Ο μοναδικός Ελληνας προπονητής που κοουτσάρισε τον Αντετοκούνμπο στην εθνική ομάδα μιλάει στο Documento για τον έφηβο Γιάννη στην Ελλάδα και για τον «Greek freak» που σήμερα κατακτά τον κόσμο.
O Φώτης Κατσικάρης είναι ο μοναδικός Ελληνας προπονητής που κοουτσάρισε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, από τότε που ο «μικρός Γιαννάκης των Σεπολίων» απογαλακτίστηκε από τον Φιλαθλητικό. Υστερα από τρία καλοκαίρια συνεργασίας στην «επίσημη αγαπημένη» (2014-16) οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά επί αμερικανικού εδάφους, όπου ο παλιόφιλος Κατσικάρης εργάστηκε για μία σεζόν ως βοηθός του Κουίν Σνάιντερ στους Γιούτα Τζαζ.
Λίγες ώρες προτού ο 52άχρονος προπονητής αποχαιρετήσει το παγερό Σολτ Λέικ Σίτι για την αιώνια άνοιξη των Καναρίων Νησιών μιλάει στο Documento για τον αμούστακο Γιάννη που γνώρισε έφηβο στην Ελλάδα και για τον «Greek freak» που σήμερα κατακτά τον κόσμο.
Υποθέτω ότι έφτασε και στη δική σου πόρτα η Αντετο-μανία των ημερών.
Αλλο να σου λέω, Νίκο, και άλλο να το ζεις από μέσα. Εννέα στους δέκα τον θαυμάζουν, και λίγους λέω. Ο Γιάννης είναι πλέον η βιτρίνα του ΝΒΑ. Νίκησε και τους αμφισβητίες. Η ομιλία του στην τελετή απονομής του MVP συγκίνησε τους τηλεθεατές αλλά και όσους βρίσκονταν στην αίθουσα. Τον είχαν συνηθίσει σκληρό και απόλυτα προσηλωμένο μέσα στο γήπεδο και είδαν το αυθεντικό, ευαίσθητο πρόσωπό του. Ηταν κορυφαία στιγμή.
Ο Γιάννης μοιάζει με φιγούρα βγαλμένη από τον παλαιό καιρό.
Αλλοι παίκτες πηγαίνουν στο γήπεδο με φαντεζί κοστούμια και κοσμήματα, αυτός με τη φόρμα των Μπακς. Μιλάει συνεχώς για την οικογένειά του. Μετράνε πολύ αυτά για μια λίγκα που έχει αντιμετωπίσει προβλήματα συμπεριφοράς. Ακόμη και ο τρόπος που χειρίζεται τα social media είναι πολύ προσεκτικός. Ο χαρακτήρας του θυμίζει τον «Ντόκτορ Τζέι», τον Τζούλιους Ερβινγκ. Η ιστορία του, με το μήνυμα ταπεινότητας που εκπέμπει, θα πρέπει να γίνει πρότυπο για τα μικρά παιδιά.
Συναντηθήκατε φέτος δύο φορές, στους αγώνες του Μιλγουόκι με τη Γιούτα.
Ναι, και μιλήσαμε πολύ. Ο τύπος δεν υπάρχει! Ωρίμασε αλλά δεν άλλαξε από την υπερβολική έκθεση στη δημοσιότητα. Οπως σκεφτόταν στα 14 και τα 15 του, έτσι σκέφτεται και τώρα. Και για τη ζωή και για το μπάσκετ. Πώς βλέπει τον εαυτό του, τους συμπαίκτες του, τη δουλειά του. Πονούσε λίγο το γόνατό του εκείνες τις μέρες, αλλά τον ξέρεις πώς είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να βάλει φρένο. Κάθε δεύτερη κουβέντα του ήταν για την οικογένειά του. Είναι βέβαια… πιο θηρίο! Τρελάθηκα όταν τον είδα, έχει γίνει διπλάσιος σε όγκο. Είναι τρομακτική η εικόνα του.
Αλλιώς δεν θα άντεχε να κουβαλήσει τους Μπακς στην πλάτη του!
Είναι εξωπραγματικό αυτό που έκανε. Σήκωσε μια άπειρη ομάδα στους ώμους του και την πήγε μέχρι τους τελικούς της Ανατολής. Τον παρατηρούσα μέσα στο παιχνίδι και δεν πίστευα στα μάτια μου με όσα έβλεπα. «Πώς γίνεται αυτό;» αναρωτιόμουν. Τον συμβούλευσα να σταματήσει να μιλάει για τίτλους και πρωταθλήματα. Θα έρθουν μόνα τους αυτά.
Ηταν δίκαιη η ανάδειξή του σε MVP της περιόδου;
Βεβαίως! Ζήτημα αν έκανε τρία τέσσερα άσχημα παιχνίδια όλη τη χρονιά. Κάθε βράδυ έπαιζε μόνος εναντίον όλων. Στα πλέι οφ οι αντίπαλοι προπονητές έριξαν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι για να τον συγκρατήσουν. Στο μέλλον οι ομάδες θα εμφανίζονται ολοένα πιο έτοιμες απέναντί του. Αυτό είναι το προσωπικό του στοίχημα.
Ο Γιάννης έπαιξε στην εθνική ανδρών προτού κλείσει τα 20 του χρόνια. Ούτε πολύ μεγάλος ούτε πολύ μικρός.
Ηταν μοναδική περίπτωση και δεν υπήρχε λόγος να καθυστερήσει ιεραρχικά η ένταξή του. Αισθάνομαι τυχερός και ευλογημένος που η τύχη τον έφερε στα χέρια μου. Από την πρώτη του χρονιά, το 2014, εμφανίστηκε σοβαρός σε βαθμό παρεξηγήσεως! Ηρεμος και έτοιμος να αναλάβει ευθύνες. Δεν είναι του αστείου και του χαβαλέ ο Γιάννης. Ισως να ήταν μηχανισμός άμυνας απέναντι στο άγχος.
«Ο χαρακτήρας του θυμίζει τον Τζούλιους Ερβινγκ. Η ιστορία του, με το μήνυμα ταπεινότητας που εκπέμπει, θα πρέπει να γίνει πρότυπο για τα μικρά παιδιά»
Είχε ήδη στα πόδια του μία χρονιά στο ΝΒΑ, αλλά τώρα βρισκόταν δίπλα στους παίκτες που θαύμαζε από μικρός και τους ζητούσε αυτόγραφα.
Τι κέρδισε ο Γιάννης από τα «γαλάζια» καλοκαίρια του;
Η συμμετοχή στην εθνική ομάδα ήταν ένα εφόδιο για την πραγμάτωση του ονείρου του. Μπασκετικά, τον βοηθήσαμε να κατανοήσει καλύτερα την ατομική τακτική, την προσωπική άμυνα, το διάβασμα του παιχνιδιού.
Το παιδί θύμιζε ηλεκτρική σκούπα. Ο,τι κι αν του έδινες το απορροφούσε αμέσως. Η αυτοπειθαρχία του ήταν κάτι το φανταστικό. Ακόμη δεν ήταν έτοιμος ούτε μπορούσε να συγκριθεί με τον σημερινό παιχταρά.
Μήπως είναι και λίγο πρόβλημα ο Γιάννης; Αγωνιστικά εννοώ.
Πράγματι δεν είναι παίκτης για παντού και πάντα. Πρέπει να πλαισιωθεί με συμπαίκτες με ειδικές δεξιότητες για να αποδώσει τα μέγιστα. Ικανούς σουτέρ, όπως έγινε στους Μπακς. Συζητούσαμε με τους συνεργάτες μου ποια είναι η πραγματική θέση του Γιάννη και δεν βγάζαμε άκρη. Είναι τριάρι; Τεσσάρι; Ασος; Τα πάντα είναι! Θα τον χαρακτήριζα σέντερ πλέι μέικερ ή πόιντ φόργουορντ.
Υπάρχει το κατάλληλο υλικό στη φετινή εθνική για να τον υποστηρίξει;
Οι αντίπαλοι θα πέφτουν όλοι πάνω του. Οπότε θα δημιουργούνται ελεύθερες καταστάσεις για τους υπόλοιπους. Ο μέτριος σουτέρ θα ανεβάσει τα ποσοστά του εάν σουτάρει ανενόχλητος. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είναι πανέξυπνος προπονητής και θα βρει τρόπο να αξιοποιήσει κατάλληλα τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του.
Το σημαντικότερο είναι η αυτοπεποίθηση που θα αισθανθούν όλοι μόλις συνειδητοποιήσουν ότι έχουν δίπλα τους αυτό το τεράστιο μέγεθος. Ο Γιάννης θα χρειαστεί και λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί στους διαφορετικούς κανονισμούς.
Είχες εντοπίσει βλέμματα φθόνου μέσα στα αποδυτήρια; Επιτρέπεται να είναι κάποιος παίκτης «πιο ίσος» από τους άλλους;
Ανθρώπινη είναι η ζήλια. Και εγώ έχω ζηλέψει άλλους προπονητές. Η ζήλια μπορεί να γίνει κίνητρο αλλά και αρνητικός παράγοντας. Δεν είναι εύκολο για όλους να διαχειριστούν το διαφορετικό. Στους Ελληνες δεν αρέσει η ιδιαίτερη μεταχείριση, λόγω κουλτούρας ίσως, αλλά όπως και να το κάνουμε κάποιοι ξεχωρίζουν. Ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς… Ε ο Γιάννης είναι κάτι το ιδιαίτερο, πώς να το κάνουμε τώρα;
Ο Αντετοκούνμπο στην εθνική
Την 1η Σεπτέμβρη 2019, ακριβώς 13 χρόνια μετά το έπος της Σαϊτάμα, η «επίσημη αγαπημένη» θα παραταχθεί απέναντι στο Μαυροβούνιο στην πρεμιέρα ενός άλλου Μουντομπάσκετ με τον MVP του ΝΒΑ φάρο του ονείρου της. Θα είναι το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο στην καριέρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο και η τέταρτη συμμετοχή του σε μεγάλη διοργάνωση με τη φανέλα της εθνικής ανδρών.
Ο Γιάννης ήταν 19 χρόνων όταν φόρεσε για πρώτη φορά το ελληνικό εθνόσημο, στις 7 Ιουνίου 2013, μπροστά σε δεκάδες «κατασκόπους» από το ΝΒΑ ενόψει ντραφτ, στο φιλικό 62-52 της εθνικής νέων επί της Κροατίας στην ιταλική πόλη Γέζολο. Προπονητής του ήταν ο Κώστας Μίσσας και συμπαίκτες του μεταξύ άλλων οι Λαρεντζάκης, Μποχωρίδης. Μέχρι τότε δεν είχε ελληνικό διαβατήριο…
Εναν χρόνο αργότερα, με μία σεζόν ΝΒΑ στο ζωνάρι του, ήταν έτοιμος για την ανδρών. Ο Αντετοκούνμπο υπήρξε γρανάζι των 15,7 λεπτών και των 6,3 πόντων κατά μέσο όρο στο Μουντομπάσκετ 2014 και βοήθησε την εθνική να φτάσει στο 5-0 του α΄ γύρου στη Σεβίλλη. Το νοκ άουτ ραντεβού με τους κακούς δαίμονες «Γιούγκους», όμως, αποδείχθηκε αδιαπέραστο τείχος. Οι Σέρβοι έφυγαν χορεύοντας από το Παλάθιο ντε Ντεπόρτες της Μαδρίτης (90-72) και οι δικοί μας επέστρεψαν άδοξα στη βάση τους.
Ο Γιάννης βγήκε από τα αποδυτήρια συγκλονισμένος: «Είδα τον αρχηγό Νίκο Ζήση να δακρύζει και κατάλαβα πόσα σημαίνει η εθνική ομάδα για όσους φοράνε τη φανέλα της».
Το επόμενο καλοκαίρι στο Ζάγκρεμπ η εθνική εμφανίστηκε πλήρης, αλλά ο ρόλος του Γιάννη στο γήπεδο ήταν θολός. Ο 21χρονος αστέρας δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του όσο ήλπιζαν όσοι ονειρεύονταν επιστροφή στα μετάλλια. Το κρίσιμο ματς με τους Ισπανούς, πάντως, κόντεψε να το πάρει μόνος του όταν οι υπόλοιποι γύρω του κατέρρεαν: 12 πόντοι, 17 ριμπάουντ, 2 τάπες και 2 τρίποντα. Αν έβαζε το σουτ της απελπισίας, θα γινόταν από τότε εθνικός ήρωας. Οι μέσοι όροι του στο Ευρωμπάσκετ του 2015 έφτασαν στους 9,8 πόντους και τα 6,9 ριμπάουντ σε 24 λεπτά συμμετοχής.
Αποδεκατισμένη
Στο προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο το 2016 η αποστρατεία των Σπανούλη, Ζήση και οι τραυματισμοί των Σλούκα, Πρίντεζη, Παπανικολάου έκοψαν τα φτερά της αποδεκατισμένης εθνικής. Η άμυνα των Κροατών κατάφερε να βραχυκυκλώσει τον Γιάννη και η «επιχείρηση Ρίο» ολοκληρώθηκε με σκυθρωπά πρόσωπα. Η συνολική στατιστική του Γιάννη ήταν γεμάτη (15,3 πόντοι, 5,7 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 τάπες), αλλά στο κρίσιμο ματς άδειασε και αυτή: 3/14 σουτ, 6 λάθη, 0/7 τρίποντα. «Θα επιστρέψω του χρόνου για το Ευρωμπάσκετ» υποσχέθηκε ο Αντετοκούνμπο μέσα από τα ανοιχτά μικρόφωνα. «Δεν θα ήταν σωστό να εξαφανιστώ μετά από μια αποτυχία. Θα ξανάρθω και θα προσπαθήσω να οδηγήσω την εθνική σε κάτι μεγάλο».
Αποδείχτηκε πιστός στο ραντεβού του, αλλά το ταλαιπωρημένο του γόνατο τον κράτησε στα… πιτς και πυροδότησε ένα μάλλον θλιβερό σίριαλ. Ο Γιάννης συμμετείχε στην προετοιμασία, έπαιξε σε ένα φιλικό και αποσύρθηκε, λουσμένος με τις άναρθρες κραυγές των πατριδοκάπηλων.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετράει σήμερα 38 συμμετοχές και 372 πόντους με την εθνική ανδρών (μ.ό. 9,79). Το προσωπικό του ρεκόρ στο σκοράρισμα είναι οι 22 π. στο 92-80 επί της Ολλανδίας στο τουρνουά Ακρόπολις του 2015 στο ΟΑΚΑ.