Φτώχεια, συμμορίες και απελπισία

Φτώχεια, συμμορίες και απελπισία

Από ποια ζωή ονειρεύτηκε να ξεφύγει ο 23χρονος πατέρας από το Ελ Σαλβαδόρ που πνίγηκε στον Ρίο Γκράντε με την κόρη του.

«Πέρασε πρώτα με το παιδί. Το άφησε στην όχθη και γύρισε να βοηθήσει τη γυναίκα του να περάσει τον Ρίο Γκράντε. Επειτα από τρεις μήνες ταξίδι το μαρτύριό τους έφτανε στο τέλος του. Η ούτε δύο ετών Αγέ Βαλέρια δεν ήθελε να μείνει μόνη της και τον ακολούθησε. Τους παρέσυρε το ρεύμα του ποταμού. Για να μπορέσει να κολυμπήσει και να την ξαναβγάλει έξω την έβαλε κάτω από την μπλούζα του…»

Σοκαριστικές περιγραφές

Οι περιγραφές του διεθνούς Τύπου για τον 23χρονο Οσκαρ Αλμπέρτο Μαρτίνες και την κόρη του, που βρέθηκαν αγκαλιασμένοι και πνιγμένοι στην όχθη του Ρίο Γκράντε, είναι συγκλονιστικές. Στο επίκεντρό τους βρίσκονται η ανάλγητη (αντι) μεταναστευτική πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Αλλά και η κόλαση της ζωής στο Ελ Σαλβαδόρ, από την οποία ονειρεύονταν να ξεφύγουν.

Ο Οσκαρ και η κατά δύο χρόνια νεότερη σύζυγός του Τάνια Βανέσα Αβάγιος έφυγαν κυνηγώντας το δικό τους αμερικανικό όνειρο. Είχαν και οι δύο περιστασιακές δουλειές και δεν τα έβγαζαν πέρα.

Η πιο βίαιη μη εμπόλεμη χώρα

«Οι ΗΠΑ θεωρούν το Ελ Σαλβαδόρ την πιο βίαιη μη εμπόλεμη χώρα στον κόσμο, αλλά δεν παρέχουν άσυλο ή οποιαδήποτε άλλη προστασία σε όσους θέλουν να ξεφύγουν από τη βία» είπε στην εφημερίδα «Guardian» ο Ακίλες Μαγκάνια, γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου για την Προστασία των Μεταναστών, γνωστού ως Conmigrantes.

«Ακούς ότι οι συμμορίες σκότωσαν κάποιον και μετά κάποιον άλλο. Μετά αρχίζεις να φοβάσαι» δηλώνει στην ίδια εφημερίδα συγγενής του Οσκαρ και της κορούλας του.

«Ο πατέρας της Βανέσας δολοφονήθηκε από μέλη συμμοριών πριν από έξι χρόνια. Αρνήθηκε να πληρώσει εκβιαστές για την προστασία του φούρνου που είχε. Εκβιασμοί γίνονται στις εννιά από τις δέκα μικρές επιχειρήσεις. Η Βανέσα φοβάται ακόμη, γι’ αυτό έφυγαν» εξηγεί. Και καταλήγει: «Πολλοί φοβούνται τόσο την αστυνομία όσο και τις συμμορίες» λέει.

Μετά το τέλος του πολυετούς εμφυλίου (1979-1992) μέλη ταγμάτων θανάτου ανασυγκρότησαν τις συμμορίες και για πολλούς νέους η συνεργασία μαζί τους είναι όρος επιβίωσης υπό συνθήκες τρόμου.

Documento Newsletter