Γιάννη συγγνώμη αλλά δεν ξέρουμε πώς να πανηγυρίσουμε τον θρίαμβό σου…

Ένας Έλληνας μπασκετμπολίστας κατάφερε τα ξημερώματα της Τρίτης να μας δώσει μία σπάνια χαρά καθώς πέτυχε κάτι πρωτόγνωρο για το μπάσκετ στα μέρη μας. Ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου!

Κάτι που η «αυτού μεγαλειότης» Νίκος Γκάλης ούτε που θα ονειρευόταν πως θα καταφέρει ποτέ (με όλο τον σεβασμό). Κι όμως ούτε αυτή η σπουδαία διάκριση δεν ήταν αρκετή για να μην δείξουμε το κακό μας πρόσωπο ως ελληνάρες…

Γιατί πως αλλιώς κάποιος να σχολιάσει το πώς διαχειρίστηκε μεγάλο μέρος του Τύπου τα παρελκόμενα από την ψήφιση του Γιάννη Αντετοκούνμπο ως MVP στο ΝΒΑ. Μετά τους πανηγυρισμούς και τα παρελκόμενα, αντί τα ελληνικά ΜΜΕ να επικεντρωθούν στην (όντως) παραμυθένια ιστορία του «Greek Freak» επέλεξαν να «ταΐσουν» τον Έλληνα «κάφρο». Γιατί τί «νοστιμιά» έχει μία ιστορικής σημασίας για τον ελληνικό αθλητισμό είδηση αν δεν της δώσουμε και εθνικιστική «σάλτσα»…

Βγήκαν οι Χιούστον Ρόκετς κι έγραψαν στο Twitter: «Συγχαρητήρια στον νέο MVP, αλλά με όλο τον σεβασμό διαφωνούμε…» εκθειάζοντας το δικό τους brand ονόματι Τζέιμς Χάρντεν, (ο οποίος φυσικά κι έκανε μία σπουδαία επίσης χρονιά) και μόνο «ανθέλληνες» δεν τους βγάλαμε στο ελλαδιστάν. «Απαράδεκτη ανάρτηση» «προσβολή στον Αντετοκούνμπο» κι άλλα τέτοια τσιτάτα συνόδεψαν μία είδηση που αν την αναφέρεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού μόνο χαμόγελα θα σκορπούσε καθώς στην γλώσσα τους «It’s in the game» αφού όλα είναι μέρος του παιχνιδιού. Με αυτή τη λογική κάθε trash talk που φυσικά είναι επίσης «μέρος του παιχνιδιού» θα έπρεπε στη συνέχεια να προκαλεί διπλωματικό επεισόδιο!

Μετά τους… «ανθέλληνες» Ρόκετς όμως «χτύπησε» και ο πρόεδρος των Τορόντο Ράπτορς, Μασάι Ουτζίρι, πρόεδρος όχι καμιάς τυχαίας ομάδας αλλά εκείνης που κατέκτησε πριν από λίγες μέρες το πρωτάθλημα του ΝΒΑ και «τόλμησε» να πει πως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είναι Έλληνας αλλά Νιγηριανός.

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης καθώς ο Μασάι Ουτζίρι έχει νιγηριανές ρίζες άρα είναι λογικό πως θα νιώσει την ανάγκη να ταυτιστεί με τη διάκριση ενός αθλητή που δεν έχει κρύψει πως δεν ξεχνάει αλλά τιμάει τις νιγηριανές ρίζες του, υπάρχει και κάτι πολύ άσχημο από πίσω…

Βλέπετε ο συγκεκριμένος κύριος μπορεί να πει ό,τι θέλει αν το νιώθει. Με την ίδια ευχέρεια όμως που κι εγώ μπορώ να αρχίσω να φωνάζω στην πλατεία Ομονοίας ότι η… Τζένιφερ Άνιστον είναι Ελληνίδα και να μη νιώθω ανασφάλεια πως θα με κατηγορήσουν στις ΗΠΑ για προσβλητικές δηλώσεις, έτσι δεν θα έπρεπε και σε αυτή την περίπτωση να πράξουμε το ίδιο.

Φαντάζεστε τους τίτλους, έτσι; Οι λέξεις «απαράδεκτος», «προσβλητικός» και «ανθέλληνας», λες σαν από κεκτημένη ταχύτητα επέστρεψαν να βομβαρδίζουν τις οθόνες μας, σε σημείο που να πιστέψει κανένας πως πρέπει να πάρει θέση το Υπουργείο Εξωτερικών!

Το θέμα όμως είναι ένα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αυτό το παιδί που έμαθε το μπάσκετ στο σκληρό πεζούλι των Σεπολίων και πάλεψε κάτω από πολλές αντιξοότητες μαζί με όλη του την οικογένεια, για να αντεπεξέλθει στην σκληρή και πολλές φορές ξενόφοβη πραγματικότητα της Αθήνας, τώρα είναι ένας από τους σημαντικότερους αθλητές στον κόσμο και παράλληλα ένας από τους μεγαλύτερους (αν όχι ο μεγαλύτερος) πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό. Και το κάνει όχι γιατί του το επιβάλλει κάποιος αλλά επειδή το κάνει με την ψυχή του και την καρδιά του!

Ας μην «μαυρίζουμε» κι εμείς τις καρδιές και τις ψυχές μας με ηλιθιότητες και ας απολαύσουμε το γεγονός πως έχουμε έναν Έλληνα αθλητή που μας κάνει περήφανους σε ό,τι κι αν πράττει. Του το χρωστάμε αυτό μαζί με μία συγγνώμη γιατί ώρες ώρες δεν αξίζουμε ούτε το ταλέντο αλλά ούτε και τα δάκρυά του…