Θα πίστευε κάποιος ότι το τελευταίο κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων που έχουν πλήξει και τρομοκρατήσει τόσο τη Γαλλία, όσο και άλλες χώρες της Ευρώπης, θα είχαν ως αποτέλεσμα μία αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στη Γαλλία, χώρα η οποία το τελευταίο διάστημα αποτέλεσε στόχο του Ισλαμικού Κράτους. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Le Monde, οι Γάλλοι παραμένουν πιο ανεκτικοί από ό,τι φαίνεται. Για τρίτη συνεχή χρονιά, παρά τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την κρίση που έχει προκαλέσει το όλο και αυξανόμενο κύμα προσφύγων που κατακλύζει τη Γηραιά Ηπειρο, ο δείκτης της ανοχής στη διαφορετικότητα, όπως μετράται από την Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CNCDH), συνεχίζει να παραμένει σε υψηλό επίπεδο στη γαλλική κοινωνία, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ιδρύματος που δόθηκε σήμερα Πέμπτη 30 Μαρτίου, στη δημοσιότητα.
Τον Οκτώβριο του 2016 ο δείκτης αυτός είχε αγγίξει το ψηλότερο σημείο από το 2009, ενώ πολύ χαμηλά είχε πέσει το 2012.
Για τη μέτρηση της δεκτικότητας της κοινωνίας στον ρατσισμό, στον αντισημιτισμό και στην ξενοφοβία, η Επιτροπή χρησιμοποίησε μία τυποποιημένη σειρά ερωτήσεων ενώ οι έρευνες διεξήχθηκαν το 2016, η μία τον Ιανουάριο και η άλλη τον Οκτώβριο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Ιουλίου στη Νίκαια και εναντίον του ιερέα Ζακ Αμέλ στο Σεντ – Ετιέν ντι Ρουβρέ, κοντά στη Ρουέν. Μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων των ερευνών επιβεβαιώνεται ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις δεν προκαλούν αυτόματα μία αύξηση του ρατσισμού και απόρριψης του «άλλου». Ωστόσο τρεις εβδομάδες πριν από την διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, οι υπεύθυνοι της έρευνας κάνουν λόγο για την «ευθύνη» των «ελίτ». Στο κατά πόσο δηλαδή είμαστε διαθέσιμοι «στην ανοχή ή στη μισαλλοδοξία» και πώς αυτό επηρεάζεται «από τον τρόπο που μιλάνε οι πολιτικές, κοινωνικές και μιντιακές ελίτ για τη μετανάστευση και τη διαφορετικότητα».
Όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα της έρευνας οι προκαταλήψεις παραμένουν, κυρίως για τους Ρομά, την ομάδα εκείνη που η γαλλική κοινωνία αντιμετωπίζει με μεγάλο σκεπτικισμό, στα όρια θα λέγαμε του ρατσισμού. Επίσης εξακολουθούν να υφίστανται οι προκαταλήψεις που «συνδέουν τους Εβραίους με την εξουσία και το χρήμα», ενισχυμένες μάλιστα από μία νέα «Ιουδαιοφοβία», ως απόρροια μίας νέας «κριτικής εικόνας του Ισραήλ». Οι Μουσουλμάνοι παραμένουν ουσιαστικά λιγότερο αποδεκτοί, αν και υποχωρεί σταδιακά η εναντίον τους απόρριψη. Μεγάλο ποσοστό αυτών που ερωτήθηκαν (89%), θεωρεί διαδεδομένο τον ρατσισμό.
Πολλά δεδομένα της έρευνας δίνουν τροφή για προβληματισμό σε κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας στη Γαλλία. Το κομμάτι των Γάλλων που έκρινε ότι «υπήρχαν πολλοί μετανάστες στη Γαλλία» (53%) υποχώρησε κατά 5 μονάδες σε σχέση με το 2015 και 21 μονάδες σε σχέση με το 2013. Μία μεγάλη πλειοψηφία της τάξης του 57% πιστεύει ότι «πολλοί μετανάστες έρχονται στη Γαλλία μόνο για να απολαύσουν τα κοινωνικά επιδόματα και την ασφάλεια», όμως αυτό το ποσοστό, αν και φαίνεται πολύ μεγάλο, στην ουσία είναι το χαμηλότερο από το 2000.
Από το 74% των ερωτηθέντων γίνεται αντιληπτό ότι το θέμα του λαϊκισμού είναι το αντικείμενο δύο διαφορετικών αναγνώσεων. Στην αριστερά η ανάγνωση είναι «η δυνατότητα να ζήσουν μαζί άνθρωποι με διαφορετικές πεποιθήσεις», ενώ για το Εθνικό Μέτωπο σημαίνει «απαγόρευση των συμβόλων και των θρησκευτικών εκδηλώσεων σε δημόσιους χώρους και διατήρηση της γαλλικής ταυτότητας».
Η έρευνα του CNCDH καταδεικνύει επίσης μία υποχώρηση στο θέμα που αφορά τη θρησκευτική μαντίλα και το μπουρκίνι, καθώς και την αντίληψη ότι οι Μουσουλμάνοι αποτελούν ένα τμήμα «εκτός» μέσα στη γαλλική κοινωνία. Η έρευνα αναλύει τέλος μία απόκλιση μεταξύ του Ισλάμ ως θρησκεία και των Μουσουλμάνων. Αυτοί φαίνεται να απολαμβάνουν μία «πιο θετική αντίληψη», καθώς το 80% των ερωτηθέντων θεωρεί πως είναι «Γάλλοι όπως όλοι».
Πηγή: Le Monde/ΑΠΕ-ΜΠΕ
