70o φεστιβάλ Κανών. Η μεγάλη κινηματογραφική γιορτή ξεκινά και το “Documento” θυμάται σε ένα πλούσιο φωτορεπορτάζ τις στάρλετ, τις μεγάλες ντίβες και τα καυτά ονόματα που χάραξαν τη διαδρομή του στο πέρασμα των χρόνων, όταν τα φώτα της αίθουσας Λιμιέρ έσβηναν και οι διάσημοι επισκέπτες της ξεχύνονταν στην Κρουαζέτ.
Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας Πασκάλ Μπρικνέρ μιλά στο Documento με αφορμή την επίσκεψή του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο 69χρονος συγγραφέας που έγινε γνωστός στη χώρα μας μέσα από «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» μιλά για την Ελλάδα, η οποία στα μάτια του παραμένει ένας παράδεισος και για το μεταναστευτικό αναφέροντας ότι «μόνο οι πιο μορφωμένοι και τολμηροί άνθρωποι μεταναστεύουν. Μόνο οι πιο ικανοί. Οι φτωχοί ή μίζεροι άνθρωποι παραμένουν στη θέση τους», ενώ για την Ευρώπη τονίζει πώς «ο πραγματικός εχθρός της Ευρώπης, είναι η ίδια η Ευρώπη».
Το πρώτο ξενοδοχείο της Αθήνας. Στις παρυφές του πάνω παζαριού της παλιάς Αθήνας κατασκευάστηκε το πρώτο ξενοδοχείο της πόλης, ο Αίολος, που σχεδιάστηκε από τον Σταμάτη Κλεάνθη και οικοδομήθηκε μεταξύ 1835-1837. Στο ρεπορτάζ του Documento ανιχνεύεται η ιστορία του κτιρίου που χρησίμευσε ως βασικό σημείο εκκίνησης της λεγόμενης βαριάς βιομηχανίας της χώρας. Η αρχιτέκτονας-πολεοδόμος Ελια Μαϊντά αναφέρει πως το 1833 «οργανώθηκε πολεοδομικά η πρωτεύουσα πάνω στο τρίγωνο Πειραιώς – Σταδίου – Ερμού και τον τρόπο που χαράχτηκε η οδός Αιόλου και το πως κατασκευάστηκε ο «Αίολος» στη συνάντηση των οδών Αιόλου και Αδριανού, δίπλα από τη Ρωμαϊκή Αγορά.
Η Δέσποινα Σουρμελή-Μισούλη, πρόσφυγας από τον Πόντο στην Αθήνα, έχοντας διανύσει ζωή ενός αιώνα, περιγράφει σε πρώτο πρόσωπο στο Documento οικογενειακές μνήμες από τη Κερασούντα και την Τραπεζούντα καθώς και στιγμιότυπα από τα πρώτα χρόνια του ξεριζωμού. «Ηταν εύφορος τόπος ο Πόντος και οι Ελληνες είχαν δύναμη» αναφέρει υφαίνοντας την ιστορία της πικρής γενιάς της με αφορμή την 19η Μαΐου, ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο.
Από τη στιγμή που το όνομα ενός συγκροτήματος μεταμορφώνεται σε ένα διεθνές εμπορικό σήμα είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι η επανάσταση που σου «πουλάει» αξίζει τον κόπο. Στην περίπτωση των Depeche Mode, όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, καθώς το επιδραστικό βρετανικό γκρουπ που έρχεται στην Αθήνα, παραμένει διαχρονικά ελκυστικό, ενώ πριν από δυο μήνες κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι τους με τίτλο «Where’s the revolution?».
Οι πόλεις δεν είναι μόνο οι δρόμοι και οι τοίχοι της. Πρωτίστως είναι οι άνθρωποι που τις κατοικούν. Στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από τις 17 Μαΐου έως τις 16 Ιουλίου εικαστικοί, αρχιτέκτονες και designers (συνολικά 33 συμμετοχές) πλάθουν διαφορετικές ιστορίες για το μέλλον των πόλεων. Μέσα από τα έργα της έκθεσης Tomorrows παρουσιάζονται ουτοπικά και δυστοπικά σενάρια, τα οποία αξιοποιούν το μέλλον ως εργαλείο κατανόησης για το ίδιο το παρόν. Η έκθεση περιλαμβάνει βίντεο εγκαταστάσεις, αρχιτεκτονικές αφηγήσεις, σχέδια, μακέτες και μοντέλα υποθετικών συστημάτων, φορέσιμα και αντικείμενα τρισδιάστατης εκτύπωσης. Ξεχωρίζουν δύο σημαντικά ιστορικά έργα από τη δεκαετία του 1960: η «Ηλεκτρονική Πολεοδομία» του αρχιτέκτονα Τάκη Χ. Ζενέτου και η «Οικουμενόπολη» του αρχιτέκτονα και πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη.
Η ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο και στην Πειραματική Σκηνή με τους «Τυραννόσαυρους Rex» και στην αποκλειστική συνέντευξη της στο Documento αναφέρει: «Δεν έχω την πεποίθηση ότι κάποτε ήταν καλύτερα ή κάποτε τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Είναι ψευδαίσθηση να ζούμε με την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Δεν είναι ωραία η ζωή· είναι απλώς ζωή».
Μουσικοί από διαφορετικά είδη και στυλ, από διάφορα μέρη του κόσμου θα προσπαθήσουν να βρουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος παρουσίασης της μουσικής τους σε παιδιά. Το Βig Bang Festival φέρνει τις μουσικές του για τρίτη χρονιά στη Στέγη και προσκαλεί τα παιδιά να βιώσουν ένα πολύχρωμο μουσικό πρόγραμμα, με συναυλίες, ηχητικές εγκαταστάσεις και εργαστήρια.
