Ακόμη μια συνεργασία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος δίνει την ευκαιρία στους σινεφίλ να δουν τρεις πρόσφατες ταινίες που σχετίζονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος στην Αθήνα, παρουσιάζει την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Απριλίου κινηματογραφικό spotlight στην Ουκρανία, όπου θα προβληθούν δύο ντοκιμαντέρ και μια ταινία μυθοπλασίας που ρίχνουν φως στις αθέατες πτυχές της συνεχιζόμενης τραγωδίας.
Οι προβολές θα έχουν δωρεάν είσοδο για το κοινό, με υποχρεωτική προκράτηση θέσης, και θα πραγματοποιηθούν στο Auditorium Theo Angelopoulos του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος (Σίνα 31, Αθήνα), με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Το Φεστιβάλ, σε ένδειξη αλληλεγγύης, θα στηρίξει με το ποσό των 2.000 ευρώ την πρωτοβουλία του Διεθνούς Συνασπισμού Κινηματογραφιστών σε Κίνδυνο για την Ουκρανία, ενώ σε συνεννόηση με τους παραγωγούς των ταινιών, θα παραχωρήσει το ποσό που θα διέθετε για τα έξοδα προβολής στη ΜΚΟ «Voices of Children», που βοηθά τα παιδιά που βρίσκονται στις πληγείσες περιοχές της Ουκρανίας.
Το διήμερο προβολών ξεκινά την Παρασκευή 15 Απριλίου στις 20:00, με το ντοκιμαντέρ «Γ@μώ τη δουλειά μου» (F@ck This Job), που ρίχνει μια αποκαλυπτική ματιά στη λογοκρισία και στη ανελευθερία του Τύπου που κυριαρχούν στη σημερινή Ρωσία. Το ντοκιμαντέρ της Βέρα Κριτσέφσκαγια είχε προβληθεί στο πλαίσιο του 24ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ το κοινό του Φεστιβάλ είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με το κεντρικό πρόσωπο του ντοκιμαντέρ, τη Νατάσα Σιντέγεβα, ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού Dozhd TV, που τέθηκε πρόσφατα εκτός νόμου από το ρωσικό καθεστώς.
Το Σάββατο 16 Απριλίου, στις 19:00, θα προβληθεί το σπαρακτικό ντοκιμαντέρ «Ένα σπίτι από θραύσματα» (A House Made of Splinters) του Δανού σκηνοθέτη Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ, βραβευμένο με τον Χρυσό Αλέξανδρο Καλύτερης Ταινίας στο πρόσφατο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η ταινία μάς μεταφέρει στην κόλαση της Ανατολικής Ουκρανίας πολύ προτού ξεσπάσει ο τωρινός πόλεμος.
Τέλος, στις 16/4, στις 21:30, η ταινία μυθοπλασίας «Ατλαντίδα» (Atlantis) του Ουκρανού σκηνοθέτη Βαλεντίν Βασιάνοβιτς, που είχε προβληθεί στο πλαίσιο του 60ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μας μεταφέρει σε έναν δυστοπικό φουτουριστικό εφιάλτη, ο οποίος εμφανίζει ανατριχιαστικές ομοιότητες με την πραγματικότητα που βιώνει η χώρα της Ουκρανίας τον τελευταίο ενάμιση μήνα.
Πρόγραμμα προβολών:
Παρασκευή 15 Απριλίου, 20:00
Γ@μώ τη δουλειά μου, της Βέρα Κριτσέφσκαγια
Κλείστε το δωρεάν εισιτήριό σας: εδώ.
Σάββατο 16 Απριλίου, 19:00
Ένα σπίτι από θραύσματα του Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ
Κλείστε το δωρεάν εισιτήριό σας εδώ.
Σάββατο 16 Απριλίου, 21:30
Ατλαντίδα (Atlantis), του Βαλεντίν Βασιάνοβιτς
Κλείστε το δωρεάν εισιτήριό σας εδώ.
Αναλυτικές πληροφορίες για τις ταινίες:
Γ@μώ τη δουλειά μου (F@ck This Job) της Βέρα Κριτσέφσκαγια
Ηνωμένο Βασίλειο-Γερμανία, 2021
Η 35χρονη Νατάσα είναι μια επιτυχημένη γυναίκα που αποζητά δημοσιότητα, φήμη και να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Έτσι αποφασίζει να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο τηλεοπτικό κανάλι στη Ρωσία του Πούτιν. Προσλαμβάνει δημοσιογράφους υπέρ της αντιπολίτευσης και μειονότητες όπως η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Σύντομα το «βλαστάρι» της μετατρέπεται σε μια όαση πολιτικής και σεξουαλικής ελευθερίας. Το Dozhd TV (γνωστό και ως TV Rain, η «τηλεόραση της βροχής») είναι το μοναδικό κανάλι ανεξάρτητης δημοσιογραφίας που έχει επιβιώσει στο καθεστώς του Πούτιν. Όταν ξεκίνησε, η γυναίκα αυτή δεν φανταζόταν πως θα στεκόταν στην πρώτη γραμμή της μάχης μεταξύ Αλήθειας και Προπαγάνδας, ούτε πως θα έχανε όλη της την περιουσία. Δεν ήξερε πως θα γινόταν «ξένη πράκτορας» στην ίδια της τη χώρα.
Ένα σπίτι από θραύσματα (A House Made of Splinters) του Σάιμον Λέρενγκ Βίλμοντ
Δανία-Φινλανδία-Σουηδία-Ουκρανία, 2022
Καθώς ο πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία επιβαρύνει σημαντικά τις άπορες οικογένειες που ζουν κοντά στην πρώτη γραμμή του πυρός, μια μικρή ομάδα κοινωνικών λειτουργών επιδεικνύει τρομερή αποφασιστικότητα, εργαζόμενη ακατάπαυστα σ’ ένα ειδικό ορφανοτροφείο. Σκοπός της ομάδας είναι η δημιουργία ενός σχεδόν μαγικού περιβάλλοντος, στο οποίο τα παιδιά θα ζουν με ασφάλεια όσο οι κρατικές και δικαστικές αρχές αποφασίζουν το μέλλον τους και αυτό των οικογενειών τους.
Ατλαντίδα (Atlantis) του Βαλεντίν Βασιάνοβιτς
Ουκρανία, 2019
Ανατολική Ουκρανία, έτος 2025, στον απόηχο ενός ολέθριου πολέμου. Το περιβάλλον έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, ολόκληρη η περιοχή έχει κηρυχθεί μη κατοικήσιμη και οι άνθρωποι περιφέρονται σαν στοιχειά γυρεύοντας τρόπο να νιώσουν ζωντανοί. Ο Σέργκιϊ, ένας πρώην στρατιώτης που υποφέρει από μετατραυματικό στρες, συμμετέχει σε μια εθελοντική ομάδα που ταυτοποιεί τους νεκρούς των μαζικών τάφων. Η παγωμένη φωνή του ιατροδικαστή συνυφαίνεται με την ωμότητα και την ψυχρή μουντάδα του μεταποκαλυπτικού τοπίου, σε μια δυστοπική παραβολή για την ελπίδα που φυτρώνει στα πιο ανέλπιστα μέρη και την ανθρωπιά που επιζεί κάτω απ’ τα χαλάσματα.
