Τότε ο πολυχρονεμένος Πατισάχ ορέχτηκε να κρυφακούει τους ραγιάδες. Αμέσως έβγαλε φιρμάνι και όρισε τον ντεφτεράρη του, μπασή των σπιούνων. Μετά διόρισε Μέγα Καδή ονόματι Αϊντιλίν Μπαρδάκ.
Αμέσως τσαούσηδες κι αρναούτηδες ξαμολύθηκαν να ρουφιανεύουν τους τζελαλήδες. Ακόμη και μέσα στο Χουμαγιούν Ντιβάν έστηναν αφτί. Και στον μπεϊλέρμπεη και στον Βεζίρη και στο Καπί. Και στον Αγά των γενιτσερί. Σ΄ ούλο το εγιαλέτι.
Ατζαμής αφού το ανιψούδι, πιάστηκε στα πράσα με τον κοριό στ΄ αφτί. Βάι, βάι, βάι ορέ τσογλάν!
-Τούς έχουμε ούλους στο χέρι εφέντη μου, μην κακοκαρδίζεσαι. Χαλίφηδες, Μπέηδες, Αγάδες, Ουλεμάδες, Βακουφτσήδες, Καδήδες. Πρε[ντα]τοριανοί, αφού!
Εβγαλε τότες φιρμάνι να αποφασίσει το εσνάφιο των νομομαθών εάν εφαρμόστηκε σωστά ο κανούν. Γοργά βγήκε και ο φετφάς:
-Άστρο του μιλετιού και του βιλαετιού, βαλαά, μπιλαά! Ούλα καλώς καμωμένα. Ο Αλλάχ να μάς κόβει χρόνια να σού δίνει μέρες.
■ Ούλα ετούτα γίνονταν πριν αιώνες σε μια μακρινή περιοχή της κεντρικής Ασίας ανάμεσα Σαμαρκάνδη και Ντουσάνμπε. Ηρεμείστε!