Γνώρισα τον Ζακ Κωστόπουλο όταν ήρθε στην εφημερίδα για να αναλάβει τη στήλη «Proudville» για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Ο Ζακ ήταν ένα περήφανος άνθρωπος που διεκδικούσε με δυναμισμό ό,τι μπορούσε να του δώσει αυτή η ζωή. Τη ζωή που του στέρησαν οι νοικοκυραίοι που θεωρούν ότι η γαμημένη περιουσία και ιδιοκτησία τους είναι πιο ιερή και παράβατη από την ανθρώπινη ζωή, ή μάλλον όχι οποιαδήποτε ανθρώπινη ζωή αλλά από εκείνη που το σκατωμένο μυαλό τους την έχει εντάξει στο κοινωνικό περιθώριο.
Ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονήθηκε, δολοφονήθηκε, λέει, γιατί μπήκε στο μαγαζί ενός νοικοκύρη για να το κλέψει. Να το κλέψει, θα πουν στη συνέχεια, για να πάρει τη δόση του. Έλα, μωρέ, οροθετικός, αδερφή και drag-queen ήταν ο δράστης, θα γράψουν κάποιοι άλλοι για να μην τρομάξουν το μικροαστούλη και το μεσοαστούλη νιώθοντας ότι στη θέση του δολοφονημένου μπορεί να βρεθεί το δικό του παιδί. Όχι, ο κανακάρης του μεσοαστούλη και του μικροαστούλη δεν μπορεί να είναι οροθετικός, ούτε drag, ε, όσο για αδερφή, μπορεί αλλά εν κρυπτώ όπως ίσως ο πατέρας του και η μητέρα του. Γιατί ο μικροαστούλης και ο μεσοαστούλης δεν είναι ούτε ζώο ήμερο ούτε άγριο, αλλά ημιάγριο και νυχτόβιο και αυτά που ο ίδιος θεωρεί παραβατική συμπεριφορά τα κάνει στο σκοτάδι – και ό,τι δεν φαίνεται είναι σαν να μη γίνεται.
Οροθετικός, τοξικομανής, αδερφή και drag. Αυτά γράφουν οι δημοσιογράφοι και σύντομα θα προσθέσουν και το «ακτιβιστής για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας». Έλα, μωρέ, και τι αφορά αυτό το «περιθωριακό» άτομο το μικρο/μεσοαστούλη; Οι «εκπρόσωποί» τους έκαναν το καθήκον τους. Πήραν το νόμο στα χέρια τους και απέδωσαν δικαιοσύνη. Πώς τον πήραν; Ήταν μια αυτοματοποιημένη αντίδραση σε συνθήκες αυτοάμυνας; Όχι, καθόλου! Ήταν αποτέλεσμα μιας κοινωνικής αντίληψης που διαπερνά πλέον κάθετα και οριζόντια το κοινωνικό σώμα και την οδηγεί στην αυτοδικία. Προσοχή όμως, στην αυτοδικία με δικλείδες ασφαλείας για τους δράστες. Σκοτώνετε άφοβα και οι θεσμοί του γαμημένου κράτους σας είναι εδώ για να σας διαφυλάξουν από την τιμωρία – αυτή η δίκη της Χρυσής Αυγής πλέον μοιάζει να διαρκεί πολλές σωρευμένες αιωνιότητες. Αφού, μικρο/μεσοαστούλη, το βλέπεις: ο Φλώρος παθαίνει κρίσεις πανικού στη φυλακή και αποφυλακίζεται την ίδια στιγμή που ο Σάββας Ξηρός θα αφήσει την τελευταία του πνοή είτε στο κελί είτε στο νοσοκομείο της φυλακής, ο Ρουπακιάς και οι Χρυσαυγίτες μπράβοι έχουν αποθρασυνθεί και απειλούν ανοιχτά πια μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου τους αντιφασίστες.
Η δικαιοσύνη είναι ταξική και θα συνδράμει το μικρο/μεσοαστούλη στη δύσκολη στιγμή του όπως θα συνδράμει και το ναζιστικό εκτελεστικό βραχίονα του μεγαλοαστούλη. Κι έτσι ναζήδες και μικρο/μεσοαστούληδες παίρνουν το νόμο στα χέρια τους υπό τις επευφημίες της άθλιας ταξικής κομπανίας τους και υπό τις επιδοκιμασίες του ακόμη πιο άθλιου συστημικού δημοσιογραφικού σιναφιού. Οι θεσμοί είναι εδώ για να στηρίζουν ό,τι τοξικό επινοεί το μυαλό του θρασύδειλου μικρο/μεσοαστούλη. Αυτού που όταν έρθει η ώρα του –ας είναι βέβαιος γι’ αυτό– δεν θα τον φτύσουμε στα μούτρα αλλά θα φτύσουμε στον τάφο του. Και αυτό το φτύσιμο θα είναι το καλύτερο κατευόδιο στον ανυποχώρητο ακτιβιστή, στο χαριτωμένο προβοκάτορα, στο γλυκύτατο και ευγενικό Ζακ Κωστόπουλο.
