Μπορεί κάποιος να γράψει τόµους για τα πεπραγµένα της κυβέρνησης των «αρίστων» στη δηµόσια διοίκηση την τετραετία που πέρασε. Να αποµυθοποιήσει το λεγόµενο «επιτελικό κράτος». Να αναδείξει τα φαινόµενα ευνοιοκρατίας. Να καταµετρήσει τις απευθείας αναθέσεις. Να απαριθµήσει τις απόπειρες κοµµατικής άλωσης. Να αναφέρει τους αριθµούς των µετακλητών. Και άλλα πολλά που και µόνο η αναφορά τους θα µπορούσε να καταλάβει τον χώρο ενός ολόκληρου άρθρου.
∆υστυχώς, όµως, η καταγραφή του τι πραγµατικά σηµαίνει «επιτελικό κράτος» γινόταν κάθε φορά που οι πολίτες είχαν ανάγκη το πραγµατικό κράτος: στο διαλυµένο ΕΣΥ, στις καταστροφές των πυρκαγιών, στην καθηµερινή ανασφάλεια στις γειτονιές, στην παράλυση των υποδοµών µε την πρώτη χιονόπτωση, στο τραγικό δυστύχηµα των Τεµπών και στη διάλυση των σιδηροδρόµων και σε περιπτώσεις ων ουκ έστιν αριθµός.
Το µεγάλο πρόβληµα µε την κρατική οργάνωση την τετραετία που πέρασε είναι ότι τίποτε δεν βελτιώθηκε ουσιαστικά, αλλά, αντίθετα, το κράτος χρησιµοποιήθηκε για άλλους σκοπούς. Χωρίς να µηδενίζει κανείς τις προόδους που επιτεύχθηκαν κατά σηµεία και οι οποίες εν πολλοίς στηρίχτηκαν σε διαδικασίες που είχαν δροµολογηθεί νωρίτερα, όπως στις ψηφιακές υπηρεσίες, είναι γενική και αναντίρρητη η πεποίθηση στον µέσο πολίτη ότι η κρατική µηχανή λειτουργεί σε επίπεδο πολύ χαµηλότερο από εκείνο του καλοκαιριού του 2019.
Οµως ένα αποτελεσµατικό και λειτουργικό κράτος είναι απόλυτη προϋπόθεση για να καταφέρει µια χώρα να σταθεί όρθια τόσο γενικά όσο και ιδίως στη σύγχρονη εποχή, όπου οι προκλήσεις είναι διαρκείς και αφορούν και το µέλλον.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν αποτελεί προτεραιότητα απλώς η αποκατάσταση ενός αποδεκτού επιπέδου λειτουργίας της δηµόσιας διοίκησης αλλά η ολική µετεξέλιξή της σε µια σύγχρονη, αποτελεσµατική και δηµοκρατική δοµή.
Μια δοµή που θα υπηρετεί τους πολίτες και θα διασφαλίζει τα δικαιώµατά τους, θα τους περιβάλλει µε ασφάλεια και εµπιστοσύνη και θα λειτουργεί ως αρωγός και όχι ως ανάχωµα στις δραστηριότητές τους, που θα στοχεύει στη βιώσιµη ανάπτυξη όλων των τοµέων, την ανθεκτικότητα και διαρκή µεγέθυνση της εθνικής οικονοµίας, που προπαντός θα λειτουργεί δηµοκρατικά στο πλαίσιο ενός κράτους δικαίου. Που θα δηµιουργεί προϋποθέσεις για την πλήρη απασχόληση, που θα διαθέτει ισχυρό σύστηµα υγείας, προνοιακές δοµές, υψηλού επιπέδου δηµόσια παιδεία.
Γι’ αυτό και οι πρωτοβουλίες της προοδευτικής κυβέρνησης θα στρέφονται σε αυτή την κατεύθυνση, πάντα µε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών και των δηµοσιονοµικών περιορισµών που δηµιούργησε η απερχόµενη κυβέρνηση. Η βελτιστοποίηση κατανοµής των αρµοδιοτήτων, η απλοποίηση των διαδικασιών, ο αποφασιστικός ανασχεδιασµός κρίσιµων δοµών, η ισχυροποίηση των θεσµών, η σοβαρή λειτουργία των ελεγκτικών µηχανισµών, ο εκδηµοκρατισµός της λειτουργίας της διοίκησης και η χρήση σύγχρονων εργαλείων για τη βελτίωση της λειτουργίας της περιλαµβάνονται στις πρώτες κινήσεις που θα αναληφθούν στο πλαίσιο µιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
Η αλλαγή του κρατικού µοντέλου, όπως διδάσκουν η επιστήµη και η πείρα, δεν είναι εύκολη ούτε απλή υπόθεση – ιδίως σε µια χώρα µε µακρά παράδοση στις ανορθολογικές πρακτικές, στον πελατειασµό και στην άγρια κοµµατικοποίηση. Απαιτεί χρόνο, µακροχρόνιες στοχεύσεις και βαθύτερες διεργασίες που δεν γίνεται να ολοκληρωθούν βραχυχρόνια.
Κατά την προηγούµενη κυβερνητική του θητεία ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε ένα κράτος πραγµατικά διαλυµένο, σε ένα χαοτικό πλαίσιο λειτουργίας, απογυµνωµένο από πόρους και προσωπικό, µε το ηθικό στο ναδίρ. Κατάφερε, µέσα µάλιστα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και εν µέσω συνεχών διαπραγµατεύσεων µε τους θεσµούς, να ανασχέσει τη φθορά και να θέσει τις βάσεις για την οικοδόµηση ενός νέου µοντέλου κρατικής διακυβέρνησης στη διοίκηση και την αυτοδιοίκηση. Τώρα οφείλει να προχωρήσει µε µεγαλύτερη αποφασιστικότητα ώστε οι πολίτες πολύ σύντοµα να αισθανθούν τη θετική αλλαγή, που θα τους εµφυσήσει τα αισθήµατα της εµπιστοσύνης και της ασφάλειας. Να αντιληφθούν ότι ζουν σε ένα κράτος που τους σέβεται.
Ο Γρηγόρης Θεοδωράκης είναι υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Αιτωλοακαρνανία
