Πόσες φορές είτε σε γήπεδο παρακολουθώντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα είτε παίζοντας μπάλα στις αλάνες ή σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, έχουμε ακούσει την ατάκα «ποιος νομίζει ότι είναι; Ο Μπεκενμπάουερ;», όταν κάποιος αμυντικός έκανε το κάτι παραπάνω αλλά ποτέ με επιτυχία; Οσες δεκαετίες κι αν έχουν περάσει από τότε που ο Φραντς Μπεκενμπάουερ σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ο «Κάιζερ» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών, δεν ξεχάστηκε ούτε θα ξεχαστεί καθώς ήταν εκείνος που άφησε βαριά κληρονομιά στο ποδόσφαιρο, δίδαξε όσο λίγοι τη θέση του κεντρικού αμυντικού και του λίμπερο, δημιουργώντας τον λίμπερο-οργανωτή του παιχνιδιού μιας ομάδας…
Ο Μπεκενμπάουερ, στον οποίο αμέσως…κόλλησαν το παρατσούκλι «Der Kaiser» (Ο Αυτοκράτορας) λόγω του άνετου και αυτοκρατορικού στυλ του μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τις ηγετικές του ικανότητες, ήταν ο παίκτης που ανέβασε τη θέση του κεντρικού αμυντικού σε άλλα επίπεδα…
Δείτε επίσης: Παγκόσμιος θρήνος: Πέθανε ο μεγάλος Φραντς Μπεκενμπάουερ
Έπαιξε σε τρία σερί Παγκόσμια Κύπελλα όπου ήταν φιναλίστ στη διοργάνωση της Αγγλίας (1966), πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο Μεξικό (1970), αλλά το τρίτου του ήταν και το τυχερό. Ως αρχηγός της τότε Δυτικής Γερμανίας σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο που διεξήχθη στη χώρα του. Στο μεταξύ δυο χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει με τη Γερμανία και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Φόρεσε 103 φορές τη φανέλα της Γερμανίας και έγινε ο δεύτερος άσος στην ιστορία που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως ποδοσφαιριστής αλλά και ως προπονητής (1990), μετά τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζαγκάλο που έφυγε από τη ζωή πριν μια εβδομάδα…
Ο «Κάιζερ» έγινε γνωστός όταν εμφανίστηκε το 1966 στα γήπεδο της Αγγλίας όπου τότε δέσποζε στη μεσαία γραμμή και ξεχώρισε αμέσως. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Μεξικό ως λίμπερο πλέον, οδήγησε τη Γερμανία στους «4» και στο χάλκινο μετά το 1-0 επί της Ουρουγουάης στον μικρό τελικό. Βέβαια το ματς του τουρνουά που έμεινε και στην ιστορία ήταν ο ημιτελικός με την Ιταλία. Ο Μπεκεμπάουερ υπέστη εξάρθρωση στον ώμο σε εκείνο το συγκλονιστικό παιχνίδι (4-3 στην παράταση η Ιταλία) αλλά αρνήθηκε να γίνει αλλαγή και αγωνίστηκε μέχρι το τέλος με ένα χέρι, αφού το άλλο (το δεξί) ήταν δεμένο με αυτοσχέδιο νάρθηκα-επίδεσμο!
Γεννημένος στις 11 Σεπτεμβρίου του 1945, γιος ανώτερου ταχυδρομικού υπαλλήλου που ζούσε στο Γκίζινγκ του Μονάχου, γνωστό ως «Glasscherbenviertel» ή η συνοικία με τα σπασμένα γυαλιά, ονομασία που πήρε μετά τους μαζικούς βομβαρδισμούς που υπέστη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο θείος του ήταν ποδοσφαιριστής της Μπάγερν Μονάχου. Σε νεαρή ηλικία αγωνίστηκε στη Μόναχο 1860, τον ισχυρότερο σύλλογο της πόλης τη δεκαετία του 1950. Ως αποτέλεσμα μιας αμφιλεγόμενης διαμάχης των συλλόγων του Μονάχου, το κατρακύλισμα της Μόναχο 1860 στη β’ κατηγορία και ένα επεισόδιο με συμπαίκτη του τον οδήγησαν στην ομάδα νέων της τοπικής αντιπάλου Μπάγερν το 1958. Η προοπτική που φάνηκε τον οδήγησε να εγκαταλείψει τη θέση του ασκούμενου πωλητή ασφαλίσεων για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει διάσημος ποδοσφαιριστής. Γρήγορα ο σύλλογος έγινε η μεγαλύτερη ομάδα της πόλης, αλλά ακόμα μόλις μια μεσαία ομάδα του νεοσύστατου τότε γερμανικού πρωταθλήματος (Μπουντεσλίγκα), τον ενέταξε στην ανδρική ομάδα το 1964 στην οποία αγωνίστηκε για 14 χρόνια.
Από τη στιγμή της άφιξής του, η Μπάγερν άρχισε να διαμορφώνει το θρύλο της και έγινε η νέα παγκόσμια δύναμη σε επίπεδο συλλόγων. Έτσι ξεκίνησε η χρυσή εποχή του γερμανικού ποδοσφαίρου και της Μπάγερν, με τον Μπεκενμπάουερ να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο: κατέκτησε δύο τριάδες τίτλων στο γερμανικό πρωτάθλημα (1972–1974) και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (1974–1976), φτάνοντας στην ποδοσφαιρική κορυφή που μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης της δεκαετίας του 1960 ήταν υψηλότερη.
Το 1977 ο Μπεκενμπάουερ αποδέχθηκε μια μεγάλη οικονομική πρόταση από τη Νιου Γιορκ Κόσμος. Έγινε γρήγορα δημοφιλής στις ΗΠΑ και η παρουσία του έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και διαφήμιση του νεοσύστατου πρωταθλήματος των ΗΠΑ. Η δημοφιλία που απέκτησε ήταν διαφορετική και έξω από την παραδοσιακή του γερμανική νοοτροπία. Η έλλειψη όμως ποδοσφαιρικής παιδείας στις ΗΠΑ είχε και τα ευτράπελά της: στον πρώτο του αγώνα, ο πρόεδρος του συλλόγου ήταν ελάχιστα ενθουσιασμός με αυτό που έβλεπε. Κάλεσε τον προπονητή και ζήτησε να μάθει, «γιατί αυτός ο τύπος που πληρώσαμε ένα εκατομμύριο δολάρια παίζει στο πίσω μέρος της ομάδας;» Ο προπονητής απάντησε ότι, «είναι ο τρόπος που παίζει. Κανείς δεν το κάνει καλύτερα». «Δεν πληρώνουμε ένα εκατομμύριο δολάρια για έναν άντρα που κρύβεται πίσω. Πες του να πάει μπροστά», αντιτάχθηκε ο πρόεδρος, αλλά ο Μπεκενμπάουερ φυσικά αρνήθηκε.
Στο τέλος της καριέρας του επέστρεψε στην πατρίδα του και αγωνίστηκε για δύο χρόνια στο Αμβούργο. Συνολικά έπαιξε σε 856 επίσημους αγώνες και σημείωσε 111 γκολ, αν και αμυντικός…
Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική και στη συνέχεια έγινε διοικητικό στέλεχος στην Ομοσπονδία και στη Μπάγερν στην οποία διετέλεσε και πρόεδρος.
Οι τίτλου του «Κάιζερ»
Με τη Μπάγερν
Μπουντεσλίγκα (4) : 1968–69, 1971–72, 1972–73, 1973–74
Κύπελλο Γερμανίας (4) : 1965–66, 1967–68, 1968–69, 1970–71
Κύπελλο Πρωταθλητριών (3) : 1973–74, 1974–75, 1975–76
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ : 1966–67
Διηπειρωτικό Κύπελλο : 1976
Με το Αμβούργο
Μπουντεσλίγκα : 1981–82
Με τον Κόσμο ΝΥ
Πρωτάθλημα (3) : 1977, 1978, 1980
Με την εθνική
Παγκόσμιο Κύπελλο : 1974
2η θέση : 1966
3η θέση : 1970
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα : 1972
2η θέση : 1976
Ατομικές διακρίσεις
Χρυσή Μπάλα (2) : 1972, 1976
Γερμανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς (4) : 1966, 1968, 1974, 1976
Καλύτερος Νέος Παίκτης σε Μουντιάλ: 1966
Παγκόσμιο Κύπελλο Ασημένια Μπάλα : 1974
Πολυτιμότερος παίκτης του NASL : 1977
Καλύτερη ομάδα NASL (4) : 1977, 1978, 1979, 1980
Επίτιμος αρχηγός της εθνικής ομάδας της Γερμανίας : 1982
Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA καλύτερη ομάδα όλων των εποχών : 1994
Ομάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος UEFA (2) : 1972, 1976
Παγκόσμια Ομάδα του 20ού αιώνα : 1998
Ομάδα Ολυμπιακών Αγώνων της FIFA : 2002
Golden Foot : 2010, ως θρύλος του ποδοσφαίρου
Προεδρικό βραβείο της UEFA : 2012
France Football περιοδικό : 3ος καλύτερος παίκτης των Παγκοσμίων Κυπέλλων 1930–1990
World Soccer περιοδικό : Η καλύτερη XI όλων των εποχών : 2013
UEFA καλύτερη ομάδα όλων των εποχών : 2016
France Football : Ballon d’or Dream Team (2020)
IFFHS : 3ος καλύτερος παίκτης του 20ού αιώνα
FIFA : Καλύτερος προπονητής των Παγκοσμίων Κυπέλλων του 20ού αιώνα : 1993
Μέλος του Hall of Fame του γερμανικού ποδοσφαίρου : 2018
Μέλος της αθλητικής αίθουσας φήμης της Γερμανίας
Τιμητικές διακρίσεις
Τάγμα Αξίας της FIFA (Ordre du mérite de la FIFA) : 1984
Τάγμα Αξίας Εκατονταετίας της FIFA (FIFA Centennial Order of Merit) : 2004
Τάγμα Αξίας της UEFA (UEFA Order of Merit) : 2002
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Γερμανίας: 2006
Τάγμα Αξίας Βαυαρίας: 1982
Τάγμα Αξίας Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας : 2009
Διαβάστε επίσης Μουντιάλ 1970: Ο ημιτελικός του αιώνα
