Τα τελευταία γεγονότα με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Ναυπηγείου της Ελευσίνας στα διόδια της Ελευσίνας ανέδειξαν περίτρανα την απόλυτη ανικανότητα, ή την απόλυτη αδιαφορία σε συνδυασμό με ανικανότητα της κυβέρνησης της ΝΔ να λύσει το πρόβλημα τόσο με τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας όσο και αυτό με τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.
Δύο χρόνια κλείνουν από την ημέρα του επάρατου πολιτικού ατυχήματος που έδωσε την διακυβέρνηση της χώρας στη ΝΔ, στο κόμμα της ανικανότητας και της αρπαχτής.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις διαφορές, σε ένα τομέα που μέχρι πρότινος, για λόγους, πραγματολογικά άγνωστους αποτελούσε το πεδίο υπεροχής της ΝΔ. Στον τομέα των επενδύσεων. Ας μη μιλήσουμε για το Ελληνικό, γιατί έχει γίνει το νέο μεγάλο Εθνικό ανέκδοτο, μιλάω μόνο για την υπόθεση των Ελληνικών Ναυπηγείων, πάνω στα οποία, διαχρονικά, παίχτηκαν απίστευτα παιχνίδια, από σαπάκια επενδυτές, τόσο σε βάρος της Ναυπηγικής πολιτικής της χώρας, σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας, αφού αυτά τα επιλεγμένα επενδυτικά σχήματα, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις-κατά κύριο λόγο της δεξιάς- φέσωσαν με εκατοντάδες εκατομμύρια το Ελληνικό δημόσιο, όσο και κυρίως σε βάρος της ζωής και της εργασίας όλων όσοι εργάζονταν στα τρία αυτά Ναυπηγεία (Σύρος-Ελευσίνα και Σκαραμαγκάς).
Ποιό κραυγαλέα η περίπτωση των δύο πρώτων αφού είχαν μέχρι πρότινος κοινή ιδιοκτησία και συνολικά πάνω από 1200 εργαζόμενους. Τα χρέη δυσθεώρητα, σήμερα μετά την εξυγίανση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του Νεώρειου, παραμένει ένα χρέος περίπου μισού δις στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, παρότι αυτό ενισχύθηκε από το Υπουργείο Άμυνας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για το πολεμικό ναυτικό με αρκετές δουλειές. Απλά ο ιδιοκτήτης είχε συνηθίσει στον ρόλο του Εθνικού μπαταχτσή. Το Πολεμικό Ναυτικό θα πλήρωνε το 70% των αμοιβών των εργαζομένων και η εταιρεία θα έδινε το υπόλοιπό 30%, όσο το είδατε εσείς άλλο τόσο το είδαν και οι εργαζόμενοι. Και τα χρέη διογκώνονταν.
Από την άλλη η επιλογή επενδυτή, με την σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης το 2018 άρχισε να δίνει φως στην υπερχρεωμένη επίσης ναυπηγική βιομηχανία του Νεωρίου. Το 2019 μετά από επίπονες διαπραγματεύσεις και ένα βιώσιμο σχέδιο εξυγίανσης, δόθηκε η λύση κατά ένα 90%, αφού τα επίσημα εγκαίνια έγιναν τον 9ο του 19 από τον Γεωργιάδη. Μπόρεσε να κάνει μόνο τα εγκαίνια σε μιά τελειωμένη υπόθεση, αφού ακόμα και οι δικαστικές αποφάσεις για το σχέδιο εξυγίανσης είχαν βγεί επί ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χάθηκε ούτε μια θέση εργασίας, οι συμβάσεις πρόσφατα μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου, τα απορρίματα της αμμοβολής πετάχθηκαν, ξεκίνησε η μέτρηση ενδεχόμενης αέριας ρύπανσης και κυρίως υπάρχει λίστα αναμονής για ναυπήγηση σκαφών μέχρι τον Μάρτιο του 2022.
Αυτός ήταν και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια όμως είναι η Ν.Δ.; Είναι επιτομή της απόλυτης αποτυχίας. Γιατί;
Διότι ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση του η πρώτη και μοναδική προτεραιότητα ήταν και είναι η αναγεννηση της Ελληνικής Ναυπηγικής Βιομηχανίας και η διασφάλιση της δουλειάς των χιλιάδων εργαζόμενων στον χώρο, αντίθετα για την ΝΔ το πρώτιστο μέλημα είναι η διαπλοκή, η αρπαχτή, το ψέμμα και η κοροιδία των εργαζομένων. Τρανταχτό παράδειγμα ο Σκαραμαγκάς για τον οποίο ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης είχε αναγγείλει από το βήμα της ΔΕΘ το 20 ότι θα βγεί σε διαγωνισμό και ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, βγαίνει σε διαγωνισμό χωρίς να διασφαλίζεται ΚΑΜΜΙΑ θέση εργασίας. Εμφανίζεται μιά εταιρεία, λέγεται φίλων της οικογένειας που μας κυβερνάει, η οποία επιδιωκει να πάρει μπιρ παρά το ναυπηγείο, τοσο κραυγαλέα που ο διαχειριστής βγάζει τον διαγωνισμό άγονο. Κάπου εκεί αρχίζει να εμφανίζεται δειλά-δειλά στην αρχή και ο περίφημος ιδιοκτήτης της Ελευσίνας και πρώην του Νεωρείου, γνωστός και αυτός της οικογένειας.
Έτσι αρχίζει να εμπλέκεται πλέον ως ατύλιχτο κουβάρι και η υπόθεση της Ελευσίνας, ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει ο νέος ιδιοκτήτης του Νεώρειου, εξάλλου υπήρχε κοινή ιδιοκτησία. Η παλιά ιδιοκτησία, έχει φτάσει το συνολικό χρέος περίπου στο μισό δις, σύμφωνα με μελέτη της Ε.Υ.. Η κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια δεν προχωρά σε καμμία παρέμβαση απέναντι στα νομικίστικα κολλήματα που προβάλλει μιά οφσορ της παλαιάς ιδιοκτησίας, ενώ η ενδιαφερόμενη εταιρεία στην οποία ανήκει πλέον και το Νεώρειο, έχει φαίνεται αποκτήσει την πλειοψηφία των μετοχών, τα πάντα κολλάνε στις ανύπαρκτες κυβερνητικές αποφάσεις. Το ερώτημα προφανές. Γιατί; Ποιό το μαγείρεμα; Γιατί δεν κινούνται οι πρέπουσες ποινικές διαδικασίες κατά της εταιρείας που χρωστά μισό δις ενω είναι συνδεδεμένη με το χρηματιστήριο; Τι συγγενικές και οικονομικές δεσμεύσεις έχουν μπλοκάρει την επαναλειτουργία των Ναυπηγείων της Ελευσίνας;
Εν κατακλείδι, αν ήταν στην διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε λυθεί, εδώ και καιρό και το θέμα της Ελευσίνας όπως και το θέμα του Σκαραμαγκά. Η Ελευσίνα θα είχε πάρει τον δρόμο του Νεώρειου, και στον Σκαραμαγκά η όποια εξέλιξη θα είχε μια κύρια βεβαιότητα, την διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων. Απαίτηση όλων ή λύση εδώ και τώρα.
Με λίγα λόγια και με δεδομένη την συμπαράσταση μας στον αγώνα των εργαζομένων και των συλλογικών οργάνων τους τόσο στην Ελευσίνα όσο και στον Σκαραμαγκά.
ΝΕΩΡΕΙΟ vs ΕΛΕΥΣΙΝΑ/ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΣ = ΣΥΡΙΖΑ vs ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ