Για την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού και την μικροαστικοποιημένη αριστερά, την δικαιοσύνη που ισχύει ή για όλους ή για κανένα, τη νεολαία που χειραγωγείται, τον θεό-δημιούργημα των χειρότερων ενστίκτων μας και την «ανάσα βαθιά» της ποίησης, μιλάει ο Γιάννης Αγγελάκας στη Χρυσούλα Παπαΐωάννου.
«Προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο νταλγκάς μου. Δεν μου φτάνει το αν εγώ έχω λύσει το βιοποριστικό μου πρόβλημα, θέλω να ζω σε ένα δίκαιο και χαρούμενο κόσμο. Γι’ αυτό γράφω», λέει ο γνωστός τραγουδοποιός. Και συνεχίζει: «Ο νεοφιλελευθερισμός έχει καταφέρει σε έναν κόσμο παραζαλισμένο και ταλαιπωρημένο να περάσει ως φυσικό νόμο τις ανισότητες και την αδικία. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ότι είναι υπεύθυνοι για τη φτώχεια τους, που ντρέπονται για τη φτώχεια τους».
Σχολιάζει τον φανατισμό της Αριστεράς, «Τα κομματόσκυλα κάνανε πάντα κακό στην Αριστερά. Ακόμη και το ΚΚΕ χαίρεται που ανέβασε τις μετοχές του, κάνοντας σαν να μη βλέπει ή σαν να του αρέσει το νεοσυντηρητικό ολίσθημα της κοινωνίας» και ασκεί κριτική στη σχέση εκκλησίας-κράτους: «Η θρησκεία ήταν πάντα δίπλα στον αρχηγό. Ο παπάς, ο πρόεδρος, ο δάσκαλος… Αρχετυπική εικόνα και την κουβαλά η χώρα. Γι’ αυτήν τη χώρα που συντηρεί πολύ περισσότερους παπάδες απ’ ό,τι δημόσιους γιατρούς δεν έχω να σχολιάσω τίποτα. Στο Ιράν το κάνουν καλύτερα».
Για τις πρόσφατες δηλώσεις του Διονύση Σαββόπουλου, απαντά ως εξής: «Ξαφνικά ανακαλύπτουμε την Αμερική; Ο Σαββόπουλος από τα 40 του και μετά έχει δηλώσει υπερσυντηρητικός. Δεν ξαφνιάζομαι. Ακούω ακόμη τους ωραίους δίσκους του, «έφαγε» ωραία η ψυχή μας με τα τραγούδια του, τράφηκε με ωραία αισθήματα. Από τότε μέχρι σήμερα νομίζω πως το μόνο που κάνει είναι να εκδικείται τη φωτισμένη νιότη του».
