Δυνατά ξεκίνησε το νέο έτος η αντιπολίτευση. Ο Κυριάκος Βελόπουλος απέστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, τον πρωθυπουργό, τους λοιπούς πολιτικούς αρχηγούς και σύσσωμη την εθνική αντιπροσωπεία, ζητώντας να προσκληθεί στη Βουλή για να απευθύνει λόγο ο Iλον Μασκ. Η αιτιολογία αυτής της αναπάντεχης πρωτοβουλίας μοιάζει με πολιτικό… περιβόλι.
«Το γεγονός ότι ο κ. Iλον Μασκ διαθέτει κλασική παιδεία, έχει εκφραστεί υπέρ της Ελλάδας και της ελληνικής ιστορίας σε πολλές δημόσιες αναφορές του, έχοντας μάλιστα στηλιτεύσει το δημογραφικό πρόβλημα που πλήττει την πατρίδα μας, καθιστά την πρότασή μας ηθικά επιβεβλημένη και εθνικά επωφελή, πέραν κάθε αμφισβήτησης» σημειώνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης. Τη σκυτάλη πήρε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία πρότεινε -ούσα σε δύσκολη θέση- τον πατέρα της για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Βέβαια, όπως διευκρίνισε, δεν τον είχε ρωτήσει πρώτα. Οπότε, ας περιμένουμε. Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει στους ρυθμούς της «συναινετικής αντιπολίτευσης», παρατηρώντας με αμηχανία τον τρόπο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης υφαρπάζει τα απομεινάρια της εκσυγχρονιστικής παρακαταθήκης για να διατηρήσει την ηγεμονία στο κέντρο.
Παράλληλα, ο αποψιλωμένος ΣΥΡΙΖΑ αναζητά υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έχοντας απορρίψει την πρόταση της Νέας Αριστεράς για τον Χρήστο Ράμμο. Ετσι, η όποια συζήτηση για επαναπροσέγγιση με τους πρώην συντρόφους «πάγωσε», απομακρύνοντας την Κουμουνδούρου από τον στόχο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ως προς τις ακροδεξιές παραφυάδες, το μόρφωμα των Σπαρτιατών οδεύει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην πολιτική εξαΰλωση, ενώ η λειτουργία της Νίκης συνεχίζει να θυμίζει πολιτική «σέχτα». Σε αυτό το σκηνικό αντιπολιτευτικής περιδίνησης που ενίοτε ξεπερνά και τα όρια της γραφικότητας, είναι πασιφανές ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να καταβάλει πολιτική προσπάθεια.
Αρκεί αυτή των αντιπάλων του.
