Για το Σύλλογο Δανειζομένου Προσωπικού στον Τραπεζικό τομέα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη «βρωμάει φασισμό»

Για το Σύλλογο Δανειζομένου Προσωπικού στον Τραπεζικό τομέα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη «βρωμάει φασισμό»

Ήταν ένα από τα πρώτα «ανδραγαθήματα» της Κυβέρνησης Μητσοτάκη… Τότε στα μέσα Αυγούστου 2019 και σχεδόν ένα μήνα μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης έβαλε στο τραπέζι του Προκρούστη τα εργασιακά δικαιώματα των εργολαβικών εργαζομένων… Κατάργησε την αιτιολογημένη απόλυση και τη συνευθύνη του εργολάβου και του αναθέτοντα το έργο. Ηταν κάτι πολύ απλό για την αποκαλούμενο και Προκρούστη των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιώματων, Γ. Βρούτση…

Στο νόμο 4623/2019 ενσωμάτωσε στο άρθρο 117παρ1 την εξής φράση: «Το άρθρο 9 του ν. 4554/2018 καταργείται αφότου ίσχυσε».

Ο εργασιακός Μεσαίωνας είναι εδώ

Τότε όλα τα εργολαβικά σωματεία εργαζομένων προειδοποιούσαν ότι έρχεται εργασιακός μεσαίωνας κοινωνική δυστοπία και οδοστρωτήρας των δικαιωμάτων. Μεσολάβησαν τους επόμενους μήνες ένα κύμα απολύσεων ενοικιαζόμενων σε όλες τις Τράπεζες, η κατάργηση των ρυθμίσεων για τις συλλογικές συμβάσεις , το αντί-ασφαλιστικό νομοσχέδιο και φυσικά η ουσιαστική διάλυση της Επιθεώρησης εργασίας στα πλαίσια συγκρότησης του «επιτελικού κράτους».

«Σήμερα είναι ξεκάθαρο στους εργαζόμενους πως αυτά δεν ήταν μεγάλα λόγια ή κινδυνολογία όπως έλεγαν τότε κάποιοι, αλλά η ωμή πραγματικότητα» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Σύλλογος Δανειζομένου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ.ο)

Βρωμάει φασισμό η Κυβέρνηση Μητσοτάκη

Η διοίκηση του ΣΥ.ΔΑ.Π.Τ.Τ.ο επανέρχεται και σχολιάζει το νέο νομοθέτημα που φέρει τη σφραγίδα Χρυσοχοϊδη, αλλά ακουμπά στο σύνολο της την Κυβέρνηση Μητοστάκη. Αναγράφεται λοιπόν σχετικά στην οργίλη ανακοίνωση: «Εδώ λοιπόν έρχεται το νεότερο, αποκρουστικό νομοθετικό τέκνο της κυβέρνησης. Ένας νόμος που όπως πολύ πετυχημένα ειπώθηκε, αποτελεί μια μετάφραση στην δημοτική των νομοθετημάτων της Χούντας για τις διαδηλώσεις. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, το νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη Μητσοτάκη και Σία παρέχει στην αστυνομία μεγαλύτερα περιθώρια απ’ ό,τι το χουντικό διάταγμα. Το τελευταίο προέβλεπε, π. χ ότι αν η απαγόρευση δεν κοινοποιούνταν στον «Πρόεδρο» της συνάθροισης τουλάχιστον οχτώ ώρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξή της, αυτή «λογίζεται ως μη απαγορευθείσα» (§6.5). Το νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη περιορίζει, αντίθετα, την υποχρέωση της ΕΛ.ΑΣ. στη γνωστοποίηση της απαγόρευσης «εγκαίρως» (§7.3). Ένας νόμος που χωρίς υπερβολές και περιστροφές, βρωμάει φασισμό!»

Αφου επιτίθεται στις συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά και στα μπουκωμένα από τη μαγειρεμένη «Λίστα Πέτσα» Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, το εν λόγω, πολύ δθναμικό αναφορικά με τις διεκδικήσεις σωματείο εργαζομένων υπογραμμίζει: «Η αναβίωση με σύγχρονους όρους νομοθετημάτων μιας από τις πιο σκοτεινές περιόδους για την ελληνική πολιτική ζωή παρουσιάζεται φυσικά από τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους σαν μια τομή(!) που θα δώσει ζωή στα μαγαζιά του κέντρου που «ρήμαξαν» από τις πορείες, θα μειώσει την ταλαιπωρία των ανθρώπων και τέλος θα βάλει το θέμα των διαδηλώσεων σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο (;)!»

Όπως τονίζουν οι συνδικαλιστές των «δανεικών» σε τράπεζες εργαζομένων: «Με το όπλο της κινητοποίησης πλήρως ακρωτηριασμένο κάθε πραγματική συνδικαλιστική δράση είναι εξ ορισμού περιορισμένη και αδύναμη. Και αυτό το ξέρουν καλά οι εντολοδόχοι της κυβέρνησης ΣΕΒ, τραπεζίτες και εφοπλιστές».

Documento Newsletter