Γαλλία: Απεργία εκπαιδευτικών για την συνεχή αλλαγή υγειονομικών πρωτοκόλλων

Γαλλία: Απεργία εκπαιδευτικών για την συνεχή αλλαγή υγειονομικών πρωτοκόλλων

Η Πέμπτη 13 Ιανουαρίου, είναι μέρα κινητοποιήσεων για τους εκπαιδευτικούς της Γαλλίας που έχουν ξεπεράσει τα όριά τους μέσα σε μια πανδημία που έχει αναγκάσει τα σχολεία να αναπροσαρμόσουν πολλές φορές το υγειονομικό τους πρωτόκολλο, με αποτέλεσμα την πλήρη αποδιοργάνωση και σύγχυση.
Την Πέμπτη 13 Ιανουαρίου, δώδεκα σωματεία και αντιπροσωπευτικές οργανώσεις πρώτου και δεύτερου βαθμού, στα δημόσια ή ιδιωτικά, γεωργικά και επαγγελματικά λύκεια, συγκεντρώνοντας καθηγητές, διευθυντές, νοσηλευτές, αλλά και σπανιότερα, διευθυντές και επιθεωρητές καλούν για μια στάση, με την υποστήριξη της Ομοσπονδίας Συμβουλίων Γονέων (FCPE). Αυτό είναι ένα εν δυνάμει πολιτικό μέτωπο, τρεις μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς θητείας του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Στον αρμόδιο υπουργό, Ζαν Μισέλ Μπλανκέ, που θέλει ανοιχτά σχολεία οι οργανώσεις λένε ότι θέλουν το ίδιο. Αλλά όχι με οποιοδήποτε κόστος και όχι χωρίς «προστατευτικό» και «σταθερό» πρωτόκολλο υγείας, όχι χωρίς επαρκή μέσα προστασίας- χειρουργικές μάσκες, αισθητήρες CO2, προσωπικό για τη λειτουργία των σχολείων, πραγματικές εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου. Άλλα συνδικάτα, όπως το CFDT, ζητούν ένα βιώσιμο πρωτόκολλο που να βασίζεται σε μια αναλογία θετικών ή απόντων μαθητών για να επέλθει το κλείσιμο, χωρίς να εξαντλείται από την κούραση το προσωπικό και οι γονείς.

Η κινητοποίηση των δασκάλων είναι πρωτοφανής σε μέγεθος και απήχηση, σε έναν κλάδο στον οποίο ο συνδικαλισμός μπορεί να είναι σε υποχώρηση, αλλά έχει ακόμα δυνατές αντιστάσεις. Το σύνθημα που ενώνει γονείς και δασκάλους είναι η πραγματική ασφάλεια των μαθητών και των εργαζομένων στην εκπαίδευση καθώς και της κατάργησης της πρόβλεψης για εξετάσεις το Μάρτιο για το baccalauréat, το απολυτήριο λυκείου.

Η χρονική συγκυρία μπορεί να αποβεί ευνοϊκή για την κινητοποίηση αφού γίνεται μόλις τρεις μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές και ο φόβος για την μεγέθυνση του πολιτικού κόστους από τη δυσαρέσκεια είναι μεγάλος. Βέβαια, η δυσαρέσκεια αυτή πιο πιθανό είναι να εκφραστεί μέσω της Δεξιάς παρά της Αριστεράς, που βρίσκεται υπό διάλυση.

Documento Newsletter