Με αφορμή την τοποθέτησή του, κατά την ομιλία του στην τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Αναστασιάδης δήλωσε ότι «οι πολιτικές ηγεσίες θα πρέπει να ηγούνται και όχι να άγονται από τυχόν συναισθηματικές εξάρσεις του λαού» και απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε πως όντως στο παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις που ο συναισθηματισμός του λαού υπερνίκησε τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. «Γι αυτό και πολλές φορές έχω πει», τονίζει, «πως δεν θα πρέπει ο ηγέτης να καθοδηγείται από τον λαό, αλλά να καθοδηγεί τον λαό. Γι αυτό και χρειάζεται αποφασιστικότητα και τόλμη, όταν οι συνθήκες υπαγορεύουν και επιβάλλουν να πάρεις αποφάσεις που μπορεί να μην είναι αρεστές αλλά να είναι ωφέλιμες».
Επομένως ο κυρίαρχος λαός που διαχρονικά είναι ο ΜΟΝΟΣ που δικαιούται να αποφασίζει και να εκφράζει δημοκρατικά τη βούλησή του με την ψήφο του, πρέπει κατά τον κ. Αναστασιάδη να ακολουθεί…υποταγμένος, άβουλος και σιωπηρός την όποια πολιτική κατευνασμού και υποτέλειας! Δηλαδή τη δική του!!! Ο λαός δεν υπάρχει καν στο οπτικό του πεδίο!
Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να σκεφτεί γιατί ο κυρίαρχος κυπριακός λαός αρνήθηκε πλειοψηφικά να ακολουθήσει το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Τον κατηγορεί ότι…παρασύρθηκε συναισθηματικά! Ενώ ο ίδιος, υπερασπιζόμενος στην ουσία- μέσω της πολιτικής του- τα τουρκικά συμφέροντα, θα έπραττε το δέον για την Κύπρο!
Οι λαοί δεν είχαν, δεν έχουν κι ούτε ποτέ τους θα έχουν ανάγκη από πολιτικούς ηγέτες υποτελείς και άβουλους. Καθοδηγούνται πάντοτε από την ιστορία τους, εμπνέονται από όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας τους και συν Θεώ θριαμβεύουν!
Όταν ο εκάστοτε πολιτικός ηγέτης «ακυρώνει» και προσβάλλει την ιερή πλειοψηφία των πολιτών χαρακτηρίζοντας τη νόμιμη, δημοκρατική της έκφραση «συναισθηματικά φορτισμένη και γι’ αυτό λανθασμένη», τότε καταργείται αυτόματα οποιαδήποτε έννοια της Δημοκρατίας και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε πρώτα…τόσο απλά!
