Ο γιατρός που λύγισε λόγω κόπωσης μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες μιλάει στο Documento για την αφόρητη πίεση που βιώνουν οι άγρυπνοι ήρωες στα δημόσια νοσοκομεία
Η σωµατική κατάρρευση του Γιάννη Γκαµπράνη, υπεύθυνου της κλινικής Covid στο Γενικό Νοσοκοµείο Λάρισας, η οποία συγκλόνισε το πανελλήνιο, δεν είναι µοναδικό φαινόµενο. Καθηµερινά πλέον νοσηλευτές και γιατροί, που εδώ και δύο χρόνια υπερβαίνουν εαυτούς δίνοντας τιτάνια µάχη µε την πανδηµία, απελπίζονται, καταρρέουν, αλλά ξανασηκώνονται για να συνεχίσουν τις υπεράνθρωπες προσπάθειές τους ώστε να σωθούν όσο περισσότεροι ασθενείς είναι δυνατόν.
Η διαφορά µε τον συγκεκριµένο γιατρό είναι ότι το γεγονός της σωµατικής του εξάντλησης απαθανατίστηκε από τον τηλεοπτικό φακό την ώρα που προσπαθούσε να περιγράψει την αφόρητη πίεση λόγω των πολλών περιστατικών Covid που δέχεται το νοσοκοµείο του.
Ο λόγος που ο Γ. Γκαµπράνης δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τις δηλώσεις του, καθώς τον εγκατέλειψαν οι δυνάµεις του, είναι η υπευθυνότητα µε την οποία οι περισσότεροι γιατροί υπηρετούν τον όρκο τους. Μια υπευθυνότητα που δεν τους επιτρέπει να λείψουν από το νοσοκοµείο ούτε καν τις αργίες, αλλά ούτε να βάλουν τους ασθενείς τους σε ράντζα. Μάλιστα, ο συγκεκριµένος γιατρός µετέτρεψε το ίδιο το γραφείο του σε θάλαµο νοσηλείας!
«Μπορείς να φύγεις και να αφήσεις τον νεότερο συνάδελφο; Ποιος θα πάρει αποφάσεις για διασωλήνωση; Ποιος θα πάρει αποφάσεις για διακοµιδές; Οταν είσαι γιατρός 28 χρόνια δεν µπορείς να εκθέσεις σε τέτοιους κινδύνους τους συναδέλφους που ξεκινάνε την καριέρα τους. ∆εν φεύγουµε από το νοσοκοµείο» δηλώνει κατηγορηµατικά στο Documento.
Η τραγική εφηµερία
Το αναπόφευκτο, που ήταν η κατάρρευση, ήρθε στην εφηµερία της περασµένης Παρασκευής.
«Σε εκείνη την εφηµερία βρέθηκα να διαχειρίζοµαι 72 περιστατικά µαζί µε δύο ειδικευόµενους. Σε αυτή την τραγική εφηµερία που µε έχει σηµαδέψει ήρθε µια εντολή να βγάλω ράντζα. Τα ράντζα έχουν καταργηθεί µε έγγραφο από την ΥΠΕ. Αν έπρεπε να απλωθούν ράντζα, έπρεπε να γίνει µε έγγραφο και να πάρουν την ευθύνη. ∆εν το δέχτηκαν και αναγκάστηκα να µετατρέψω το γραφείο µας, που φτιάξαµε µε δικά µας έξοδα, σε θάλαµο νοσηλείας προκειµένου να µη βάλω τους αρρώστους µε φιάλες οξυγόνου στον διάδροµο» µας περιγράφει την τραγική όσο και επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί πλέον στα νοσοκοµεία.
«Είναι µια κατάσταση πολύ δύσκολη» συνεχίζει ο γιατρός, «καλούµαστε να πάρουµε αποφάσεις ποιον θα διασωληνώσουµε. Οταν έχεις µέσα 60 αρρώστους Covid και οι 40 είναι για ΜΕΘ πώς θα αποφασίσεις; Ολα αυτά µας φορτίζουν και δεν κοιµόµαστε τα βράδια στο σπίτι µας. Ολα αυτά πρέπει να τα αντιµετωπίσουµε οκτώ άτοµα χωρίς να έχουµε γνώσεις εντατικής. Είµαστε κλασικοί παθολόγοι, παρ’ όλα αυτά προσπαθούµε να κάνουµε ό,τι µπορούµε. Πρέπει να διαχειριστούµε και τα τηλέφωνα των συγγενών. ∆εν σταµατάει να χτυπάει το τηλέφωνο, µιλάµε συνέχεια, καταλαβαίνετε τι στρες έχουµε µαζέψει».
Ο Γ. Γκαµπράνης επί δύο χρόνια δουλεύει ατέλειωτες ώρες και µαζί µε τους συναδέλφους του προσπαθούν µε τα λιγοστά µέσα που διαθέτουν να σώσουν όσο περισσότερες ζωές µπορούν: «Το Γενικό Νοσοκοµείο Λάρισας ξεκίνησε να αντιµετωπίζει αυτά τα κύµατα του κορονοϊού µε την παθολογική κλινική να αριθµεί 42 κρεβάτια και όταν ξεκινήσαµε να αντιµετωπίσουµε το πρώτο και το δεύτερο κύµα πανδηµίας ήµασταν τέσσερις παθολόγοι από τους δώδεκα που έπρεπε να είµαστε. Αυτοί οι τέσσερις φτάσαµε στο σηµείο να αντιµετωπίζουµε εκείνη την εποχή 140 άτοµα, αλλά όχι όλοι µαζί, δηλαδή µπορεί ένας παθολόγος να είχε 140 ασθενείς και να τους διαχειριζόταν µόνος του µαζί µε δύο ειδικευόµενους».
Κι όταν σήµερα ακούει την πολιτεία να λέει ότι έχει ενισχυθεί το ΕΣΥ δεν µπορεί να µην εκφράσει την εύλογη απορία του: «∆εν έχω καταλάβει τι έχουν ενισχύσει. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια στιγµή µου έδωσαν τρία high flow που τα ζητούσα από την πρώτη στιγµή γιατί στη βιβλιογραφία αναφερόταν διεθνώς ότι αυτό το µηχάνηµα βοηθάει. Αφού τέλειωσε το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο κύµα έφεραν τρεις συσκευές, τώρα τις κάναµε πέντε και µπορεί να τις κάνουµε έξι».
Στα όρια…
Οσον αφορά την ενίσχυση του νοσοκοµείου µε προσωπικό, κι εκεί η κατάσταση είναι εξίσου κακή: «Ηρθαν δύο γιατροί, η µία δεν άντεξε µόλις είδε την κατάσταση, παραιτήθηκε. Οι καινούργιοι που ήρθαν είναι ένας επικουρικός που τον παρακαλώ να µείνει µέχρι τον Μάρτιο –γιατί θέλει να φύγει– και δύο που διορίστηκαν αυτό το διάστηµα, οι οποίοι σηκώνουν και όλο το βάρος γιατί είναι νέα παιδιά».
Οι περιγραφές του γιατρού για την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκοµεία δεν διαφέρουν από όσα λένε συνάδελφοί του σε άλλα νοσοκοµεία: «Σε αυτήν τη φάση που βρισκόµαστε είπαµε ότι το νοσοκοµείο µπορεί να ανταποκριθεί στο µέγιστο µέχρι 47 κλίνες, από τις οποίες αξιοπρεπείς κλίνες νοσηλείας είναι οι 42. Από τα τέσσερα άτοµα που ήµασταν τώρα είµαστε επτά, αλλά στην εφηµερία πάλι είµαστε ένας ειδικός και δύο ειδικευόµενοι. Η πίεση που δεχόµαστε είναι τεράστια. Στα επείγοντα προσέρχονται 100 περιστατικά Covid, από τα οποία γύρω στα 25 µπαίνουν σε κάθε εφηµερία στην κλινική».
Για τα… νέα µέτρα που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Υγείας αναφορικά µε τη διαχείριση της πανδηµίας σχολιάζει: «Οταν παστώνουµε µέσα στα λεωφορεία τον κόσµο, όταν τα παιδιά στις αίθουσες διπλασιάζονται, όταν κλείνεις σχολεία, αυτά δεν είναι µέτρα. Αυτά τα µέτρα που λάβανε δεν τηρούνται στην κοινωνία. Εχει κουραστεί και ο κόσµος να τα τηρεί. Ή θα κάνεις lockdown, θα κλείσεις πάλι την οικονοµία και θα καταστρέψεις κόσµο ή θα ενισχύσεις το ΕΣΥ και θα πείσεις τον κόσµο να εµβολιαστεί. ∆εν υπάρχει άλλος δρόµος».
