Αποκαλυπτικές παρεμβάσεις από δύο ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ για όσα κρύβουν από τους πολίτες τα φίλια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ΜΜΕ
Στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής η Νέα Δημοκρατία προσέρχεται με ένα κεντρικό αφήγημα περί «επιτυχούς οικονομικής διακυβέρνησης», «έκρηξης των άμεσων ξένων επενδύσεων» και «αλλαγής του αναπτυξιακού προτύπου της Ελλάδας», καθώς και με την υπόσχεση για κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, που θα χαθεί για πάντα αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ που θα μας γυρίσει στο 2015. Κοινό νου, μέτρια γνώση οικονομικών και στοιχειώδη μνήμη να διαθέτει κάποιος καταλαβαίνει ότι όλα αυτά αποτελούν εκλογική προπαγάνδα. Καθώς όμως η ΝΔ έχει την απόλυτη ηγεμονία στον χώρο των ΜΜΕ, τηλεοπτικών, διαδικτυακών και έντυπων, η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ περί κατασκευής μιας εικονικής πραγματικότητας για την οικονομία από τη ΝΔ δεν φτάνει στον πολύ κόσμο και ο λόγος του κυβερνώντος κόμματος περί δήθεν επιτυχημένης οικονομικής διαχείρισης ίσως να ακούγεται πειστικός – αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις.
Η συνωμοσία της σιωπής δεν έχει ωστόσο να κάνει μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που κατά το παρελθόν έχει έρθει σε βαθιά ρήξη με τους μεγάλους ιδιοκτήτες των ελληνικών media και του το κρατάνε μανιάτικο, αλλά με οτιδήποτε ή οποιονδήποτε αντιπροσωπεύει μια απειλή για το αφήγημα και την επανεκλογή της ΝΔ, ανεξαρτήτως από πού προέρχεται.
Πράγματι, ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα στοιχεία της παρούσας προεκλογικής περιόδου υπήρξε η αφωνία με την οποία η μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ αντιμετώπισε τη σκληρή κριτική δύο ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό αφήγημα για την οικονομία, τα οποία και οικονομική διακυβέρνηση άσκησαν και σε προηγούμενες περιόδους οι παρεμβάσεις τους είχαν τύχει προβολής. Ο λόγος για τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη, που τον περασμένο Μάρτιο… κατεδάφισε το κυβερνητικό αφήγημα περί ρεκόρ άμεσων ξένων επενδύσεων με μια σύντομη βιτριολική ανάλυση περί «κερδοσκοπικού οπορτουνισμού», και τον πρώην υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Αλέκο Παπαδόπουλο, που με μια παρέμβαση-βόμβα την περασμένη εβδομάδα έκανε λόγο για συστηματική προσπάθεια εξωραϊσμού των δραματικά επιδεινωμένων δημοσιονομικών της χώρας από τη ΝΔ και αποκάλυψε ότι τα περίφημα ταμειακά διαθέσιμα των 36-38 δισ. ευρώ ουσιαστικά δεν υπάρχουν επειδή το υπουργείο Οικονομικών τα δέσμευσε για να μειώσει τεχνητά το δημόσιο χρέος. Ούτε στην παρέμβαση Σημίτη ούτε στην πολύ πιο βαρύνουσα παρέμβαση του Αλ. Παπαδόπουλου υπήρξαν αναφορές από τη συντριπτική πλειονότητα των έτσι κι αλλιώς φιλοκυβερνητικών ελληνικών ΜΜΕ.
Το Documento παρουσιάζει σήμερα τα βασικά σημεία της παρέμβασης του Αλ. Παπαδόπουλου με την οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό που απειλεί να βυθίσει τη χώρα σε ακόμη μία κρίση χρέους τα επόμενα χρόνια και την κριτική Σημίτη στη ρητορική της ΝΔ περί του ρεκόρ των ξένων επενδύσεων που επιτεύχθηκε επί των ημερών της, τα οποία λίγο ως πολύ συνιστούν τον πυρήνα του αφηγήματος για την οικονομία με το οποίο το κυβερνών κόμμα προσέρχεται στις κάλπες.
Ρεκόρ επενδύσεων ή κερδοσκοπία;
«Η κυβέρνηση της ΝΔ υπήρξε η πλέον αποτελεσματική της μεταπολίτευσης ως προς την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και γι’ αυτό έχουμε ανάπτυξη» αναφέρει ένα από τα κεντρικά συστατικά επιχειρήματα του αφηγήματος της ΝΔ για την οικονομία που εκπέμπουν διάφορα στελέχη της, επικαλούμενα πρόσφατα νούμερα της ΤτΕ που δείχνουν ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) το 2022 ανήλθαν σε 7,2 δισ. ευρώ με αύξηση 50% έναντι του 2019 και ότι αποτελούν νέο ρεκόρ εισροών ξένων επενδύσεων στη χώρα μας, το υψηλότερο από το 2002.
Επιχειρώντας προ ημερών να δώσει απάντηση στον Αδωνη Γεωργιάδη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Τσίπρας επισήμανε ότι η αύξηση των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα ξεκίνησε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν έλαβε οριστικά τέλος η μεγάλη αβεβαιότητα που άνοιξε με την κρίση χρέους, και πρόσθεσε ότι τα ίδια στοιχεία που επικαλείται η ΝΔ δείχνουν ότι η αύξηση των ΑΞΕ κατά την τετραετία 2015-19 έφτασε το 350%. Ακόμη πιο εύστοχη ήταν, ωστόσο, η βιτριολική αποδόμηση του κυβερνητικού αφηγήματος περί ρεκόρ ξένων επενδύσεων που έκανε τον περασμένο Μάρτιο ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Το επενδυτικό κλίμα που επιδιώκει να δημιουργήσει η κυβέρνηση είναι ένας επιβεβλημένος στόχος που όμως έχει αποδώσει ασταθή αποτελέσματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις κυριαρχούν οι επενδύσεις στο real estate και στα deals κερδοσκοπικών funds, τα οποία μάλιστα συχνά χρηματοδοτούνται με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες! Δηλαδή με τα εθνικά μας κεφάλαια οι ξένοι αποκτούν τον έλεγχο της οικονομίας μας. Αυτό δεν λέγεται ξένη επένδυση αλλά κερδοσκοπικός οπορτουνισμός».
Ποια είναι σημαντική επένδυση
Τι είπε με απλά λόγια ο Κ. Σημίτης που βεβαίως η συντριπτική πλειονότητα των φιλοκυβερνητικών media αποσιώπησε επειδή δεν βόλευε τη ΝΔ; Οτι σε ό,τι αφορά τις ΑΞΕ το πιο σημαντικό δεν είναι το απόλυτο ύψος τους, αλλά το πού κατευθύνονται και τι αποτέλεσμα έχουν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ σε ό,τι αφορά την κατανομή των ΑΞΕ του έτους 2022, το ένα τρίτο τους, δηλαδή ποσό 2,3 δισ. ευρώ ή ποσοστό 31,8%, αφορούσε συγχωνεύσεις και εξαγορές, το άλλο τρίτο, δηλαδή ποσό 1,97 δισ. ευρώ ή ποσοστό 27,3%, αφορούσε την αγορά ακινήτων ενώ το τελευταίο τρίτο, δηλαδή ποσό 1,97 δισ. ευρώ ή το 27,4%, αφορούσε την αγορά νέων μετοχών ή αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Μόνο αυτή η τελευταία κατηγορία σε ορισμένες περιπτώσεις αντιπροσωπεύει όμως τις λεγόμενες greenfield investments, δηλαδή νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις, και όχι στο σύνολό της.
Ιδιωτικοποιήσεων το ανάγνωσμα
Συνοψίζοντας μάλιστα τις επιχειρηματικές εξελίξεις της τελευταίας χρονιάς συνειδητοποιούμε πως πολλές ΑΞΕ αντιπροσώπευαν ιδιωτικοποιήσεις, π.χ. η πώληση του ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ στην αυστραλιανή Spear WTE Investments, η πώληση της ΔΕΠΑ Υποδομών στην Italgas, η είσπραξη της πρώτης δόσης από την πώληση του Ελληνικού στη Lamda ή και εξαγορές ελληνικών επιχειρήσεων από ισχυρότερους ξένους ομίλους, π.χ. η εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από το fund CVC, του μεριδίου του Σπύρου Θεοδωρόπουλου στην Chipita από τη Mondelez, της Viva Wallet από την JPMorgan, της Ευρωπαϊκής Πίστης από την Allianz.
Και πού κατευθύνονται οι ΑΞΕ; Κατά την κατηγοριοποίηση του συνόλου των ΑΞΕ της δεκαετίας 2012-22 από την Enterprise Greece και εξαιρουμένων των αριθμών που αφορούν τις ιδιωτικές αγοραπωλησίες ακινήτων, το 73% αυτών έχει κατευθυνθεί προς τις υπηρεσίες, εκ των οποίων το 28% στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας, το 32% στις χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, το 13% στις μεταφορές και στα logistics, το 8% στο εμπόριο και ποσοστά περί το 5% σε τουρισμό (καταλύματα, εστίαση), σε διασκέδαση – ψυχαγωγία και σε επικοινωνία – ενημέρωση. Αντίθετα, μόνο το 14% των ΑΞΕ κατευθύνθηκε προς τη βιομηχανία και μάλιστα σε κλάδους όπου η Ελλάδα είναι ήδη ισχυρή (τρόφιμα, ποτά, καπνός και φάρμακα) και μόλις το 3% προς τον πρωτογενή τομέα – ποσό 5,8 δισ. ευρώ σε σύνολο άμεσων επενδύσεων στη δεκαετία 35,5 δισ. ευρώ.
Παράγουν όμως ανάπτυξη οι εξαγορές εθνικών ενεργειακών υποδομών ή μήπως αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος ώστε να έχουν οι ιδιώτες επενδυτές τις επιθυμητές αποδόσεις; Και τι ακριβώς αποδίδει στην εθνική οικονομία η αγορά «κόκκινων» δανείων στο 10% έως 20% της απαίτησης από τα διάφορα funds ή το σωρηδόν χρήμα στα ακίνητα, στο πλαίσιο των προγραμμάτων Golden Visa ή της ανάπτυξης του Airbnb, αν όχι κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων;
