Δριμεία κριτική προς την ελληνική κυβέρνηση για τον διαχωρισμό που κάνει στους πρόσφυγες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ασκεί το γαλλικό πρακτορείο.
Σε εκτενές του δημοσίευμα, επισημαίνει πως «για περισσότερα από δύο χρόνια, η συντηρητική ελληνική υπερηφανεύεται για την επιβολή μιας «σκληρής αλλά δίκαιης» πολιτικής απέναντι σε χιλιάδες αιτούντες άσυλο που προσπαθούν να περάσουν τα νοτιοανατολικά σύνορα της ΕΕ. Αλλά για τους Ουκρανούς πρόσφυγες που διέφυγαν από τη ρωσική εισβολή, η υποδοχή ήταν εντελώς διαφορετική — και οι μακροχρόνιοι μετανάστες ήταν οι πρώτοι που το παρατήρησαν».
Πρόσφυγες που βρίσκονται χρόνια στην Ελλάδα και προσπαθούν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία καταγγέλλουν πως με την άφιξη των πρώτων Ουκρανών προσφύγων, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να τους διώξει από τα σπίτια που μένανε για να τους πετάξει σε «βρώμικα κοντέινερ». Αυτό καταγγέλλει η 16χρονη Shahran η οποία είναι μία από τους περίπου 100 Αφγανούς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα καταλύματά τους στις Σέρρες προκειμένου να διαμείνουν εκεί Ουκρανοί πρόσφυγες.
Το Γαλλικό Πρακτορείο θυμίζει ότι ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης είχε βρεθεί στο στόχαστρο (για πολλοστή φορά) με την δήλωσή του ότι οι Ουκρανοί είναι «πραγματικοί πρόσφυγες». Στην Ελλάδα βρίσκονται σήμερα πάνω από 32.000 πρόσφυγες σε καμπ, που περιμένουν να τους χορηγηθεί άσυλο. Αντίθετα, μέσα σε λίγες μόνο βδομάδες από την έναρξη της εισβολής, η Αθήνα εξέδωσε προσωρινές άδειες παραμονής σε Ουκρανούς πρόσφυγες, οι οποίοι θα μπορούν να μείνουν και να εργαστούν στη χώρα για ένα χρόνο. Παράλληλα, αναφέρεται εκτενώς στην δραστική μείωση της βοήθειας προς αναγνωρισμένους πρόσφυγες από Μέση Ανατολή, Αφρική και Νότια Ασία, που επί χρόνια παλεύουν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία. Πλέον στην Ελλάδα τα χρήματα της ΕΕ πηγαίνουν στην δημιουργία κλειστών δομών και υπάρχει δραστικός έλεγχος των οργανώσεων που βοηθούν όσους αναζητούν άσυλο.
«Υπάρχει καθαρή διάκριση μεταξύ Ουκρανών προσφύγων και όσων άλλης εθνικότητας ζητούν άσυλο, που είναι εδώ αρκετά χρόνια ή συνεχίζουν να φτάνουν από την Τουρκία», περιγράφει η επικεφαλής εκπαίδευσης στο καμπ της Ριτσώνας, Πέπη Παπαδημητρίου. Όπως λέει, ο κυρίως αφγανικής καταγωγής πληθυσμός του καμπ, βλέπει τα παιδιά να παραμένουν εκτός εκπαίδευσης εδώ και τριάμιση χρόνια.
Για τη Στέλλα Νάνου, επικεφαλής επικοινωνίας στο ελληνικό τμήμα της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, «η αλληλεγγύη που δείχνει η ΕΕ στους Ουκρανούς πρόσφυγες θα πρέπει να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για όλες τις προσφυγικές κρίσεις» και να δείξει ότι η ΕΕ μπορεί «να έχει μια οργανωμένη προσέγγιση για το άσυλο».
Όπως περιγράφει σε σχετική έκθεση ο διευθυντής της Human Rights Watch για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών Μπιλ Φρέλικ, «την ώρα που η Ελλάδα υποδέχεται τους Ουκρανούς ως “πραγματικούς πρόσφυγες” πραγματοποιεί ωμά επαναπροωθήσεις για Αφγανούς και άλλους, που διαφεύγουν από ίδιους πολέμους και βία… η εφαρμογή διαφορετικών κριτηρίων γελοιοποιεί τις υποτιθέμενες ευρωπαϊκές αρχές της ισότητας, του κράτους δικαίου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».
