Οταν με εμφανέστατη την τουρκική στήριξη το Αζερμπαϊτζάν επιτίθεται στην Αρμενία και ο Νίκος Δένδιας, υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας και όχι του… Λουξεμβούργου, βγάζει μια ανακοίνωση στην οποία από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις, τι μήνυμα λαμβάνει η Αγκυρα;
Ρητορικό το ερώτημα! Η Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές τόσο της Αθήνας όσο και των Βρυξελλών και εύκολα αντιλαμβάνεται ότι μπορεί ανέξοδα ή με πολύ μικρό κόστος να συνεχίσει τα παιχνίδια της.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ΕΕ δεν προχώρησε σε κυρώσεις κατά του καθεστώτος Ερντογάν, ενώ αυτό με την επέμβασή του στον Καύκασο έδειξε ότι συνεχίζει και διευρύνει την πολιτική που ξεκίνησε με την εισβολή στη Συρία και τη συμμετοχή με «συμβούλους» και μισθοφόρους στον εμφύλιο της Λιβύης.
Δηλαδή η Αγκυρα επεκτείνει τις στρατιωτικές της επεμβάσεις, υλοποιεί προς κάθε κατεύθυνση την πολιτική της «μεγάλης Τουρκίας» και η Ευρωπαϊκή Ενωση κοιτάζει κυριολεκτικά αλλού ενώ ο Μητσοτάκης δηλώνει «πολύ ικανοποιημένος» από τα… μηνύματα που εστάλησαν στην Αγκυρα.
Σαν όλα αυτά να είναι καλός οιωνός για ειρηνικές συζητήσεις για διευθέτηση των προβλημάτων με την ΑΟΖ. Σαν να μην έχει σημασία ότι πλέον η γειτονική χώρα έχει ανοιχτή στρατιωτική παρουσία σε τουλάχιστον δέκα χώρες, της Ασίας, της Αφρικής αλλά και της Ευρώπης. Σαν να μην είναι ενθάρρυνση του επεκτατισμού το να περιορίζεται η ΕΕ σε «μηνύματα» ενώ ο Ερντογάν λίγο προτού ξεκινήσει η Σύνοδος Κορυφής κατηγορούσε την Ευρώπη ως «αναποτελεσματική» γιατί έχει… «υποδουλωθεί στα κακομαθημένα μέλη της, την Ελλάδα και την Κύπρο».
Για να δείξει λοιπόν… αποτελεσματικότητα η ΕΕ έκανε γαργάρα τις κυρώσεις. Οπως ο Μητσοτάκης για να δείξει… στιβαρότητα «ξέχασε» κάθε αναφορά στην Κύπρο όταν μίλησε στον ΟΗΕ.
