Στο Κόσοβο η κατάσταση έχει εν πολλοίς ηρεμήσει μετά την τελευταία έκρηξη βίας. Οι δυτικοί είδαν ένα παράθυρο ευκαιρίας και διαμήνυσαν στην Πρίστινα πως η περαιτέρω κλιμάκωση της κατάστασης θα έχει «συνέπειες», όπως μετέδωσε και το Reuters. Το εάν η απειλή αυτή που σχετίζεται με την ένταξη του Κοσόβου στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα έχει αποτέλεσμα μένει να φανεί. Σε κάθε περίπτωση, η στροφή αυτή στη δυτική πολιτική είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα της περιοχής, αφού μέχρι πρότινος η στήριξη στην κυβέρνηση του Αλμπιν Κούρτι ήταν απλόχερη. Ωστόσο ήταν σαφές πως η αλβανική πλευρά επιχειρούσε με κάθε τρόπο να προβοκάρει τους Σέρβους, επιβάλλοντας ένα δήμαρχο με το έτσι θέλω ώστε να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις –όπως και το κατάφερε– και να κερδίσει τη στήριξη της Δύσης σε ενδεχόμενη σύρραξη με τη Σερβία, η οποία πλέον είναι απομονωμένη αφού η Ρωσία, που αποτελεί τον κυριότερο σύμμαχό της, είναι απασχολημένη στην Ουκρανία. Η Σερβία επίσης γι’ αυτό τον λόγο έχει κατεβάσει τους τόνους έναντι της Δύσης και έχει μειώσει τη στήριξή της στη Ρωσία, επιχειρώντας έτσι να ισορροπήσει τις αδυναμίες της έναντι του Κοσόβου. Η Δύση, από την άλλη, φαίνεται πως δεν ενδιαφέρεται για μια κλιμάκωση στα δυτικά Βαλκάνια τη στιγμή που είναι ανοιχτό το μέτωπο της Ουκρανίας, όμως ένα σπίρτο αρκεί για να βάλει φωτιά στην μπαρουταποθήκη της Ευρώπης. Το εύφλεκτο υλικό υπάρχει και οι ευθύνες της Δύσης είναι τεράστιες, αφού οι τοξικές συνέπειες από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είναι ευδιάκριτες όσο ποτέ άλλοτε.