Η «αλλαγή εποχής» στον γερμανικό στρατό έπεσε… βαριά στην απερχόμενη υπουργό Αμυνας
Η παραίτηση της απελθούσας πλέον Κριστίνε Λάμπρεχτ από το υπουργείο Αμυνας ήρθε εν μέσω μεγάλης γκρίνιας σχετικά με την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, σε σχέση πάντα με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η δυσανεξία της Γερμανίας σε ό,τι αφορά τον στρατιωτικό τομέα και το λεγόμενο Zeitenwende (αλλαγή εποχής) σχετικά με την ιστορική φειδώ της χώρας στα στρατιωτικά ζητήματα, για ευνόητους λόγους, λειτούργησαν ως το υπόστρωμα πάνω στο οποίο η ανικανότητα της Λάμπρεχτ τής κόστισε τη θέση της. Ενδιαφέρον θα έχει πώς ο Ολαφ Σολτς και ο νέος υπουργός Αμυνας Μπόρις Πιστόριους θα αντεπεξέλθουν στη συνεχιζόμενη πίεση της Δύσης για κλιμάκωση της στρατιωτικής ετοιμότητας απέναντι στη Ρωσία. Στη συνέντευξη του Σολτς στο Bloomberg την περασμένη Τετάρτη, όταν οι δημοσιογράφοι τον πίεσαν σχετικά με το αν θα στείλει άρματα στην Ουκρανία, τήρησε αρκετά διαλλακτική στάση, αφού είπε από τη μία ότι υποστηρίζει το Κίεβο ενώ από την άλλη δεν θέλει να διακινδυνέψει έναν ανοικτό πόλεμο Ρωσίας και ΝΑΤΟ.
Γκάφες και αντιπάθεια
Σύμφωνα με τα γερμανικά Μέσα η Κριστίνε Λάμπρεχτ, με 25 χρόνια θητείας σε ομοσπονδιακά αξιώματα, είχε εκφράσει στον κύκλο της την πρόθεση να αποσυρθεί από την ενεργή πολιτική πριν από τις εκλογές του 2021. Οταν τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ο Σολτς την έχρισε υπουργό Αμυνας πολλοί απόρησαν, αφού η θητεία της ήταν κυρίως στον χώρο της Δικαιοσύνης. Ετσι, η έλλειψη πείρας σχετικά με την άμυνα ήταν ένα πρώτο δείγμα της μετέπειτα πορείας απαξίωσής της από το σώμα των ενόπλων δυνάμεων. Ωστόσο, παρά την όποια εύστοχη κριτική σχετικά με την ικανότητά της στα στρατιωτικά ζητήματα, η κριτική στο πρόσωπό της διακρινόταν πάντα από κάποιους μισογυνικούς τόνους.
Η γενική αβελτηρία που έδειχνε στα ζητήματα εξοπλισμού καθώς και στα σκάνδαλα (η χρήση στρατιωτικού ελικοπτέρου από τον γιο της και η ανάρτηση του… κατορθώματος στα κοινωνικά δίκτυα) την έκαναν εύκολο στόχο τόσο για τον γερμανικό Τύπο όσο και για την αντιπολίτευση (CDU/CSU). Κερασάκι σε αυτή την άνοστη τούρτα έβαλε το αμφιλεγόμενο μήνυμά της για την Ουκρανία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, εν μέσω εορταστικών βεγγαλικών, που θεωρήθηκε προσβλητικό από μεγάλη μερίδα πολιτών. Οπως ήταν μάλλον λογικό, η Λάμπρεχτ κατηγόρησε τα Μέσα που την έβαλαν στο στόχαστρο της κριτικής για την παραίτησή της.
Ο διάδοχός της Μπόρις Πιστόριους θεωρείται ότι διαθέτει μεγαλύτερη οικειότητα με τα θέματα ασφαλείας, μια και έχει χρηματίσει υπουργός Εσωτερικών στο ομόσπονδο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, στη διοίκηση του οποίου έχει περάσει όλη την πολιτική του καριέρα. Η πρώτη δήλωση που έκανε τις παραδοσιακά συντηρητικές εφημερίδες να του αφιερώσουν πηχυαίους τίτλους στα πρωτοσέλιδά τους ήταν ότι θα κάνει «μια Μπούντεσβερ [οι ένοπλες δυνάμεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας] δυνατή».
Ιστορική δυσανεξία
Η Γερμανία μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και την ήττα της προσπάθησε να επανορθώσει για τα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ αποδεχόμενη να «ξεδοντιάσει» την πολεμική της μηχανή, σύμφωνα με τις επιταγές των συμμάχων. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέτρεψε αυτό το ταμπού: στη διάσημη ομιλία του στις 27 Φεβρουαρίου 2022 για την αλλαγή εποχής (Zeitenwende) στη Γερμανία, με την οποία ουσιαστικά έκοβε τον ομφάλιο λώρο με το βαρυσήμαντο πέρασμα της Ανγκελα Μέρκελ από το τιμόνι της χώρας, ο καγκελάριος Σολτς ανακοίνωσε (μόλις τρεις μέρες μετά την εισβολή της Ρωσίας) ότι θα διατεθούν 100 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό του περασμένου έτους στον στρατό.
Ωστόσο ως υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ στον μεγάλο συνασπισμό των δύο κομμάτων εξουσίας ο Σολτς δεν ήταν τόσο γαλαντόμος με την Μπούντεσβερ. Ως υπεύθυνος για τις δημόσιες δαπάνες είχε θέσει βέτο στην αύξηση της χρηματοδότησης της άμυνας. Ενας Γερμανός στρατηγός είχε προειδοποιήσει στο τέλος του περασμένου έτους ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας δεν είναι σε θέση να αντέξουν έναν πόλεμο διαρκείας, ενώ πολλοί θεωρούν ότι η άρνηση για αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία οφείλεται στο γεγονός ότι… δεν περισσεύουν! Αδυναμίες που οφείλονται στη φειδώ του πρώην υπουργού Οικονομικών και νυν καγκελάριου. Μάλιστα, η κατάσταση του στρατού είναι σε τέτοιο σημείο που η χώρα δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις ελάχιστες προϋποθέσεις που θέτει το ΝΑΤΟ για προμήθεια 8.000 στρατιωτών και σύγχρονου εξοπλισμού για τη δύναμη ανταπόκρισης.
Η Μέρκελ στα 16 χρόνια θητείας της δεν φρόντισε τον τομέα της άμυνας, γεγονός που δεν της κόστισε τη μακροημέρευσή της. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι ο γερμανικός λαός δεν έχει ψηλά στην ατζέντα του το ζήτημα της άμυνας. Αν άλλαξε η χώρα τακτική στο ζήτημα αυτό, δεν το έκανε από κάποια εσωτερική ζύμωση στην κοινωνία αλλά ως απάντηση στο κάλεσμα για ενότητα του ευρωατλαντισμού απέναντι στην εξ ανατολών απειλή, επιχείρημα που διαχρονικά έχει υπάρξει συγκολλητική ουσία της Δύσης.
