Τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών σε μετανάστες οι οποίοι φθάνουν στην Γερμανία μέσω άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προτείνει ο ομοσπονδιακός υπουργός Δικαιοσύνης Μάρκο Μπούσμαν, ως μέτρο ελέγχου του μεταναστευτικού ρεύματος προς την χώρα του.
«Δεν μπορεί κάποιος να μην θέλει να επιστρέψει και να περιμένει να ζει από την αλληλεγγύη των ανθρώπων εδώ», δήλωσε ο κ. Μπούσμαν στην Welt am Sonntag, παραδεχόμενος ταυτόχρονα ότι «το μέτρο είναι αμφιλεγόμενο». «Πρέπει όμως να συνεχίσουμε να εξετάζουμε τους παράγοντες που προσελκύουν αυτή την στιγμή πάρα πολλούς ανθρώπους σε εμάς με παράτυπα μέσα», τόνισε ο υπουργός και πρόσθεσε ότι, σύμφωνα με τον Κανονισμό του Δουβλίνου, υπεύθυνο για έναν πρόσφυγα στην ΕΕ είναι το κράτος – μέλος από το οποίο εισήλθε. «Πολλοί όμως εξακολουθούν να έρχονται στην Γερμανία και πιστεύω ότι θα μπορούσαμε για αυτό να περικόψουμε τις κοινωνικές παροχές και να χρηματοδοτούμε μόνο την πτήση της επιστροφής». Είναι σαφές, συνέχισε, ότι η κοινωνική υποστήριξη προσελκύει κόσμο στην Γερμανία.
Ο κ. Μπούσμαν σημείωσε επίσης ότι δεν είναι νομικά δυνατή η απόρριψη όλων όσοι ζητούν προστασία επί γερμανικού εδάφους και ως εναλλακτική υπέδειξε τις συμφωνίες για συνοριακούς ελέγχους, ακόμη και στο έδαφος των άλλων χωρών, με την συγκατάθεσή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει και απόρριψη του αιτήματος ασύλου, διευκρίνισε.
Η μετανάστευση σε Γερμανία και Ευρώπη δεν μπορεί να ανακοπεί
Ο καθηγητής Μεταναστευτικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου Ρούουντ Κόοπμανς προειδοποιεί πάντως την γερμανική κυβέρνηση σε σημερινή συνέντευξή του στην εφημερίδα Handelsblatt να μην πιστεύει ότι η μετανάστευση στην Ευρώπη μπορεί πραγματικά να περιοριστεί. «Δεν θα υπάρξει λιγότερη μετανάστευση στην Ευρώπη. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι ο έλεγχος της μετανάστευσης», δηλώνει και χαρακτηρίζει «συμβολική πολιτική» τα μέτρα που ψηφίστηκαν πρόσφατα στην Bundestag για την διευκόλυνση της ταχείας απέλασης εγκληματιών μεταναστών. «Οι περισσότεροι προέρχονται από χώρες στις οποίες είναι αδύνατον να απελαθούν, όπως το Αφγανιστάν, η Συρία, το Ιράκ και η Ερυθραία. Όποιος γνωρίζει τι συμβαίνει, το ξέρει καλά: Αυτό δεν θα συμβεί!», τονίζει ο κ. Κόοπμανς και τάσσεται υπέρ της σύναψης συμφωνιών με τρίτες χώρες προκειμένου να διεξάγονται εκεί διαδικασίες ασύλου. «Η Σύμβαση για τους Πρόσφυγες και η Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν λένε ότι οι αιτούντες άσυλο έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τη χώρα προορισμού τους. Υποχρεώνουν μόνο τα κράτη να διασφαλίζουν μόνο ότι οι άνθρωποι που χρειάζονται προστασία, θα την λαμβάνουν», διευκρινίζει ο καθηγητής.
Διαβάστε επίσης
Μαύρη προπαγάνδα υπέρ της ακρίβειας
Το φράγμα του Ασωπού: Μια Συνεχής Αναμονή που Κοστίζει Ζωές και Γη
Ράπισμα από την Ευρώπη: Τα μοτίβα των pushbacks από τις ελληνικές Αρχές
