Ας υποθέσουμε ότι έχεις αποφασίσει να αγοράσεις καινούργιο αυτοκίνητο και αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα σε δυο τρεις διαφορετικές μάρκες. Τι θα έκανες για να επιλέξεις;
Λογικά τα παρακάτω:
Καταρχάς θα το συζητούσες με την οικογένειά σου για να ακούσεις γνώμες.
Στη συνέχεια θα ρωτούσες τους γνωστούς σου που τυχαίνει να είναι μηχανικοί αυτοκινήτων, εργαζόμενοι στον χώρο της αυτοκίνησης ή κάτοχοι μοντέλων σαν αυτά που εξετάζεις.
Επίσης θα διάβαζες περιοδικά για τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους και κριτικές.
Τέλος, θα επισκεπτόσουν τις αντιπροσωπείες για να ακούσεις, να δεις και να διαμορφώσεις τελική γνώμη. Αναρωτιέμαι ειλικρινά αν: Θα αγόραζες ποτέ αυτοκίνητο μιας συγκεκριμένης μάρκας εφόσον στο παρελθόν είχες καεί από ανάλογη αγορά της αντιπροσωπείας και είχες πετάξει τα λεφτά σου;
Θα εμπιστευόσουν μια εταιρεία που σου έδωσε εγγυήσεις για αποκατάσταση τυχόν βλαβών και για παροχή δωρεάν service και δεν τήρησε καμία από τις υποσχέσεις της;
Θα έδινες βάση στα λόγια του πωλητή που θα παρουσίαζε το αυτοκίνητο της εταιρείας του ως το καλύτερο που κατασκευάστηκε ποτέ και θα απαξίωνε πλήρως το αυτοκίνητο του ανταγωνισμού (κόντρα στα συγκριτικά tests) σαν ό,τι χειρότερο έχει να παρουσιάσει η ιστορία της αυτοκίνησης;
Σίγουρα δεν θα ξέχναγες έτσι εύκολα πόσο ακριβά πλήρωσες στο παρελθόν την κούφια υποσχεσιολογία κάποιων –εμφανώς καθ’ έξιν και προφανώς κατ’ επάγγελμα– φιδεμπόρων.
Σίγουρα δεν θα έκανες την ίδια εγκληματική, για σένα και την οικογένεια σου, επιλογή.
Εάν λοιπόν για την αγορά ενός μικρομεσαίου αυτοκινήτου οι συντριπτικά περισσότεροι αποδεικνύονται σώφρονες και νουνεχείς, γιατί η κάλπη τους να βγάζει φίδια που μας ζώνουν όλους, καταστρέφοντας θυσίες και υποθηκεύοντας βάναυσα το μέλλον των επιγόνων μας;
Οι φιδέμπορες – τρομολάγνοι προέβλεπαν –πριν από την έξοδο μας από τα μνημόνια– ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί και νέα χρηματοδοτική στήριξη με ένα τέταρτο μνημόνιο (μετά το 2018), καθόσον είναι ορατός ο κίνδυνος της παράτασης της εκκρεμότητας με το χρέος.
Ωστόσο η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια στις 21/8/2018, κανένα νέο πρόγραμμα στήριξης ή μνημόνιο δεν χρειάστηκε (προς μεγάλη απογοήτευση του Γ. Στουρνάρα) και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα δημιούργησε ένα μαξιλάρι ασφαλείας 37 δισ. ευρώ, από το οποίο τα 16 δισ. είναι δεσμευμένα στον ESM για τη διασφάλιση των μελλοντικών δανειακών μας υποχρεώσεων.
Οι φιδέμπορες – τρομολάγνοι χαρακτήριζαν αναιμική την ανάπτυξη 2,8% της ελληνικής οικονομίας κατά το πρώτο εξάμηνο του 2019, υποσχόμενοι να την εκτοξεύσουν οι ίδιοι στο 4%.
Χαρακτήριζαν επίσης υποτονικές έως ανύπαρκτες τις επενδύσεις, υποσχόμενοι μεγάλη έκρηξή τους όταν έλθουν «εν τη βασιλεία τους».
Χαρακτήριζαν, τέλος, πολύ περιορισμένη την κατανάλωση των νοικοκυριών, υποσχόμενοι να την αυξήσουν σε ένα εξάμηνο κατά τουλάχιστον 1,5%.
Φυσικά η ζοφερή πραγματικότητα (επί ημερών φιδεμπορίας) αποτυπώνεται στις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ:
Το 2019 (που περιλαμβάνει το δεύτερο εξάμηνο της τουριστικής βιομηχανίας) έκλεισε με ανάπτυξη στο 1%.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2020 καταγράφεται ύφεση 0,9% σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2019 (δηλαδή προτού ξεκινήσει το lockdown και η αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας).
Στο πρώτο τρίμηνο του 2020 καταγράφεται μείωση των επενδύσεων κατά 6,4%, αλλά και μείωση της κατανάλωσης των νοικοκυριών κατά 0,7%.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2020 καταγράφεται μείωση κατά 1,6% του ΑΕΠ σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2019.
Και έπειτα από όλα αυτά, στις 21 Μαΐου ο πρωθυπουργός σε διάγγελμά του ανέφερε: «Ο κορονοϊός μας βρήκε πάνω που η χώρα έμπαινε ορμητικά σε τροχιά ανάπτυξης» (σε ποια περίοδο, αλήθεια, αναφέρεται;).
Οι φιδέμπορες – τρομολάγνοι χαρακτήριζαν φιλοδώρημα το δώρο Πάσχα και το κατάργησαν με νόμο.
Οι φιδέμπορες – τρομολάγνοι υπόσχονταν θεσμοθετημένη αύξηση του κατώτατου μισθού και τον μείωσαν μέχρι 50% με την εκ περιτροπής εργασία.
Γιατί επέλεξες οι φιδέμπορες – τρομολάγνοι να επανέλθουν αυτάρκεις στο προσκήνιο;
Η απάντηση ίσως βρίσκεται στα λόγια του φιλοσόφου Αλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ:
«Χρειάζεται ένα πολύ ξεχωριστό μυαλό για να αναλύσει το προφανές».
Ο Θύμιος Γεωργόπουλος είναι οικονομολόγος