Το Βερολίνο παίζει το δικό του παιχνίδι στην Ουκρανία και ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς προσπαθεί να μην μοιάσει στον μοιραίο Κάιζερ Γουλιέλμο Β’, ο οποίος ήταν ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η αμφίσημη στάση της γερμανικής διπλωματίας δεν είναι κάτι καινούργιο και καταγράφεται προτού εισβάλλει ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία. Πιο συγκεκριμένα, το Βερολίνο ανέμενε την γρήγορη κατάληψη του Κιέβου από τους Ρώσους και την συνακόλουθη τοποθέτηση μιας φιλικής για τη Μόσχα κυβέρνησης. Για αυτό τον λόγο οποιαδήποτε σκέψη για ακαριαίες κυρώσεις ή αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού είχε απορριφθεί ως μη αναγκαία.
Εφόσον η κρίσιμη μάχη του Κιέβου έληξε υπέρ των Ουκρανών, άρχισαν να ενισχύονται οι πιέσεις στη καγκελαρία ώστε να αναλάβει δράση και να αποστείλει την πολυπόθητη αμυντική βοήθεια ενόσω θα επέβαλλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την γραμμή των κυρώσεων που «δαγκώνουν».
Οι γερμανικές υποσχέσεις
Εντούτοις, ούτε το ένα ούτε το άλλο συνέβη. Πέραν της αποστολής ενός περιορισμένου φορτίου πυρομαχικών και αντιαεροπορικών/αντιαρματικών οπλικών συστημάτων δεν έχει προωθηθεί κάτι άλλο στη γραμμή του μετώπου, παρόλο που η «Πράσινη» Υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ διατυμπάνιζε πως έρχεται σημαντική βοήθεια.
Την ίδια στιγμή, από τη βεντάλια των κυρώσεων μόνο ο ρωσικός άνθρακας έχει αποκλειστεί από τις ευρωπαϊκές αγορές, μιας και η Ευρώπη διαθέτει αποθέματα. Όσον αφορά την ρωσική ενέργεια, δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη καμία κίνηση, καθώς η Ουγγαρία μπλοκάρει το εμπάργκο στο πετρέλαιο, ενώ η απουσία κυρώσεων στο ρωσικό φυσικό αέριο οφείλεται κυρίως στους… ευρωπαίους βιομήχανους.
Παράλληλα, τα πολυδιαφημισμένα γερμανικά αντιαεροπορικά άρματα μάχης Gepard που θεωρητικά θα δίνονταν στον ουκρανικό στρατό, είναι αφενός παροπλισμένα και από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αφετέρου σύμφωνα με τους ίδιους τους Γερμανούς είναι χωρίς πυρομαχικά, ενδεχομένως και χωρίς ανταλλακτικά. Συγχρόνως, οι Πολωνοί έχοντας προωθήσει στους Ουκρανούς 200 σοβιετικής κατασκευής άρματα μάχης τύπου T-72, με την υπόσχεση άμεσης αντικατάστασης τους από γερμανικά σύγχρονα άρματα τύπου Leopard θεωρούν τους εαυτούς τους εξαπατημένους.
Ο «διστακτικός» Όλαφ
Από τη μεριά του, ο Όλαφ Σολτς εξηγεί την διστακτικότητα του, λέγοντας πως δεν θέλει να είναι ο Γουλιέλμος Β’ της όλης υπόθεσης. Ο ίδιος πιστεύει πως αν η Γερμανία ενισχύσει τον ουκρανικό στρατό με βαρέα όπλα, τότε είναι πιθανό να ξεσπάσει ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που ενδεχομένως να χρεωθεί στην Γερμανία.
Ωστόσο, η γερμανική καγκελαρία εκτιμάει πως η Ρωσία τελικά θα νικήσει στον πόλεμο και δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση αφενός να τραυματίσει τις σχέσεις με το Κρεμλίνο σε τέτοιο βαθμό που να μην επιδέχονται διόρθωσης, αφετέρου αντιλαμβάνεται πως μια αποφασιστική νίκη των Ουκρανών θα επικυρώσει την δυσανάλογη ενίσχυση των αμερικανικών θέσεων στη δυτική Ευρώπη, γεγονός που θα σηματοδοτήσει την μείωση της γερμανικής επιρροής στην Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά.
