Το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ «προέκυψε ως απάντηση στην ιστορική και μακρόχρονη κρίση της Αριστεράς μετά το 1989», τόνισε στον χαιρετισμό που απηύθυνε στο 3ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Δραγασάκης. «Η συγκλονιστική εκείνη κρίση, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στο κέντρο της, ήταν αυτή που μας έκανε να υπερβούμε αντιθέσεις του παρελθόντος, να συνθέσουμε εμπειρίες, να αναζητήσουμε νέους αριστερούς δρόμους, «ναυπηγώντας εν πλω», και δημιουργώντας εν κινήσει το νέο πολιτικό υποκείμενο της Αριστεράς. Επιχειρώντας αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε μια νέα ριζοσπαστική αριστερή ταυτότητα, καθώς προσπάθησε και προσπαθεί να ανοίξει έναν νέο πολιτικό δρόμο για να προωθήσει το επικαιροποιημένο όραμά του για τον κοινωνικό και οικολογικό μετασχηματισμό και το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία στις νέες ιστορικές συνθήκες», προσέθεσε.
Αναφερόμενος στο ιστορικό έδαφος επί του οποίου γεννήθηκε το κόμμα της Προοδευτικής Αριστεράς είπε: «Στο πλαίσιο αυτό επιχείρησε να δημιουργήσει μια νέα αριστερή στρατηγική πέραν της εμπειρίας των καθεστώτων που ονομάστηκαν “υπαρκτός σοσιαλισμός” και της διαχειριστικής, και υπό νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, σοσιαλδημοκρατίας. Και αυτή είναι η αριστερή στρατηγική που δικαιώθηκε, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία. Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη και επικίνδυνη στιγμή κοινωνικής φτωχοποίησης και πολιτικής απονομιμοποίησης, καθώς ο φασισμός σήκωνε κεφάλι και τα τάγματα εφόδου αλώνιζαν στις γειτονιές, ο ΣΥΡΙΖΑ απετέλεσε τη δημοκρατική επιλογή της κοινωνίας για τη διέξοδο από την κρίση. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά που θα βρισκόμασταν σήμερα χωρίς την εμφάνιση και τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ο έντιμος ιστορικός του μέλλοντος θα αναγνωρίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε αποφασιστικά στο να μείνει η δημοκρατία ζωντανή και να διασφαλιστεί η θέση της χώρας στην Ευρώπη».
Ο Γιάννης Δραγασάκης στην ομιλία του δεν δίστασε να κάνει λόγο για «επίγνωση» των κομματικών «αδυναμιών». Συγκεκριμένα εμμένοντας στο εγχείρημα της κυβέρνησης της Αριστεράς το χαρακτήρισε ως «μοναδικό στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, αλλά και σε ευρωπαϊκή κλίμακα». «Με την εξαίρεση του ΑΚΕΛ, τα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς εντάσσονταν ως ήσσονες εταίροι σε συμμαχικά σχήματα με τους σοσιαλδημοκράτες. Στην Ελλάδα υπήρξε μια αριστερή κυβέρνηση που επί τεσσεράμισι χρόνια κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη χειρότερη κρίση των τελευταίων 40 ετών και να απαλλάξει τη χώρα από την τρόικα και τα μνημόνια. Αντίστοιχα σε εκλογικό επίπεδο, κανένα κόμμα της Αριστεράς στη χώρα μας δεν μπόρεσε να φτάσει σε ποσοστά που ξεπερνούσαν το 30% και να τα διατηρήσει για τρεις εκλογικές αναμετρήσεις» συμπλήρωσε.
Τόνισε πως η συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζεται στο «ότι κατέδειξε, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας, πως η προοπτική μιας αριστερής διακυβέρνησης, η οποία θα μπορεί μέσα στο δοσμένο και δυσμενές, πολλές φορές, πλαίσιο να κάνει τομές και να συγκρούεται με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Και ανάλογα με τους συσχετισμούς να παράγει θετικά και διατηρήσιμα αποτελέσματα για την κοινωνία και για τις λαϊκές τάξεις».
Κλείνοντας την ομιλία του είπε χαρακτηριστικά: «Πρέπει επομένως να είμαστε υπερήφανοι για αυτά που πετύχαμε παρά τα προβλήματα, τα λάθη και τις αδυναμίες. Πρέπει, όλοι και όλες, φίλοι και μέλη, παλιά και νέα, να νιώθουμε περήφανοι που σήμερα, με την κοινωνία αντιμέτωπη με μια πολλαπλή κρίση, δεν χρειάζεται να αρχίσουμε από το μηδέν, ούτε από το ηρωικό 3% που ορισμένοι ανιστόρητα λοιδορούν. Διότι σήμερα χάρις στους αγώνες του χθες και του σήμερα, χάρις στις προσπάθειες όλων, παλιών και νέων μελών, υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε δυναμική νέας ανόδου, ισχυρός, έμπειρος, έτοιμος να ηγηθεί του αγώνα για την προοδευτική διέξοδο από την κρίση».
