Τώρα που τα γαλλικά ολυμπιακά αστέρια όπως ο κολυμβητής Léon Marchand, ο τζουντόκα Teddy Riner και η ξιφομάχος Manon Apithy-Brunet κρατάνε στα χέρια τους τα χρυσά μετάλλια, το ενδιαφέρον στο Παρίσι στρέφεται σε έναν άλλο διαγωνισμό: Στην κούρσα για την ανάδειξη του πρωθυπουργού.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έθεσαν τη γαλλική πολιτική σε παύση, καθώς ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποσχέθηκε ότι δεν θα διορίσει νέα κυβέρνηση για να αντικαταστήσει τους υπηρεσιακούς υπουργούς του πριν από την ολοκλήρωση των Αγώνων.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ο διορισμός ενός νέου πρωθυπουργού στη Γαλλία ήταν μια απόφαση με σχετικά λίγες συνέπειες, καθώς η ισορροπία δυνάμεων έγερνε σε μεγάλο βαθμό υπέρ του προέδρου. Συχνά πρόκειται για μια δουλειά που προσελκύει ελάχιστη προσοχή στη διεθνή σκηνή.
Όμως οι καιροί άλλαξαν για τη Γαλλία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή στιγμή πολιτικής αστάθειας. Η επιλογή του σωστού πρωθυπουργού έχει πλέον μεγάλη σημασία για να είναι η χώρα κυβερνήσιμη, διότι ο Μακρόν υπολείπεται κατά πολύ της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο.
Από το οχυρό Μπρεγκανσόν, την εξοχική κατοικία της προεδρίας σε ιδιωτικό νησί στη γαλλική Ριβιέρα, ο Μακρόν διερευνά τις επιλογές του και μελετά το χρονοδιάγραμμα της μελλοντικής του πορείας μετά την ήττα του κόμματός του στις πρόωρες εκλογές του καλοκαιριού, οι οποίες άφησαν τη Γαλλία με ένα κατακερματισμένο Κοινοβούλιο.
Μετά τη συντριπτική ήττα από το ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό κατά τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, ο Γάλλος πρόεδρος αιφνιδίασε με την πρόκληση πρόωρων εκλογών. Ενώ οι δημοσκόποι έβλεπαν την ακροδεξιά ως την πιο κατάλληλη για να επωφεληθεί από το πολιτικό στοίχημα του Μακρόν, ήταν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), μια ad hoc εκλογική συμμαχία που περιλαμβάνει τις τέσσερις κύριες αριστερές δυνάμεις στη Γαλλία, που εξασφάλισε μια ανατρεπτική νίκη.
Ωστόσο, ο Μακρόν δεν αναγνωρίζει την καθαρή νίκη του NFP. Υποστηρίζει ότι εξασφάλισε πολύ λίγες έδρες στο νέο νομοθετικό σώμα για να κυβερνήσει με σταθερότητα και αντ’ αυτού καλεί τη Γαλλία να ξεκινήσει τη δημιουργία συνασπισμών κατά το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde ανέφερε ότι ο πρόεδρος αναζητά μια προσωπικότητα που θα έχει απήχηση τόσο στην αριστερά όσο και στη δεξιά, που θα δίνει τουλάχιστον την εντύπωση της συμβίωσης – η πράξη ισορροπίας στη γαλλική κυβέρνηση όταν ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος δεν προέρχονται από το ίδιο κόμμα ή συνασπισμό.
Αν και θα είναι δύσκολο να βρεθεί ένας πρωθυπουργός που να ταιριάζει σε αυτή ακριβώς την περιγραφή, κορυφαία στελέχη του συνασπισμού υπέρ του Μακρόν επέμειναν στην ανάγκη να διοριστεί ένας επικεφαλής της κυβέρνησης που, τουλάχιστον, δεν θα αποξενώσει τους δυνητικούς εταίρους της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς.
Ωστόσο, ο Μακρόν δεν αναγνωρίζει την καθαρή νίκη του NFP. Υποστηρίζει ότι εξασφάλισε πολύ λίγες έδρες στο νέο νομοθετικό σώμα για να κυβερνήσει με σταθερότητα και αντ’ αυτού καλεί τη Γαλλία να ξεκινήσει τη δημιουργία συνασπισμών κατά το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Λουσί Καστέ: Η υποψήφια του αριστερού συνασπισμού
Γιατί; Η Λουσί Καστέ είναι η μόνη υποψήφια που έχει ρίξει επίσημα το όνομά της στην κούρσα μέχρι στιγμής. Είναι υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος της πόλης του Παρισιού.
Το όνομα της Καστέ προτάθηκε από το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) – το οποίο περιλαμβάνει τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους, τους Κομμουνιστές και το κίνημα “Ανυποτάκτατη Γαλλία” του τρεις φορές υποψήφιου προέδρου Ζαν Λικ Μελανσόν – μετά την αναπάντεχη νίκη του στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του καλοκαιριού. Η Καστέ βοήθησε την αριστερά να ανασυγκροτήσει την ενότητά της μετά από σχεδόν ένα μήνα εσωτερικών διαμάχης για το ποιον θα προτείνει για πρωθυπουργό.
Γιατί όχι; Ο Μακρόν απέρριψε αμέσως την υποψηφιότητά της και επέμεινε ότι “κανείς” δεν κέρδισε τις πρόωρες εκλογές – παρά την πρώτη θέση της Αριστεράς και τη διεκδίκηση της νίκης.
Το NFP κατέχει 193 έδρες στη γαλλική Κάτω Βουλή, γεγονός που το καθιστά τον μεγαλύτερο συνασπισμό. Αλλά αυτό υπολείπεται σημαντικά της απόλυτης πλειοψηφίας των 289 εδρών που απαιτείται για να κυβερνήσει χωρίς να κινδυνεύει να ανατραπεί με πρόταση δυσπιστίας.
Η Καστέ – η οποία είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό και δεν έχει προηγούμενη εμπειρία στην πολιτική – αρνήθηκε να αναδιπλωθεί. Έχει εμπλακεί σε μια καταιγιστική εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης, έχει πραγματοποιήσει συνομιλίες με συνδικαλιστικούς ηγέτες και έχει οργανώσει ταξίδια σε όλη τη Γαλλία. Ο στόχος της: Να διατηρήσει την επικαιρότητα και να ασκήσει αυξανόμενη πίεση στον Μακρόν να την διορίσει.
“Ζητώ από τον πρόεδρο να αναλάβει τις ευθύνες του και να με διορίσει πρωθυπουργό”, δήλωσε η Καστέ σε συνέντευξή της στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter. “Αυτή η άρνηση της δημοκρατίας, με την άρνηση να αναγνωριστεί η πολιτική ομάδα που αναδείχθηκε πρώτη στις εκλογές, είναι κατάφωρη”.
Πιθανότητες να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Γαλλίας:
Μπερνάρ Καζνέβ: Πρώην σοσιαλιστής για να προσελκύσει τους σοσιαλδημοκράτες
Γιατί; Με την αριστερά να προηγείται στις βουλευτικές εκλογές, αλλά τον Μακρόν να αρνείται να αναγνωρίσει τη νομιμοποίηση του Αριστερού Συνασπισμού να κυβερνήσει, μια πιθανή λύση θα ήταν να διοριστεί ένας πρωθυπουργός από την αριστερά – αλλά εκτός του συγκεκριμένου σχηματισμού.
Ένα όνομα που ταιριάζει σε αυτή την περιγραφή έχει εμφανιστεί: Μπερνάρ Καζνέβ, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός στο τέλος της προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ, από τον Δεκέμβριο του 2016 έως τον Μάιο του 2017 – η συντομότερη θητεία στη σύγχρονη γαλλική ιστορία.
Ο Καζνέβ έχει δημοσιοποιήσει τη θέλησή του να επιστρέψει στη Matignon, την πρωθυπουργική κατοικία. “Ποτέ δεν αρνήθηκα να βάλω τη σοφία εκεί που υπάρχει τρέλα. Αν πρέπει να γίνει με συλλογικό τρόπο, είμαι πάντα έτοιμος να το κάνω”, δήλωσε τον Ιούλιο.
Αν πάρει την εντολή ο Καζνέβ, η ελπίδα θα ήταν να προσελκύσει τις πιο μετριοπαθείς παρυφές του Αριστερού Συνασπισμού, όπως εκείνους που προέρχονται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Γιατί όχι; Δεν είναι σαφές αν ο διορισμός του Καζνέβ θα ικανοποιούσε αρκετούς αριστερούς βουλευτές ώστε να αποτραπεί μια πρόταση δυσπιστίας.
Ο Καζνέβ εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 2022 αντιδρώντας σε μια συμμαχία που συνήψε με το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία , το οποίο κατέχει τις περισσότερες έδρες από κάθε άλλο αριστερό κόμμα. Το νέο του πολιτικό σκάφος, La Convention, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει δυναμική ή να προσελκύσει την υποστήριξη βαρέων βαρών αριστερών βουλευτών.
Πιθανότητες να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Γαλλίας:
Ξαβιέ Μπερτράν: Συντηρητικός σε έναν κεντροδεξιό συνασπισμό
Γιατί; Εάν η αριστερά διατηρήσει το ενιαίο μέτωπό της, η συμμαχία υπέρ του Μακρόν θα μπορούσε να προσπαθήσει να βασιστεί σε έναν πιο πιθανό εταίρο συνασπισμού: την κεντροδεξιά.
Οι σύμμαχοι του Μακρόν το έχουν ήδη κάνει μία φορά αυτό το καλοκαίρι. Όταν οι βουλευτές τον Ιούλιο ψήφισαν για τον νέο πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης – τον τέταρτο υψηλότερο αξιωματούχο στη γαλλική πολιτική – η συντηρητική ομάδα της Ρεπουμπλικανικής Δεξιάς κατέληξε σε συμφωνία με τη συμμαχία υπέρ του Μακρόν να υποστηρίξει τον εν ενεργεία Yaël Braun-Pivet με αντάλλαγμα θέσεις-κλειδιά στην οργάνωση της γαλλικής Κάτω Βουλής.
Εν μέσω εικασιών σχετικά με το αν ο Μακρόν θα διορίσει πρωθυπουργό από τη Δεξιά, ένα όνομα έχει εμφανιστεί πιο συχνά από άλλα: Ξαβιέ Μπερτράν.
Πρώην υπουργός Υγείας και Εργασίας υπό τις προεδρίες του Ζακ Σιράκ και του Νικολά Σαρκοζί, ο Μπερτράν είναι επικεφαλής της βόρειας περιφέρειας Hauts-de-France από το 2016. Έχει αντισταθεί με επιτυχία στην ακροδεξιά άνοδο εκεί, παρά τη μετατροπή της σε προπύργιο του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν τα τελευταία χρόνια.
Ο Μπερτράν είναι “έτοιμος να αναλάβει την πρόκληση”, σύμφωνα με πρόσωπο του περιβάλλοντός του που επικαλείται η δεξιά εφημερίδα Le Figaro. Η επιλογή Μπερτράν έχει επίσης λάβει υποστήριξη από τις τάξεις των υποστηρικτών του Μακρόν, μεταξύ άλλων από την απερχόμενη υπουργό Ισότητας των Φύλων Ορόρ Μπεργκέ.
Γιατί όχι; Οποιαδήποτε συμμαχία που θα περιλαμβάνει μόνο το κεντρώο και το δεξιό μπλοκ θα ξεπερνούσε μετά βίας το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, καθιστώντας το εξίσου ευάλωτο σε προτάσεις δυσπιστίας. Μαζί, ο συνασπισμός υπέρ του Μακρόν και η ομάδα της Ρεπουμπλικανικής Δεξιάς συγκεντρώνουν συνολικά 213 έδρες – μόλις πάνω από τις 193 έδρες του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος.
Πηγή: Politico – French prime minister hopefuls line up for post-Olympics race
Διαβάστε επίσης:
Ρωσία: Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης συνοριακή περιοχή που βομβαρδίζεται από την Ουκρανία
Ιταλία: Μολυσμένο το 36% των ιταλικών θαλασσών, σύμφωνα με νέα έρευνα
Ρωσία: Υπέρ παλαιστινιακού κράτους τάχθηκε ο Πούτιν στην συνάντησή του με τον Μαχμούντ Αμπάς
Μετ’ εμποδίων η συνέντευξη Τραμπ στον Μασκ – Μια φιλική κουβέντα με… πλούσιο ρατσιστικό λόγο
