Στις 6 Απριλίου 2018 επαναπατρίστηκε από τη Γερμανία μία ακέραια μελαμβαφής κύλικα Κλασικής περιόδου.
Την κύλικα παρέδωσε οικειοθελώς στην Ελληνική Πρεσβεία στο Βερολίνο ένας Γερμανός πολίτης.
Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσε ο ίδιος, το αγγείο βρέθηκε κατά τη διάρκεια εκσκαφών για την κατασκευή καταφυγίου από τη Βέρμαχτ την περίοδο της Κατοχής, πιθανότατα στην περιοχή της Αγχιάλου Θεσσαλονίκης. Διευκρίνισε ότι το αγγείο αυτό είχε δοθεί ως δώρο στον παππού του, που υπηρετούσε τότε στο γερμανικό πολεμικό ναυτικό, επειδή συνέβαλε στη διακοπή των εκσκαφικών εργασιών μόλις αντιλήφθηκε την ύπαρξη αρχαιοτήτων στο έδαφος.
Με ενέργειες του αρμόδιου Τμήματος Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών (Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών, Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς) η κύλικα παραδόθηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Η κύλιξ ήταν ένα είδος κούπας στην αρχαία Ελλάδα, την οποία χρησιμοποιούσαν κυρίως για να πίνουν κρασί. Οι κύλικες ήταν πλατιά και ρηχά κύπελλα με δυο λαβές τοποθετημένες αντιδιαμετρικά στο χείλος τους. Ο πάτος τους ήταν σχεδόν επίπεδος και αποτελούσε την κύρια επιφάνεια για ζωγραφικές παραστάσεις. Οι κύλικες εμφανίστηκαν κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. και ήταν σε μεγάλη χρήση στην κλασική περίοδο, αλλά αργότερα στα ελληνιστικά χρόνια άρχισαν να αντικαθιστώνται από τον σκύφο.
Μελαμβαφή αγγεία παράγονταν σε μεγάλες ποσότητες από τα τέλη του 6ου και καθ’ όλη τη διάρκεια του 5ου και του 4ου αι. π.Χ. Τα έξοχα σχήματα και η στιλπνότητα της μαύρης επιφάνειάς τους οφείλουν πολλά στα μεταλλικά πρότυπα, τα οποία φαίνεται ότι προσπαθούσαν να μιμηθούν. Ήταν, βέβαια, φθηνότερα από τα διακοσμημένα αγγεία.
