοιες περιπτώσεις, διαφορετικούς κατηγορούμενους, χωρίς τη στοχοποίηση του Κώστα Βαξεβάνη, και δεν μπορεί να αποτελέσει κριτήριο, αλλά ούτε καν πρόσχημα για την περαίωση της απολογίας του μέχρι του τέλους της σημερινής μέρας, ή της σημερινής νύχτας, όπερ δεν διευκρινίζεται στην επίμαχη δήλωση. Σημειωτέον, ότι η διάρκεια της απολογίας Βαξεβάνη, πρέπει να κριθεί και σε σχέση με το γεγονός ότι παρά τις προφορικές και γραπτές οχλήσεις του προς τα αρμόδια κρατικά όργανα, ουδέποτε εκλήθη να καταθέσει, είτε ως μάρτυρας, είτε ως κατηγορούμενος, πλην της ενώπιόν σας διαδικασίας, και σε αντίθεση με τους λοιπούς συγκατηγορούμενούς του. Άλλωστε, ούτε οποιαδήποτε σύγκριση με τη διάρκεια των απολογιών άλλων κατηγορουμένων δημοσιογράφων στην υπόθεση αυτή μπορεί να γίνει, γιατί πρόκειται για εντελώς διαφορετικές και άλλης φύσης και χαρακτήρα κατηγορίες. Πέραν του ότι ουδείς εξ’ αυτών δήλωσε την πρόθεσή του να καταθέσει επί μακρόν και αντιμετωπίστηκε με τον δικονομικά ανοίκειο τρόπο που αντιμετωπίζεται ο Βαξεβάνης μετά τη σημερινή δήλωση της κυρίας ανακρίτριας.
4.Η ρητή προειδοποίηση, ή ορθότερον απειλή της κυρίας ανακρίτριας προς τον κατηγορούμενο ότι θα θεωρήσει περαιωμένη την ανάκριση σήμερα, ανεξαρτήτως του εάν ο κατηγορούμενος θα έχει εκθέσει όλα τα αποδεικτικά της αθωότητάς του επιχειρήματα και στοιχεία σημαίνει κλήση σε δήλωση του κατηγορουμένου που παραπέμπει στα σκοτεινά χρόνια της Μακρονήσου και της Γυάρου.
5.Εν κατακλείδι, με τη σημερινή ενέργεια της κυρίας ανακρίτριας,παραβιάζονται βάναυσα οι διατάξεις των άρθρων 270, 273 παρ.2, 274 του Κ.Π.Δ., 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, 48 παρ. 2 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
