Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Κυριακής επιβεβαιώθηκαν τα προγνωστικά για τους δύο διεκδικητές του προεδρικού θώκου: Μακρόν και Λεπέν θα αναμετρηθούν σε δύο εβδομάδες, σε μια επανάληψη του δεύτερου γύρου των προηγούμενων προεδρικών εκλογών, του 2017. Οι όροι όμως με τους οποίους θα γίνει η αναμέτρηση έχουν αλλάξει.
Παράλληλα, ο πρώτος γύρος έχει αφήσει μια γλυκόπικρη επίγευση στο στρατόπεδο του Μελανσόν, που ναι μεν έλαβε μεγαλύτερο ποσοστό από το 2017, δεν κατάφερε όμως να κατακτήσει την πολυπόθητη δεύτερη θέση. Την πεντάδα κλείνουν ο Ερίκ Ζεμούρ και η Βαλερί Πεκρές, που εξεδήλωσαν την προτίμησή τους για το δεύτερο γύρο, αποκαλύπτοντας έτσι τις δυναμικές που αναμένεται να εκδηλωθούν σε δυο εβδομάδες από τώρα.
Στο ίδιο έργο θεατές;
Κατά τα φαινόμενα, ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών είναι πανομοιότυπος με εκείνον του 2017. Μακρόν και Λεπέν θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους με έπαθλο την προεδρία της Γαλλίας. Όμως, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά αυτή τη φορά. Ο Μακρόν έρχεται πλέον από μια πενταετία στην εξουσία, όχι σαν ένας απολιτίκ φιλελεύθερος που υπόσχεται μεταρρυθμίσεις. Το πέρασμά του από την εξουσία τον έχει φθείρει επικοινωνιακά, αφού στα μάτια του μέσου Γάλλου είναι ο «πρόεδρος των πλουσίων». Έτσι, ο Μακρόν ποντάρει περισσότερο στην ψήφο της μεσαίας τάξης που ζει σε αστικές περιοχές, σε αντίθεση με τη Λεπέν, που με την λαϊκιστική ρητορική της προσπαθεί να προσεγγίσει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που ζουν στην περιφέρεια.
Πλέον, για να το θέσουμε απλά, ο Μακρόν δεν μπορεί να πει “ψηφίστε με για να μη βγει η Λεπέν”, αφού οι Γάλλοι δεν φοβούνται μια προεδρία της Λεπέν. Από την μια πλευρά, η Λεπέν έχει προσέξει πολύ να αποφύγει τις επικοινωνιακές “κακοτοπιές”, μην αγγίζοντας θέματα όπως η μετανάστευση, για την οποία τηρεί ξεκάθαρα μισανθρωπική στάση. Προτιμά να χτυπά το Μακρόν εκεί που πονά: στην καθημερινότητα του Γάλλου, που βιώνει απανωτές κρίσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια, πανδημία και πόλεμος στην Ουκρανία έχουν εξαντλήσει τις αντοχές των πολιτών.
Σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις, οι Γάλλοι είναι θυμωμένοι με το κράτος που από τη μια πλευρά τους “κλειδώνει μέσα” και από την άλλη δεν κάνει αρκετά για να απαλύνει τις συνέπειες της ακρίβειας της ενέργειας και των αγαθών πρώτης ανάγκης. Σε αυτό οφείλεται και η μεγάλη -για τα δεδομένα της Γαλλίας- αποχή, που εκτιμάται σε πάνω από 26%.
Η υποστήριξη των υπολοίπων
Τόσο ο Εμανουέλ Μακρόν όσο και η Μαρίν Λεπέν πέτυχαν να αυξήσουν τα ποσοστά τους σε σχέσει με πέντε χρόνια πριν: από 24% σε 28,5% ο Μακρόν, ενώ η Λεπέν ανέβηκε από το 21,3% στο 24%. Εξαιρετική επίδοση σημείωσε και ο Ζαν Λουκ Μελανσόν, ο μοναδικός υποψήφιος της Αριστεράς που “χτύπησε” με αξιώσεις τη δεύτερη θέση, λαμβάνοντας λίγο πάνω από 21%, βελτιώνοντας το 19,6% του 2017.
Σε αντίθεση με τους τρεις πρώτους υποψηφίους, πτωχές ήταν οι επιδόσεις των υπόλοιπων υποψηφίων. Ο ακροδεξιός Ερίκ Ζεμούρ έλαβε 7%, ενώ έχει ήδη ανακοινώσει μέσω της εκπροσώπου Τύπου του, Μαριόν Μαρεσάλ -η όποια είναι ανηψιά της Λεπέν- ότι θα συνταχτεί με τη Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο. Κι αυτό γιατί «ο Μακρόν είναι ο πρωταρχικός εχθρός», όπως είπε το βράδυ της Κυριακής στη συγκέντρωση του Ζεμούρ. Η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών, Βαλερί Πεκρές, λαμβάνοντας 5%, απογοήτευσε το κοινό της. Λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, είπε ότι συντάσσεται στο πλευρό του Μακρόν για το δεύτερο γύρο.
Γκρίνια και πικρία προκάλεσε στο κοινό του Ζαν Λουκ Μελανσόν η πολυδιάσπαση της Αριστεράς, η οποία δεν διάγει τις καλύτερες μέρες της στη χώρα, αν λάβει υπόψη κανείς ότι σχεδόν το 65% των ψηφοφόρων επέλεξαν συντηρητικό κόμμα. Γιανίκ Ζαντό των Πρασίνων, Ανν Ινταλγκό των Σοσιαλιστών και Φαμπιάν Ρουσέλ του Κομμουνιστικού κόμματος κινήθηκαν κάτω από το 5%, αν όμως είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους με το Μελανσόν, μάλλον θα είχαν καλύτερη τύχη.
