Δεν πέρασαν απαρατήρητα, και δεν προέκυψαν σαν κεραυνός εν αιθρία.
Ήταν εμφανώς δηκτικές (ή και τροχιοδεικτικές) οι δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών αρμοδίου για τους αποδήμους Αντώνη Διαματάρη, αναφορικά με τους χρονικούς περιορισμούς για την ψήφο εξωτερικού («είναι σοβαρό λάθος, αν όχι και ντροπή» είπε στο ελληνικό πρόγραμμα ραδιοφωνίας SBS).
Λειτουργούν πολύπλευρα: και σαν έκφραση εσωκομματικών τριβών, και σαν βαλβίδα εκτόνωσης της δυσαρέσκειας κύκλων της ομογένειας αλλά και σαν πίεση για «βελτιώσεις» ή και για ανατροπές.
΄Ομως, άγγιξαν εξ αντικειμένου και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που εμφανίζεται να δίνει τον ρυθμό για να «περάσει» από τη Βουλή ρύθμιση ώστε να ψηφίσουν από τον τόπο διαμονής τους οι εκτός επικρατείας Ελληνες.
Εκανε «διορθωτική» επανατοποθέτησή (Ρ/Σ Σκάι-25.10.2019), σημειώνοντας ότι στις δηλώσεις του δεν στρεφόταν κατά του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου ή κατά του πρωθυπουργού, αλλά εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του για τις προτάσεις των άλλων κομμάτων.
Ωστόσο, είναι αξιοπρόσεκτο ότι δεν δίστασε να αφήσει και πάλι αιχμές για το Μαξίμου, δια της τεθλασμένης. Προβάλλοντας «γαλαζοφρόνως» την άποψη ότι πρέπει κάποτε να ισχύσει η διευκόλυνση της ψήφου για όλους ανεξαιρέτως τους αποδήμους, δεν απέφυγε «εθνικοφρόνως» να θυμίσει ότι οι πρωθυπουργοί αλλάζουν αλλά η ομογένεια μένει!
