«Εχετε συναντήσει ρήτορες κάτω από τα σκήπτρα των βασιλιάδων;» ρωτούσε ένας από τους πρωταγωνιστές της Γαλλικής Επανάστασης καθώς τον οδηγούσαν στη λαιμητόμο. «Οχι! Γύρω από τους θρόνους βασιλεύει η σιωπή»!
Ο Μητσοτάκης λοιπόν, κρίνοντας τουλάχιστον από τα αποτελέσματα των προηγούμενων εκλογών, εστέφθη βασιλέας πρώτα απ’ όλα μέσα στην ίδια τη ΝΔ. Υπουργοί, βουλευτές, στελέχη και εσωκομματικοί αντίπαλοι κιχ δεν έβγαλαν ούτε κατά την κυβερνητική θητεία ούτε κατά την προεκλογική περίοδο. Ακόμη και ο παρακολουθούμενος Χατζηδάκης πόζαρε χαμογελαστός δίπλα στον πολυχρονεμένο του βεζίρη. Ολοι τους, σαν σταυροφόροι του Μεσαίωνα, επικεντρώθηκαν στον στόχο τους, να μην αφήσουν το Τίμιο Ξύλο να πέσει σε βέβηλα χέρια.
Η Δυναστεία, αν εξασφαλιστεί η αυτοδυναμία, θα έχει φυσικά τις σκοτούρες της. Η Μαρέβα, επειδή η Στοά του Αττάλου είναι μικρή, θα πρέπει να οργανώσει ένα μεγάλο μπάρμπεκιου στον ιερό βράχο για να ευχαριστήσει τους ψηφοφόρους. Θα είναι επίσης υποχρεωμένη να διδάξει κομψότητα άλλα τέσσερα χρόνια. Ο αρχηγός της φαμίλιας, αφού εξοντώσει τα εκατομμύρια των χάκερ που απειλούν τη σταθερότητα και φανερώνουν τα δεινά της ακυβερνησίας, θα αποδείξει ότι βρέθηκε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Δεν θα αρκεστεί βέβαια σε ένα σαχ για τον αντίπαλό του, αλλά σε ένα αποτελειωτικό ματ για να εκπληρωθεί η προφητεία Βορίδη: «Θα κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να μην ξανακυβερνήσει η Αριστερά». Και μιας και το ΚΚΕ νοιάζεται μόνο για να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, το ΜέΡΑ25 και ο Γιάνης καταποντίστηκαν από τη «Δήμητρα» και όχι μόνο και η Πλεύση της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν ξέρουμε αν θα φτάσει στη βρύση της εισόδου στη Βουλή, είναι φανερό ότι ο βασικός στόχος της Δεξιάς, που μεταμφιέστηκε σε σύγχρονο κόμμα, είναι να κλείσει η παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Η Αριστερά ήταν χρήσιμη κάθε φορά που έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά. Οταν οργάνωνε την αντίσταση επί Κατοχής και επί χούντας, όταν άρθρωνε λόγο και προτάσεις και ανάγκαζε και τους υπόλοιπους να αναμετρηθούν μαζί της σε ιδεολογικό επίπεδο, όταν είχε την ηγεμονία στον χώρο της διανόησης και οι άλλοι έτρεχαν πίσω της ασθμαίνοντας.
Οσα λάθη και μετατοπίσεις κι αν έκανε, αυτή η πολιτική «ανορθογραφία» που μπήκε σφήνα στους ολιγάρχες πρέπει, αν όχι να εξαφανιστεί, έστω να συρρικνωθεί σε μια αμελητέα ποσότητα. Ξαμολήθηκε λοιπόν ο στρατός εχθρών και «φίλων», που σαν άλλες Ηρωδιάδες ζητάνε την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Εκείνος με τη σειρά του ζήτησε να αποσυρθούν το κονιάκ και τα παξιμαδάκια του πένθους και η αριστερή μελαγχολία για την οποία μιλούσε ο Μπένγιαμιν να μετατραπεί σε μορφή αντίστασης, σε μια αναστοχαστική ευαισθησία.
Πασχίζει ακόμη, σαν άλλος καπετάνιος στο «Μόμπι Ντικ» του Μέλβιλ, να εμψυχώσει το πλήρωμα: «Σταματήστε λοιπόν τα κλαψουρίσματα! Πάμε για κυνήγι φάλαινας». Στις 25 Ιούνη θα φανεί αν ήταν ένας συγκυριακός κομήτης ή ένας άνθρωπος που θέλησε να σφυρηλατήσει ένα διαφορετικό ιστορικό πεπρωμένο. Εστω και σε μια υποσημείωση πάντως θα γραφτεί η φράση του «Θα είμαστε κάθε λέξη του συντάγματος», απαραίτητη ασπίδα για τον θεσπισμένο αμοραλισμό και τις δύσκολες μέρες που έρχονται.
*H Χρύσα Κακατσάκη είναι φιλόλογος ιστορικός Τέχνης
