Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια από την υποβολή μηνυτήριων αναφορών από 22 υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού, που εμφανίζονταν ως δήθεν δανειολήπτες του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού (ΤΑΥΠ-ΥΠΠΟ), για να παραπεμφθούν επιτέλους στο αρμόδιο Πειθαρχικό Συμβούλιο τα εμπλεκόμενα στο πολύκροτο αυτό σκάνδαλο στελέχη των διοικήσεων του ταμείου.
Η σταθερή μέχρι τώρα θέση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη να μην ασκεί τα πειθαρχικά της καθήκοντα, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, είχε αφήσει τους καταγγελλόμενους στο απυρόβλητο. Μετά, ωστόσο, και το πρόσφατο βούλευμα (1876/30.5.2022) του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, που παραπέμπει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων 14 εμπλεκόμενους για την υπόθεση των πλαστών και αγύριστων δανείων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας, η υπουργός Πολιτισμού εδέησε να κάνει το αυτονόητο, να παραπέμψει, με έγγραφό της στις 29/6, στο Πειθαρχικό τα εννέα από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα για τα παρακάτω πειθαρχικά αδικήματα:
α) παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος που προσδιορίζεται από τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν στον υπάλληλο οι κείμενες διατάξεις, εντολές και οδηγίες (άρθρο 107 παραγ. 1, εδάφιο β του ν. 3528/2007 όπως ισχύει),
β) απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξ αφορμής αυτών (άρθρο 107 παραγ. 1, εδ. δ του ν. 3528/2007 όπως ισχύει) και
γ) αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας (άρθρο 107 παραγ 1, εδ. ε του ν. 3528/2007 όπως ισχύει).
Προφανώς, αυτήν τη φορά η υπουργός Λίνα Μενδώνη δεν μπορούσε να αγνοήσει την παραπομπή των κατηγορουμένων στο ακροατήριο για αδικήματα κατά περίσταση σε βαθμό κακουργήματος, σχετικά με συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και υπεξαίρεση.
Η ίδια, άλλωστε, για το θέμα της πειθαρχικής δίωξης των συγκεκριμένων υπαλλήλων, είχε δηλώσει στη Βουλή (Συνεδρίαση Ολομέλειας ΛΖ΄ 20/11/2020) πως: «Αναφορικά με το θέμα των πειθαρχικών διώξεων έχω πει πολλές φορές ότι οι υποθέσεις βρίσκονται στη φάση της κύριας ανάκρισης. Ως εκ τούτου και σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 114 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, ανεστάλη η πειθαρχική διαδικασία μέχρι το πέρας της κύριας ανάκρισης. Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν θα ασκηθεί στο μέλλον. Όμως θα ασκήσω τα πειθαρχικά μου καθήκοντα, όταν και εφόσον εκδοθούν τα παραπεμπτικά βουλεύματα μετά το πέρας της κύριας ανάκρισης».
Η δήλωση εκείνη θεωρήθηκε πως έγινε για να καλύψει, προσωρινά και για όσο ήταν εφικτό, τους κατά τεκμήριο φίλα προσκείμενους στην ίδια κατηγορούμενους. Εγγράφεται δε στην ευρύτερη προσπάθεια της Λίνας Μενδώνη να συγκαλύψει συνολικά την υπόθεση του «αμαρτωλού» Ταμείου Αλληλοβοήθειας, με αλλεπάλληλες πράξεις ή παραλείψεις της
Στην πραγματικότητα δυνατότητα τέτοιας αναστολής δεν προβλέπεται στον Υπαλληλικό Κώδικα, ο οποίος ορίζει ρητά πως τυχόν αναστολή της πειθαρχικής διαδικασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το ένα έτος, με απόφαση πλήρως αιτιολογημένη, αποκλειομένων ρητώς των περιπτώσεων που η υπόθεση αφορά δημόσιο σκάνδαλο ή θίγει σοβαρά το κύρος της υπηρεσίας.
Μάλιστα, η απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΝΣΚ 27/2018 έχει ξεκαθαρίσει ότι: «Η πειθαρχική δίωξη είναι υποχρεωτική όχι μόνο επί καταδικαστικών αποφάσεων, όπως εσφαλμένα διαλαμβάνει η Υπηρεσία (…), αλλά σε κάθε περίπτωση κατά την οποία υπάρχουν σαφείς και συγκεκριμένες ενδείξεις ή αναφορές τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος, οι δε πειθαρχικοί προϊστάμενοι οφείλουν (και δεν εναπόκειται στη διακριτική τους ευχέρεια), εντός της προθεσμίας των 20 ημερών της παρ. 6 του άρθρου 114 του Ν. 3528/2007 αφότου λάβουν ενημέρωση κατά τα ανωτέρω να αποφανθούν αιτιολογημένα για την άσκηση ή μη πειθαρχικής δίωξης εις βάρος υπαλλήλου τους διά την συμπεριφορά των, η οποία διώκεται ποινικώς».
Όπως και να έχει, η παρελκυστική εκείνη δήλωση και ταυτόχρονα δέσμευση πως θα ασκήσει τα πειθαρχικά της καθήκοντα «όταν και εφόσον εκδοθούν τα παραπεμπτικά βουλεύματα μετά το πέρας της κύριας ανάκρισης», έφτασε η ώρα να υλοποιηθεί…
Ανάμεσα στους παραπεμπόμενους στο Πειθαρχικό Συμβούλιο είναι, βέβαια, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού, επικεφαλής της ΔΗΣΥΠ (ΠΑΣΚ) υπουργείου Πολιτισμού και επί 15 συναπτά έτη πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοήθειας, Γιάννης Τσακοπιάκος και το επίσης στέλεχος της ΔΗΣΥΠ (ΠΑΣΚ) υπουργείου Πολιτισμού και επί 15ετία Διευθυντής του Ταμείου, Γιώργος Βλαντής.
Όπως έχουμε ξαναγράψει με άλλη αφορμή, ο δεύτερος κηρύχθηκε ένοχος στις αρχές του περασμένου Μαρτίου, από το Γ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για την υπόθεση με την υπεξαγωγή βιβλίων πρωτοκόλλου και πρακτικών του ΔΣ του ΤΑΥΠ-ΥΠΠΟ, η οποία έγινε κατά την πολυήμερη κατάληψη των γραφείων του Ταμείου από την ηγεσία της ΠΟΕΥΠΠΟ την περίοδο 30 Ιανουαρίου – 8 Μαρτίου 2018. Στην ίδια δίκη, το δικαστήριο είχε αποφασίσει την αθώωση όλων των υπόλοιπων κατηγορούμενων, μεταξύ αυτών και του Γιάννη Τσακοπιάκου παρά την εισαγγελική πρόταση για ενοχή του. Ωστόσο, στη συνέχεια ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Παναγιώτης-Δαυίδ Τριανταφύλλου άσκησε έφεση κατά της απόφασης για την αθώωση Τσακοπιάκου, που θα δικαστεί εκ νέου και για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Κοσμοδρομίου», για την ίδια υπόθεση, μαζί με τους Τσακοπιάκο και Βλαντή, παραπέμπονται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο και άλλα συνδικαλιστικά στελέχη πρώτης γραμμής, όπως ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων Φυλάξεως Αρχαιοτήτων (ΠΕΥΦΑ), επίσης στέλεχος της ΔΗΣΥΠ (ΠΑΣΚ), αλλά και ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ υπουργείου Πολιτισμού.
Πέραν αυτών, για τα ίδια πειθαρχικά αδικήματα παραπέμπονται και άλλα μέλη της διοίκησης του ΤΑΥΠ-ΥΠΠΟ της περιόδου 2012-2014, στα οποία περιλαμβάνονται και τρεις προϊστάμενοι περιφερειακών υπηρεσιών του υπουργείου.
Σημειώνουμε πως από τα υπόλοιπα πέντε πρόσωπα που περιλαμβάνονται στο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, τα τέσσερα έχουν πλέον συνταξιοδοτηθεί, οπότε δεν μπορούν να παραπεμφθούν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, ενώ το πέμπτο δεν υπάγεται στην δικαιοδοσία του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΥΠΠΟ, διότι είναι υπάλληλος του Ταμείου Αλληλοβοήθειας…
Επισημαίνουμε πως τα συγκεκριμένα πειθαρχικά αδικήματα για τα οποία παραπέμπονται οι «εννέα» και ειδικότερα όσα περιγράφονται στα εδάφια δ’ (απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξ αφορμής αυτών) και ε’ (χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάξιας για υπάλληλο διαγωγής εντός ή εκτός υπηρεσίας), της παρ. 1 του άρθρου 107 του ν. 3528/2007 μπορούν να επισύρουν, σύμφωνα με το άρθ. 109 του ίδιου νόμου, μέχρι και την ποινή της οριστικής παύσης (απόλυσης), ενώ όταν επιβάλλεται η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης για πειθαρχικά παραπτώματα των περιπτώσεων δ’ και ε’ που σχετίζονται με οικονομικό αντικείμενο, το Πειθαρχικό Συμβούλιο μπορεί να επιβάλει επιπλέον διοικητική κύρωση από 10.000 έως 100.000 ευρώ.
Πηγή: kosmodromio.gr
