Σε μια απλή και ουσιαστική διαπίστωση αλλά προφανώς όχι τόσο αρεστή στο περιβάλλον Μητσοτάκη, προχωρά η ακροδεξιά της ΝΔ όπως σημειώνει άρθρο στην ιστοσελίδα που απηχεί τις απόψεις της, το antinews.gr.
Επισημαίνουν στην ουσία πως το να συζητούν δημόσια μετά από δυόμισι χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη, μια συγκυβέρνηση με αποχώρηση του Μητσοτάκη, συνιστά παραδοχή της αποτυχίας.
Διαβάστε επίσης: Euractiv: Κύκλοι της Κομισιόν πιέζουν για κυβέρνηση «τύπου Παπαδήμου» στην Αθήνα
«Κι όμως, 2,5 χρόνια μετά από μια μεγάλη νίκη για τη Νέα Δημοκρατία, αυτό που συζητιέται είναι πότε θα αποχωρίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το Μέγαρο Μαξίμου και ποιος θα γίνει ο… Ντράγκι της Ελλάδας.
Θα είναι ο Γιάννης Στουρνάρας; Θα είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος; Θα είναι ο Μαργαρίτης Σχοινάς; Ή θα είναι κάποιος άλλος τεχνοκράτης – έκπληξη ο οποίος θα αναλάβει το ρόλο του Λουκά Παπαδήμου της νέας εποχής;
Είναι λοιπόν η συζήτηση δείγμα του πόσο χάλια τα πάει η κυβέρνηση σε πολλούς τομείς, αλλά και δείγμα ότι χάνει τη στήριξη που είχε σε Ελλάδα και Βρυξέλλες από τα γνωστά και άγνωστα συμφέροντα», προσθέτουν.
Παράλληλα σημειώνουν τους «μηχανισμούς» στήριξης του Μητσοτάκη, ενώ θυμίζουν τους «νταβατζήδες της διαπλοκής» του Κώστα Καραμανλή σημειώνοντας πως τα ποσά από το ταμείο στήριξης είναι πολλά.
«Ποιοι ήταν αυτοί που σιωπηρά ή φωναχτά στήριξαν τον Μητσοτάκη από το 2019 και μετά;
Οι γνωστοί-άγνωστοι «νταβατζήδες της διαπλοκής» που έλεγε κάποτε ο Καραμανλής», αναφέρουν μεταξύ άλλων.
Διαβάστε το άρθρο όπως αναρτήθηκε στο antintews.gr:
Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από μια κυβέρνηση κι από έναν πρωθυπουργό να συζητιέται έντονα και όχι μόνο παρασκηνιακά, το σενάριο συγκυβέρνησης;
Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από το να μιλούν ήδη όλο και περισσότεροι ότι χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση με περισσότερα κόμματα, κι ένα πρωθυπουργός «δοτός», κι όχι εκλεγμένος προκειμένου να κυβερνήσει τη χώρα;
Κι όμως, 2,5 χρόνια μετά από μια μεγάλη νίκη για τη Νέα Δημοκρατία, αυτό που συζητιέται είναι πότε θα αποχωρίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το Μέγαρο Μαξίμου και ποιος θα γίνει ο… Ντράγκι της Ελλάδας.
Θα είναι ο Γιάννης Στουρνάρας; Θα είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος; Θα είναι ο Μαργαρίτης Σχοινάς; Ή θα είναι κάποιος άλλος τεχνοκράτης – έκπληξη ο οποίος θα αναλάβει το ρόλο του Λουκά Παπαδήμου της νέας εποχής;
Είναι λοιπόν η συζήτηση δείγμα του πόσο χάλια τα πάει η κυβέρνηση σε πολλούς τομείς, αλλά και δείγμα ότι χάνει τη στήριξη που είχε σε Ελλάδα και Βρυξέλλες από τα γνωστά και ΣΥΓΚΥΒΕΡΚΥΒΕΡΝΗΣ άγνωστα συμφέροντα.
Το δημοσίευμα του Euractiv περί άρσης της εμπιστοσύνης της Κομισιόν στον Μητσοτάκη ως προς το αν θα μπορούσε να διαχειριστεί το Ταμείο Ανάκαμψης, και η εσπευσμένη διάψευση από τις Βρυξέλλες ήρθε να αναδείξει ένα μείζον πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση από εδώ και πέρα.
Κι αυτό δεν είναι άλλο από το «κλάδεμα» που έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν οι υποστηρικτές του Μητσοτάκη στην κυβέρνησή του.
Τα πράγματα είναι απλά, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε κόμμα που γίνεται κυβέρνηση. Κάποια συμφέροντα παίρνουν υποσχέσεις και δίνουν στήριξη. Όταν οι υποσχέσεις δεν υλοποιούνται ή όταν άλλα συμφέροντα μπαίνουν μπροστά και κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος της… προσοχής του Μαξίμου, τότε αρχίζει η γκρίνια.
Όταν τα πράγματα γίνονται πιεστικά, όταν η μοιρασιά που πρέπει να γίνει είναι μεγάλη, τότε… αίρεται η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και αναζητείται ο καλύτερος διαχειριστής της κατάστασης.
Με απλά λόγια: Τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης είναι πολλά. Πάνω κάτω πάνω από 70 δισ. ευρώ θα μοιραστούν τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Όχι βέβαια με τη μορφή επιδομάτων στους πολίτες. Αλλά με επιδοτήσεις σε επιχειρήσεις για να κάνουν μπίζνες, να αυξήσουν τις επενδυτικές κινήσεις τους, να προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Ποιοι ήταν αυτοί που σιωπηρά ή φωναχτά στήριξαν τον Μητσοτάκη από το 2019 και μετά;
Οι γνωστοί-άγνωστοι «νταβατζήδες της διαπλοκής» που έλεγε κάποτε ο Καραμανλής.
Όχι όμως χωρίς… αποζημίωση. Και η αποζημίωση είναι οι δουλειές που πρέπει να γίνουν. Αν αυτές είναι μεγάλες, όπως του Ταμείου Ανάκαμψης, τότε προφανώς χρειάζεται και διαφορετική διαχείριση.
Οι υποσχέσεις του Μαξίμου πολλές, οι κινήσεις όμως και το αποτέλεσμα ελάχιστα. Βλέπουν οι νταβατζήδες ότι δεν κινείται ο μηχανισμός καλά. Ή βλέπουν ότι κάποιοι ετοιμάζονται να φάνε με χρυσά κουτάλια αλλά μεμονωμένα. Δηλαδή εκτιμούν ότι ο μηχανισμός του Μαξίμου μοιράζει την πίτα όπως ο ίδιος θέλει και αφήνει ξεροκόμματα στους άλλους.
Όλη αυτή η γκρίνια μεταφέρεται και στις Βρυξέλλες καθώς οι εγχώριοι νταβατζήδες έχουνε εκεί ομάδες επιρροής. Κοινώς κάνουν λόμπινγκ και μάλιστα μέσα και από ευρωβουλευτικά γραφεία.
Κάπως έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης αρχίζει να χάνει τη δύναμή του, που δεν είναι άλλη από τη στήριξη ή ανοχή που του παρέχουν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.
Κι αν συμβαίνει αυτό όντως, τότε οι εξελίξεις στα πολιτικά πράγματα θα είναι ραγδαίες.
Δε λέμε ότι θα ξαναζήσουμε το σκηνικό του 2010-2011 όταν ο Παπανδρέου έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια του και χωρίς εκλογές δημιουργήθηκε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο.
Ενδεχομένως, αυτό να συμβεί όταν θα γίνουν εκλογές. Κι όταν δε θα μπορεί η ΝΔ να σχηματίσει κυβέρνηση. Τότε, με πρόσχημα τη… σωτηρία της πατρίδος και με βασικό διακύβευμα τα πολλά λεφτά του Ταμείου, θα βρεθεί ένας πρόθυμος… σωτήρας για να μας σώσει όλους.
Ίσως, δε να είναι και καλύτερα έτσι. Από το να μοιράσει η Αγία Οικογένεια τα φράγκα στους κολλητούς, ας τα μοιράσει κάνας άλλος πιο σοβαρός.
Όλο αυτό το σκηνικό, πάντως, ήδη προετοιμάζεται. Το δημοσίευμα του Euractiv ήταν απλώς ο προπομπός.
Και οι προειδοποιητικές βολές που ρίχνουν τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ, δείγμα του τι θα ακολουθήσει.
Το Μαξίμου παρακολουθεί με αγωνία όσα λέγονται και γράφονται. Γι’ αυτό και διαρρέει ότι δε θα δούμε εκλογές πριν το τέλος της 4ετίας. Κορόιδο είναι να χάσει τις 157 έδρες που έχει; Που θα τις ξαναβρεί;
Όταν, όμως το χρήμα θα ρέει straight through, που έλεγε και ο Ζαμπέτας, τότε θα ξεκινήσει το πραγματικό ζεϊμπέκικο της κυβέρνησης.