Μια μεγαλειώδης μέρα για το φοιτητικό κίνημα γράφτηκε και αυτήν την Τρίτη με χιλιάδες φοιτητές να γεμίζουν τα αμφιθέατρα σε ολόκληρη τη χώρα, συμμετέχοντας στις συνελεύσεις των συλλόγων τους. Σε κάποιες από τις συνελεύσεις συμμετείχε κανονικά η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ, ενώ σε κάποιες άλλες απείχε. Τα αποτελέσματα των συνελεύσεων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αμφισβήτηση του ποιος εκφράζει την πλειοψηφική αντίληψη στο φοιτητικό σώμα και ποιος τις μειοψηφίες. Πατά τις απειλές της κυβέρνησης για χαμένες εξεταστικές και αστυνομική επέμβαση, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας στα πανεπιστήμια χάνει κατά κράτος, με τις μοναδικές εξαιρέσεις να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μάλιστα σε κάποιες σχολές με διαφορές που είναι ντροπιαστικές για παράταξη κυβέρνησης, καθώς εκατοντάδες φοιτήτριες και φοιτητές στηρίζουν τα πλαίσια διαμαρτυρίας εναντίωσης στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Πολυτεχνείο Κρήτης, όπου η «Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης» λαμβάνει 603 ψήφους, ενώ η ΔΑΠ λίγο παραπάνω από το ένα τέταρτο, σε μία πολύ μαζική Γενική Συνέλευση.
Στους Πολιτικούς Μηχανικούς στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το «Ενωτικό Ανοιχτό Αγωνιστικό Πλαίσιο» που προτείνει συνέχιση των καταλήψεων έλαβε 242 ψήφους, ενώ το πλαίσιο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν έφτασε ούτε τις 40 ψήφους.
Αντίστοιχα αποτελέσματα είχαμε και στην Πάντειο, όπου το «Αγωνιστικό Πλαίσιο» έλαβε 487 ψήφους, ενώ το πλαίσιο που πρότεινε τερματισμό των καταλήψεων, δηλαδή της ΠΑΣΠ, έλαβε μόλις 88 ψήφους. Για να σφυγμομετρήσει κανείς τις διαθέσεις του φοιτητικού σώματος, εκτός από τις ψήφους που λαμβάνουν τα διαφορετικά πλαίσια, θα πρέπει να λάβει υπόψιν του και τις διακυμάνσεις της συμμετοχής. Σε πολλές σχολές η ήδη ανεβασμένη συμμετοχή μεγαλώνει ακόμα περισσότερο, πιάνοντας επίπεδα που είχαμε να δούμε 10-20 χρόνια. Μπορούμε και σε αυτό το σημείο, να κρίνουμε από τη συγκεκριμένη συνέλευση, της Παντείου, στην οποία η συμμετοχή ανέβηκε 60% από την προηγούμενη εβδομάδα.
Αντίστοιχα αποτελέσματα μπορούμε να βρούμε σε δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους σε ολόκληρη την χώρα, όμως επιλέγουμε αυτούς τους τρεις συλλόγους για να αναδειχθεί μια πολύ συγκεκριμένη πτυχή του φοιτητικού κινήματος που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αφήγηση της κυβέρνησης. Δηλαδή οι ισχυρισμοί πως οι σχολές καταλαμβάνονται από κάποιες μειοψηφίες που ασκούν βία για να διώξουν όσους θέλουν να σταματήσουν οι καταλήψεις. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Αν τα πανεπιστήμια θυμίζουν Far West με ιπτάμενους αναρχικούς να χτυπούν ΔΑΠίτες, πώς γίνεται η ΔΑΠ να συμμετέχει κανονικά σε πολλές συνελεύσεις;
Και αν αυτοί που καταλαμβάνουν τις σχολές είναι μειοψηφίες, πώς είναι δυνατόν, τα πλαίσια που προτείνουν τον τερματισμό των καταλήψεων να πατώνουν με τόσο μεγάλη διαφορά;
Επόμενοι σταθμοί του φοιτητικού κινήματος αναμένεται να είναι οι συνελεύσεις της Τετάρτης και οι πορείες της Πέμπτης, οι οποίες αν κρίνουμε από τη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις, θα είναι πολύ μεγάλες.