«Επιβεβλημένη η ανάσυρση των δικογραφιών από το αρχείο» τονίζει σε δήλωση του στο Documento ο δικηγόρος Γιάννης Απατσίδης, αναφορικά με τα όσα αποκάλυψε ο Κώστας Βαξεβάνης για το σκάνδαλο Novartis.
Αναλυτικά η δήλωση του Γιάννη Απατσίδη στο Documento:
Το σύνολο της δικογραφίας συνιστά νέο στοιχείο για την ανάσυρση των αναφορών αρχειοθέτησης της Ελένης Τουλουπάκη και του Παναγιώτη Καψιμάλη από το αρχείο. Θεωρώ ότι οι αρχειοθετήσεις της κ. Τουλουπάκη για τα επτά πολιτικά πρόσωπα ήταν εσπευσμένες, αναιτιολόγητες και προϊόν του φόβου και της πίεσης που ένιωσε λόγω των απειλών που δέχθηκε, εκτός των άλλων.
Οι αρχειοθετήσεις του Παναγιώτη Καψιμάλη είναι το λιγότερο εξοργιστικές για ένα κράτος δικαίου, δεδομένου ότι σε αυτές αναφέρονται στοιχεία που για έναν αντικειμενικό κριτή οδηγούν στο συμπέρασμα είτε ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής είτε ότι θα έπρεπε να συνεχιστεί η προκαταρκτική εξέταση, τουλάχιστον. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν καταγεγραμμένα «αδιευκρίνιστα» ποσά και να μην κινητοποιούνται οι νόμιμες διαδικασίες. Ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος Χρήστος Μπαρδάκης έκανε δεκτό το αίτημα του εντολέα μου Κώστα Βαξεβάνη να χορηγηθούν αντίγραφα των αναφορών αρχειοθέτησης του κ. Καψιμάλη και των επίκουρων εισαγγελέων κατ’ άρθρο 147 ΚΠΔ.
Την ίδια στιγμή, όμως, σιωπηρά αρνήθηκε να χορηγήσει πλήρη αντίγραφα των δικογραφιών, τα οποία δεν ζήτησε, παρατύπως και αδίκως, ούτε η ανακρίτρια – αρεοπαγίτης Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου; Τι αποδεικνύεται άραγε από τα έγγραφα των δικογραφιών; Μήπως ότι οι εισαγγελείς διαφθοράς είναι εξόφθαλμα αθώοι για τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται, όπως φυσικά και οι φερόμενοι ως συνεργοί τους; Ο κ. Μπαρδάκης αυτεπαγγέλτως, άμα και ο κ. εισαγγελέας του ΑΠ, καθώς και η κ. ανακρίτρια – αρεοπαγίτης οφείλουν να αξιολογήσουν τα στοιχεία της δικογραφίας που εκκρεμούν στην τελευταία, ώστε να ανασυρθεί άμεσα και πριν από την παραγραφή και άλλων εγκλημάτων η δικογραφία Novartis, για όλα τα σκέλη της οποίας πρέπει να υπάρξει διαφάνεια (για πολιτικούς, υπαλλήλους, ιατρούς, συμβούλους, στελέχη κ.λπ.). Σημειωτέον ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών έκανε δεκτή την εισαγγελική πρόταση του Ιωακείμ Κασωτάκη, με ένα ομολογουμένως πρωτότυπο σκεπτικό, κι έτσι η ανακριτική δικογραφία σε βάρος του Ανδρέα Λοβέρδου θα πρέπει να διερευνηθεί επί της ουσίας από την ανακρίτρια διαφθοράς Λουίζα-Γλυκερία Ιωαννίδου.
Από τα στοιχεία της δικογραφίας, και δη όσα στοιχεία προσκόμισε ο εντολέας μου κ. Βαξεβάνης, είναι επιβεβλημένη η ανάσυρση των δικογραφιών από το αρχείο για να μην παραμένουν σκιές στα ελεγχόμενα πρόσωπα, καθώς δυστυχώς οι πολίτες έχουν την εντύπωση ότι τα σκάνδαλα διαφθοράς στη χώρα μας συγκαλύπτονται (βλ. π.χ. δικογραφία διαχειριστικών – φορολογικών επανελέγχων, όπου πρόσφατα εκδόθηκε σκανδαλώδες απαλλακτικό βούλευμα από τον Χαρ. Σεβαστίδη). Από τις συνομιλίες και τα μηνύματα μεταξύ του Κώστα Βαξεβάνη και του Νίκου Μανιαδάκη προκύπτει ότι ο τελευταίος κατήγγειλε ότι πιεζόταν – εκβιαζόταν από όσους τον προσέγγιζαν να μην καταθέσει ενώπιον των αρχών όσες πράξεις διαφθοράς γνώριζε, κατ’ άλλους δε συμμετείχε σε αυτές. Μου προξενεί, δε, αλγεινή εντύπωση πως η Δικαιοσύνη εκδίδει απαλλακτικά βουλεύματα με το σκεπτικό ότι ένας «άτυπος» σύμβουλος υπουργών δεν μπορεί να διαπράξει ο ίδιος εγκλήματα διαφθοράς. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι ο κ. Μανιαδάκης είχε ομολογήσει τις πράξεις διαφθοράς ως πηγή του κ. Βαξεβάνη και την ίδια στιγμή που κατέθετε στους εισαγγελείς διαφθοράς πιεζόταν αθέμιτα από τους ελεγχόμενους.
Πράγματι μπορεί η Novartis να χρηματίζει, αλλά σώζει και ζωές. Μπορεί ένας υπουργός να έχει άτυπους συμβούλους, αλλά την ίδια στιγμή διαφθείρεται τυπικά ή άτυπα; Την απάντηση καλό θα ήταν να μας τη δώσει ο ίδιος ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, γιατί το έγκλημα της κατάχρησης εξουσίας τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος.
