Το 40% του νεότερου πληθυσμού δεν έχει βιωμένες εμπειρίες και ρωτά αν υπήρξαν ποτέ «καλύτερες μέρες». Μιάμιση γενιά Ελλήνων έχει γεννηθεί στα χρόνια της εξελισσόμενης κοινωνικής/οικονομικής δυστοπίας. Δεν γνώρισε το κράτος πρόνοιας στην ακμή του, ισχυρές εργασιακές συμβάσεις, πλήρη απασχόληση, εγγυημένη υγειονομική περίθαλψη, δωρεάν παιδεία.
Στο Hot.Doc History της Κυριακής, ένθετο στο Documento, κάνουμε αναδρομή στις δεκαετίες 1920 μέχρι 1980 όταν σήμαναν το τέλος του μεταπολεμικού Κεϊνσιανού μοντέλου συναίνεσης που τροφοδότησε εισοδηματικά τη μαζική κατανάλωση. Μέχρις ότου περάσαμε στην οξύτερη φάση της σύγκουσης κεφαλαίου-εργασίας που κατέληξε σε ασύδοτη κυριαρχία του πρώτου. Παγκόσμια επέκταση του Θατσερικού νεοφιλελευθερισμού με μισθολογική και κοινωνική αποσάθρωση.
Κάνουμε αναδρομή στην οδυνηρή αφύπνιση που προκάλεσε το τέλος του Πρώτου Μεγάλου Πολέμου και το τέρμα των ψευδαισθήσεων που πυροδότησε τη «βέβηλη» άνθηση των τεχνών στη συντηρητικά μέχρι τότε Ρωσία. Και επεκτάθηκε με ορμή πολιρροϊκού κύματος στην ανήσυχη Δύση. Αβάν Γκαρντ, Ντανταϊσμός, Σουρεαλισμός, Φουτουρισμός. Και το πρώτο κύμα σεξουαλικής απενοχοποίησης.
Στρέφουμε το βλέμμα στη χρονιά-ορόσημο 1945 «μια στιγμή απόλυτης ασυνέχειας όταν τα πάντα έγιναν πολύ διαφορετικά». Πάνω στά ξέφρενα αντιναζιστικά πανηγύρια σε Λονδίνο, Μόσχα, Νέα Υορκη θεμελιώθηκε η σχετική ευημερία. Μέσα σε μια γενιά σημειώθηκε περισσότερη αύξηση του κατακεφαλήν ΑΕΠ απ΄ όση στα προηγούμενα 150 χρόνια!
Θυμίζουμε την εποχή των αποαποικιοποιήσεων που μεγάλωσε τον Κόσμο μας. Με δεκάδες ανεξάρτητα κράτη και –τι σύμπτωση!– ανάμεσα τους το Αντεν/Υεμένη όπου οι Χούθι επανέρχονται απαιτητικά στην επικαιρότητα. Το τεχνολογικό «μπουμ» που έφερε τις διαστημικές εφευρέσεις στην καθημερινή ζωή μας σήμερα, Θυμίζουμε τους φόβους της CIA «για τις ασύλληπτες δυνατότητες του Σοβιετικού Βιο-Αστροναύτη».
Τα «Παιδιά της Ευμάρειας» έγραψαν την τελευταία σελίδα των Sixties και Seventies. Απόρριψη του εμπεδωμένου καταναλωτισμού, αντικαπιταλιστικές νύξεις, γκεβαρισμός, φοιτητική αμφισβήτηση, σεξουαλική απελευθέρωση, φεμινισμός, φιλειρηνισμός.
Οχι σκέτα νοσταλγικά• ανιχνεύουμε πολιτικά το καλύτερο μέλλον. Το κληροδότημα του εξεγερσιακού πνεύματος γνέφει από μακριά. Ομως το παρελθόν δεν αποτελεί εγγύηση για το μέλλον.
