«Φως πάλι φως, η ψυχή που μάχεται»

«Φως πάλι φως, η ψυχή που μάχεται»

Η Δέσποινα Γερουλάνου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών σκορπίζοντας θλίψη στον χώρο του πολιτισμού

Η Δέσποινα Γερουλάνου υπήρξε μια γυναίκα με βαθιά αγάπη για τις τέχνες και τον πολιτισμό, δημιουργική και τολμηρή, η οποία άφησε το δικό της στίγμα στον πολιτισμό και στο Μουσείο Μπενάκη, ενώ ήταν και πρόεδρος του ΔΣ της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ελευσίνα 2023. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι, ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Εζησε πολλές φωτεινές στιγμές, ενώ βρέθηκε αντιμέτωπη και με απώλειες που τη σημάδεψαν. Ηταν παιδί του Μαρίνου Γερουλάνου και της αρχαιολόγου – βυζαντινολόγου Αιμιλίας Γερουλάνου – Καλλιγά, εγγονής του Αντώνη Μπενάκη. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από πολιτισμό, γράμματα και πολιτιστικά ερεθίσματα και έκανε τα πρώτα της βήματα ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπούσαν τα ταξίδια, την τέχνη και την εξωστρεφή κοινωνική ζωή. Οι δύο γιαγιάδες της, η γιαγιά Καλλιγά και η γιαγιά Γερουλάνου, ήταν δυο φιγούρες που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στα πρώτα της ερεθίσματα.

Δραστήρια και εξωστρεφής

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα φοιτητικά της χρόνια υπήρξε δραστήρια και εξωστρεφής, οργανώθηκε σε νεολαίες και ήρθε σε επαφή με ανθρώπους της τέχνης, σκηνοθέτες και κινηματογραφιστές. Συνέχισε τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Εργάστηκε στο θέατρο και στον κινηματογράφο από το 1983 έως το 1990. Ο Δημήτρης Χορν και η Ελλη Λαμπέτη, οι δύο θρυλικοί θεατράνθρωποι, ήταν γείτονές της στο σπίτι όπου μεγάλωσε και αυτοί την ώθησαν στον κόσμο της υποκριτικής. Ετσι ξεκίνησε η περιπέτειά της στον χώρο του θεάτρου. Ο Χορν της πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στον «Αρχιμάστορα Σόλνες» με σκηνοθέτη τον Αλέξη Σολομό. Εμφανίστηκε στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου στις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη συμμετέχοντας στον χορό. Επιπλέον έκανε ένα μικρό πέρασμα από το «Βαριετέ» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ενώ βρέθηκε και στα πρώτα γυρίσματα του «Ταξιδιού στα Κύθηρα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Καθιέρωσε την τάση των δώρων τέχνης

Η υποκριτική όμως δεν της ταίριαζε. Ηταν πάντοτε πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό και κάποια στιγμή αποφάσισε να φύγει από την Ελλάδα και να ασχοληθεί με τη χειροτεχνία. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, γλυπτικής και κοσμημάτων στο Παρίσι. Παντρεύτηκε τον μεγάλο έρωτα της ζωής της Ανδρέα. Ο θάνατός του το 2019 της στοίχησε.

Το 1992 οργάνωσε την πρώτη της ατομική έκθεση κοσμημάτων στην Αθήνα. Λίγο καιρό μετά μπήκε στη ζωή της το Μουσείο Μπενάκη, μετά τη γνωριμία της με τη συλλέκτρια Ρένα Ανδρεάδη. Από το 1994 υπήρξε διευθύντρια των γκαλερί του Μουσείου Μπενάκη, αναδιοργάνωσε το πρώτο πωλητήριο του μουσείου και ίδρυσε τέσσερις νέους χώρους. Εκανε τα πωλητήρια των παραρτημάτων του μουσείου να μοιάζουν με ξεχωριστές γκαλερί και καθιέρωσε μια νέα τάση: τα δώρα τέχνης. Επιμελήθηκε διάφορες εκθέσεις και εκδηλώσεις, όπως οι σειρές «Αναζητήσεις στην ύλη» και «Η βιτρίνα της Κριεζώτου 3», αναδεικνύοντας σημαντικούς εκπροσώπους των εφαρμοσμένων τεχνών και του design.

Τον τελευταίο χρόνο υπήρξε πρόεδρος του ΔΣ του οργανισμού Ελευσίνα 2023 – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter