Στον χώρο της οδού Πειραιώς που θα σηματοδοτήσει την έναρξη του κυρίως Φεστιβάλ με εκδηλώσεις που σκοπό θα έχουν να προσελκύσουν περισσότερο νεανικό κοινό, έγινε η παρουσίαση του προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του, τον Βαγγέλη Θοδωρόπουλο και την υπουργό πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου.
Το Φεστιβάλ φέτος είναι αφιερωμένο στην έλευση του ξένου.
Στο μότο του φεστιβάλ δηλώνεται χαρακτηριστικά: «Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον […] ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλίνῃ».
Τη συνέντευξη προλόγισε η υπουργός Πολιτισμού, κυρία Λυδία Κονιόρδου:
Το φετινό φεστιβάλ στοχεύει, όπως ανέφερε ο κύριος Θεοδωρόπουλος, να προσελκύσει περισσότερους νέους, γι’ αυτό και δίνεται ένα νεανικό στίγμα με ένα προ-φεστιβάλ! Αυτό θα ξεκινήσει στην Πειραιώς 260 στις 22 Μαΐου, θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Μαΐου και θα φιλοξενήσει δύο αυτοδιαχειριζόμενες πλατφόρμες. Πρόκειται για το δημοφιλές Βοb Festival, που προσφέρει βήμα πειραματισμού σε νεοσύστατες θεατρικές ομάδες, και την queer πλατφόρμα Sound Acts, που περιλαμβάνει ένα σύνολο από περφόρμανς σχετικά με την έμφυλη, φυλετική και σωματική ταυτότητα.
Μεγάλο στοίχημα του φεστιβάλ είναι η εκπαίδευση. Γι’ αυτό, όπως είχε ανακοινωθεί ήδη από πέρυσι, εγκαινιάζεται το Λύκειο της Επιδαύρου. Μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατατέθηκαν 150 αιτήσεις για τις μόλις 100 θέσεις των συμμετεχόντων. «Από την πρώτη μέρα που ανέλαβα τα καθήκοντά μου ως καλλιτεχνικός διευθυντής έθεσα ως πρωταρχικό στόχο τη σύνδεση της καλλιτεχνικής διαδικασίας με την εκπαίδευση και το διάλογο στο χώρο των παραστατικών τεχνών, και αυτόν ακριβώς το στόχο υπηρετεί η ίδρυση του Λυκείου Επιδαύρου», δήλωσε ο κύριος Θεοδωρόπουλος.
Επιπλέον μεγάλη βαρύτητα δίνεται φέτος σε συνεργασίες, κοινές δράσεις και συμπαραγωγές. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 11 παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στα δύο θέατρα της Επιδαύρου οι δύο είναι συμπαραγωγές με ΔΗΠΕΘΕ: το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Ταυτόχρονα ενισχύεται το στίγμα κάθε χώρου. Η Πειραιώς 260, όπως πάντα, ανήκει κατά κύριο λόγο στη σύγχρονη θεατρική και χορευτική δημιουργία, ενώ το Ηρώδειο θα έχει κυρίως μουσική ταυτότητα, καθώς θα φιλοξενήσει παραστάσεις λυρικού θεάτρου, ορχήστρες και συναυλίες κλασικής και σύγχρονης, βυζαντινής, παραδοσιακής και έντεχνης ελληνικής μουσικής.
Στο Ηρώδειο θα επαναληφθεί επίσης, τιμώντας τη μνήμη του, η τελευταία παράσταση του Σπύρου Ευαγγελάτου, ο «Αμύντας» του Γεωργίου Μόρμορη.
Επίσης, στο πλαίσιο της προσπάθειας να γίνει πιο ουσιαστική η σχέση του καλλιτεχνικού κόσμου αλλά και του κοινού με τα έργα του προγράμματος, δίνεται έμφαση στις εκπαιδευτικές δράσεις (εργαστήρια, συζητήσεις, ημερίδες κ.λπ.), συνεχίζοντας την πολιτική που εφαρμόστηκε το καλοκαίρι του 2016.
Το φεστιβάλ όμως δεν μένει μόνο στους χώρους του, αλλά «κάνει άνοιγμα στην πόλη» με δράσεις σε μη θεατρικούς χώρους, δραματουργίες site specific, ποιητικές και μουσικές παραστάσεις καθώς και ακτιβιστικές παρεμβάσεις σε ευαίσθητες περιοχές.
Επιπλέον, μετά τη μετεγκατάσταση της Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Φεστιβάλ Αθηνών μπαίνει για δύο μήνες (Ιούνιο και Ιούλιο) στο Θέατρο Ολύμπια της οδού Ακαδημίας. Ο κύριος Θεοδωρόπουλος ευχαρίστησε τον κύριο Κουμεντάκη για την καλή συνεργασία και για την παραχώρηση του χώρου με όλο τον εξοπλισμό.
Όσον αφορά τα οικονομικά του φεστιβάλ, όπως επισήμανε ο υπεύθυνος οικονομικός διευθυντής, κύριος Σταυριανός, φέτος ο προϋπολογισμός είναι πολύ μικρότερος από άλλες χρονιές, αφού φτάνει τα 10.000.000 ευρώ, από τα οποία τα τέσσερα ουσιαστικά προορίζονται για το αμιγώς καλλιτεχνικό έργο.
Ο κύριος Θεοδωρόπουλος προανήγγειλε και τη θεματική της επόμενης χρονιάς, που θα αφορά την πολιτεία και τους πολίτες.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2017:
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
[Όλες οι παραστάσεις θα έχουν αγγλικούς υπέρτιτλους.]
Τσέζαρις Γκραουζίνις – Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Επτά επί Θήβας του Αισχύλου
Μετά την αποκάλυψη των φρικτών πράξεών του, ο Οιδίποδας άφησε τον θρόνο στους δύο γιους του, οι οποίοι συμφώνησαν να κυβερνούν τη Θήβα εναλλάξ. Όταν ήρθε, ωστόσο, η σειρά του Πολυνείκη να αναλάβει την εξουσία, ο Ετεοκλής δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Εξοργισμένος ο Πολυνείκης συμμάχησε με τον βασιλιά του Άργους Άδραστο και οργάνωσε εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Επτά αρχηγοί των δύο αντίπαλων στρατευμάτων παρατάχθηκαν εκατέρωθεν των επτά πυλών της πόλης, με τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη αντιμέτωπους στην έβδομη πύλη. Κεντρικός ήρωας της τραγωδίας είναι ο Ετεοκλής· η Θήβα βρίσκεται σε ασφυκτική κατάσταση πολιορκίας κι εκείνος προσπαθεί να οργανώσει την αντεπίθεση σε μια μάχη καταδικασμένη, χωρίς πραγματικό νικητή. Από τις μεγάλες επιτυχίες του περυσινού προγράμματος της Επιδαύρου, οι Επτά επί Θήβας επαναλαμβάνονται και φέτος, ανοίγοντας το πρόγραμμα των Επιδαυρίων 2017. Μια παράσταση που ερευνά πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης συμβαδίζει με την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία.
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις • Σκηνικά – Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν • Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης • Χορογραφία – Κίνηση: Έντι Λάμε • Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος • Παίζουν: Γιάννης Στάνκογλου (Ετεοκλής), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Αντιγόνη), Ιώβη Φραγκάτου (Ισμήνη), Γιώργος Καύκας (Άγγελος), Αλέξανδρος Τσακίρης (Κήρυκας) κ.ά.
[30 Ιουνίου - 1 Ιουλίου]
Σταύρος Τσακίρης
Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή
Στην τελευταία τραγωδία του Σοφοκλή, ο Οιδίπους φτάνει στο άλσος του Κολωνού, στις παρυφές της πόλεως των Αθηνών, ζητώντας φιλοξενία – ένας «ξένος», τυφλός και ρακένδυτος μετά από δεκαετή περιπλάνηση. Χρειάζεται έναν τόπο ν’ αναπαυθεί, καθώς διαισθάνεται το τέλος να πλησιάζει. Μόνος συμπαραστάτης του η κόρη-αδελφή του Αντιγόνη. Μετά από διαπραγματεύσεις, του επιτρέπεται να κατοικήσει στα «σύνορα», στο μεταίχμιο νομιμότητας και παρανομίας, ζωής και θανάτου. Μέσα από τις συναντήσεις του με τον Θησέα, τον Κρέοντα, τη μικρότερη κόρη-αδελφή του Ισμήνη και τον γιο-αδελφό του Πολυνείκη κάνει ανασκόπηση της ζωής του και στοχάζεται επάνω στο παράλογο του ανθρώπινου βίου. Σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη, που υιοθετεί εδώ τη φόρμα του αφηγηματικού θεάτρου, ο θίασος εξιστορεί στους θεατές αυτή την ιστορία-«παραβολή», σ’ έναν άδειο χώρο, με ελάχιστα αντικείμενα. Οι ηθοποιοί ενδύονται τους ήρωες, που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται σαν οπτασίες του ετοιμοθάνατου Οιδίποδα. Η μουσική, σε σύνθεση Μίνωα Μάτσα, εκτελείται ως παράλληλο κείμενο από τις φωνές των ηθοποιών και δίνει στο θέαμα τον χαρακτήρα ενός επικολυρικού ποιήματος. Στον ομώνυμο ρόλο ο σπουδαίος Κώστας Καζάκος.
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης • Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσακίρης • Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν • Κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου • Μουσική: Μίνως Μάτσας • Παίζουν: Δημήτρης Λιγνάδης (Ξένος), Κώστας Καζάκος (Οιδίπους), Κόρα Καρβούνη (Αντιγόνη), Τζένυ Κόλλια (Ισμήνη), Γιάννος Περλέγκας (Θησέας), Δημήτρης Ήμελλος (Κρέων), Δημήτρης Λάλος (Πολυνείκης), και 8μελής χορός ηθοποιών. Παραγωγή: Venus A.E.
[7 - 8 Ιουλίου]
Έκτορας Λυγίζος – ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας
Βάκχες του Ευριπίδη
Ο θεός Διόνυσος φτάνει στην πόλη με ανθρώπινη μορφή και ο βασιλιάς Πενθέας παλεύει να οχυρώσει εαυτόν και το άστυ απέναντι στην έλευση μιας θρησκείας που εξισώνει τους πάντες –νυν και πρώην βασιλιάδες, θεούς και δούλους, μάντεις και αγγελιοφόρους, γυναίκες και άνδρες– σε έναν κόσμο συμφιλίωσης του ανθρώπου με τα πιο ζωώδη, αλλά και αγνά του ένστικτα. Πρόκειται για τη μοναδική σωζόμενη τραγωδία όπου ο Διόνυσος συμμετέχει ως πρόσωπο του δράματος, αλλά και ως παντεπόπτης σκηνοθέτης- συγγραφέας. Η παράσταση εξερευνά τη σύγκρουση ανάμεσα στην ατομικότητα του ήρωα και την πολυφωνικότητα του χορού: οκτώ αφηγητές, εντάσσοντας τα χορικά στη βασική πλοκή, παρακολουθούν τη διαδικασία της σταδιακής σύνθεσης και αποσύνθεσης ενός μικτού συνόλου, την αντίσταση των μελών του, αλλά και τη λαχτάρα τους να ανέβουν φαντασιακά στο ιερό βουνό ως μαινάδες και να μετατραπούν σε βάκχες. Μια τελετή μύησης στη λατρεία του «άλλου», της οποίας πρώτο στάδιο είναι να σταθούν δύο άτομα αντιμέτωπα υπό το βλέμμα ενός θεατή- μάρτυρα.
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς • Διασκευή – Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος • Σκηνικά – Κοστούμια: Κλειώ Μπομπότη • Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης • Δραματολογική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου • Σωματική προετοιμασία: Βίκυ Παναγιωτάκη • Φωνητική προετοιμασία: Ρηνιώ Κυριαζή • Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Έκτορας Λυγίζος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Άρης Μπαλής, Αργύρης Πανταζάρας, Ανέζα Παπαδοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Στέργιογλου. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας.
[14 – 15 Ιουλίου]
Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης – Εθνικό Θέατρο
Ειρήνη του Αριστοφάνη
Μια μουσική παράσταση σε σύνθεση του Νίκου Κυπουργού
Το Εθνικό Θέατρο ανέθεσε στον σπουδαίο συνθέτη Νίκο Κυπουργό τη μουσική σύνθεση και στον ταλαντούχο νέο συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο το λιμπρέτο για τη δημιουργία μιας μουσικής παράστασης που βασίζεται στην Ειρήνη του Αριστοφάνη. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, ενώ τον ρόλο του Τρυγαίου ερμηνεύει ο πάντοτε απρόβλεπτος Τζίμης Πανούσης. Η Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Γιώργου Πέτρου, συνοδεύει ζωντανά την παράσταση στην Επίδαυρο. Η Ειρήνη παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια το 421 π.Χ., αποσπώντας το δεύτερο βραβείο, λίγες μόλις ημέρες πριν από τη σύναψη της Νικίειας Ειρήνης, που συνοδευόταν από ελπίδες για το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου. Αυτή ακριβώς η εύθραυστη, όπως αποδείχθηκε, ισορροπία μεταξύ του πολέμου και της ειρήνης, το ηρακλείτειο ρητό «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί» και το ακανθώδες ερώτημα κατά πόσο η ειρήνη είναι συνώνυμο της ευτυχίας και της αρετής εμπνέουν τους συντελεστές της ιδιαίτερης αυτής παράστασης.
Λιμπρέτο: Δημοσθένης Παπαμάρκος • Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης • Video mapping: Στάθης Μήτσιος • Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου • Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου • Συμμετέχει η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου. Παίζουν: Τζίμης Πανούσης (Τρυγαίος), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (Ερμής), Ειρήνη Καράγιαννη (Ειρήνη), Αιμιλιανός Σταματάκης (Πόλεμος). Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Θωμάς Βελισσάρης, Δημήτρης Γεωργιάδης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Νίκος Καρδώνης, Γιασεμί Κηλαηδόνη, Γιάννης Κλίνης, Νάντια Κοντογεώργη, Ελίτα Κουνάδη, Ηλίας Κουνέλας, Ελένη Μπούκλη, Μαρία Νίκα, Μαρίνα Σάττι, Γιωργής Τσουρής, Αντιγόνη Φρυδά.
[21 – 22 Ιουλίου]
Κατερίνα Ευαγγελάτου – Εθνικό Θέατρο
Άλκηστη του Ευριπίδη
Το Εθνικό Θέατρο προσεγγίζει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συγχρόνως προκλητικά έργα του Ευριπίδη, την Άλκηστη, αναθέτοντας την παρουσίασή της στην Κατερίνα Ευαγγελάτου, που θα πραγματοποιήσει την πρώτη της σκηνοθεσία στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Έργο που φέρει επί σκηνής τον θρίαμβο επί του θανάτου, η Άλκηστη, το πρώτο από τα σωζόμενα του Ευριπίδη (438 π.Χ.), προκάλεσε ατελεύτητες συζητήσεις για το είδος στο οποίο ανήκει, εξαιτίας της συνύπαρξης τραγικών και κωμικών στοιχείων. Παράλληλα, η εμφανής σοφιστική επίδραση πυροδότησε σειρά από θέματα ηθικής των διαπροσωπικών σχέσεων. Σε έναν κόσμο όπου έχει κανείς τη δυνατότητα να ανταλλάξει τον θάνατό του με τη ζωή κάποιου άλλου, ο συγγραφέας του «Αθηναϊκού Διαφωτισμού» υποβάλλει σε εξονυχιστικό έλεγχο σχέσεις «αδιαμφισβήτητης» ανιδιοτέλειας και θέτει επί τάπητος τολμηρά ερωτήματα: Πώς αποδεικνύεται η αγάπη; Μέχρι πού φτάνει η αφοσίωση; Ποια ζωή έχει μεγαλύτερη αξία, και για ποιον λόγο; Οι νόμοι των ανθρώπων δίνουν επαρκείς απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα; Και τι γίνεται όταν η παρέμβαση των θεών αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού;
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης • Σκηνοθεσία – Επεξεργασία μετάφρασης: Κατερίνα Ευαγγελάτου • Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη • Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα • Κίνηση: Πατρίσια Απέργη • Μουσική: Γιώργος Πούλιος • Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου • Παίζουν: Νίκος Κουρής (Άδμητος), Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Ηρακλής), Μαρία Κίτσου (Άλκηστη), Γιάννης Φέρτης (Φέρης), Κώστας Βασαρδάνης (Απόλλων), Σωτήρης Τσακομίδης (Θάνατος), Δημήτρης Παπανικολάου (Δούλος). Χορός: Κωνσταντίνος Βουδούρης, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Γιώργος Ζυγούρης, Στάθης Κόικας, Μιχάλης Μιχαλακίδης, Αντώνης Μιχαλόπουλος, Γιώργος Νούσης, Χρήστος Ξυραφάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Δημόκριτος Σηφάκης, Περικλής Σκορδίλης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Βαλάντης Φράγκος. Συμμετέχουν πέντε μουσικοί επί σκηνής.
[28 – 29 Ιουλίου]
Μαριάννα Κάλμπαρη – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων
Μήδεια του Ευριπίδη
Η βαρβαρότητα του έρωτα
«Δύο φορές βάρβαρη η Μήδεια, από καταγωγή και από έρωτα» γράφει στον πρόλογο της αξεπέραστης μετάφρασής του ο Γιώργος Χειμωνάς. Δύο όψεις έχει ο έρωτας: τη «βάρβαρη», τη βυθισμένη στον πόνο και στο σκοτάδι, αλλά και την ονειρική, την ηδονική, τη λουσμένη στο φως. Μέσα από το έργο του Ευριπίδη, αλλά και κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας (Σαπφώ, Πλάτων, Θεόφραστος κ.ά.), τραγουδώντας τη γιορτή και το πένθος του έρωτα, η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης διερευνά τον τρόπο με τον οποίο το βαθύ, τρομακτικό σκοτάδι της άγριας πλευράς του έρωτα καταπίνει βάναυσα κάθε τι ωραίο και ευγενές, οδηγώντας την ψυχή στο απόλυτο κακό. Στην επιτακτική ανάγκη να προκαλέσει τον ίδιο ακριβώς πόνο που ένιωσε. Γιατί «δεν υπάρχει οργή πιο φοβερή και αθεράπευτη από αυτήν που γεννιέται ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν αγαπηθεί»…
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς • Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη • Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης • Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος • Χορογραφία: Μαρίζα Τσίγκα • Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου • Δραματολόγος παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου • Παίζουν: Μαρία Ναυπλιώτου, Χάρης Φραγκούλης, Αλεξάνδρα Καζάζου, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Θεοδώρα Τζήμου, Σύρμω Κεκέ, Ιωάννα Μαυρέα, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Γεράσιμος Γεννατάς, Δημήτρης Πασσάς και σπουδάστριες της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Συμμετέχουν τέσσερις μουσικοί. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.
[4- 5 Αυγούστου]
Άρης Μπινιάρης – Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου
Πέρσες του Αισχύλου
Για πρώτη φορά στην Επίδαυρο, σε μια παραγωγή του ΘΟΚ με πλειάδα σπουδαίων Ελλαδιτών και Κυπρίων ηθοποιών, ο νεότατος Άρης Μπινιάρης, που έχει διακριθεί για τις εκρηκτικές παραστάσεις του τα τελευταία χρόνια, προτείνει μια ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης. Όχημα της παράστασης, που δομείται στη συνάντηση του ρυθμού και της λέξης, είναι η μουσικότητα. Όλοι οι βασικοί χαρακτήρες, όπως και ο χορός, ερμηνεύονται με τρόπο που αποκαλύπτει τη μουσική υφή του έργου. Η παράσταση ξεδιπλώνεται μέσα από τη δράση, τη λέξη, το τραγούδισμα και τον χορό, αναζητώντας μια θεμελιώδη απλότητα, που θα αναδείξει τις αδιάκοπες εσωτερικές δονήσεις του αρχαίου ελληνικού δράματος.
Μετάφραση: Παναγιώτης Μουλλάς • Σκηνοθεσία – Mουσική δραματουργία: Άρης Μπινιάρης • Δραματουργική συνεργασία: Αντώνης Σολωμού • Μετρική διδασκαλία: Θεόδωρος Στεφανόπουλος • Σκηνικά: Κωνσταντίνος Λουκά • Κοστούμια: Ελένη Τζιρκαλλή • Κινησιολογία: Λία Χαράκη • Σχεδιασμός φωτισμού: Γεώργιος Κουκουμάς • Ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Χριστοφή • Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Άτοσσα), Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης). Χορός: Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονισήφορος Ονισηφόρου, Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής.
[11-12 Αυγούστου]
Ρενέ Πόλλες – I Love you, but I’ve Chosen Entdramatisierung /Σ’ αγαπώ, αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση
Γιορτή λήξης
Εδώ είν’ αλώνι για χορό!
Το Φεστιβάλ Επιδαύρου τιμά τη μουσικοχορευτική παράδοση του Μοριά
Με αφετηρία τον επτάσημο ρυθμό του συρτού καλαματιανού (που απαντάται ήδη στον Αριστοφάνη) και τον αρχαίο τσακώνικο τελετουργικό χορό, το Φεστιβάλ Επιδαύρου θα ολοκληρώσει τον κύκλο των φετινών παραστάσεων με ένα τιμητικό-γιορταστικό αφιέρωμα στην πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση του Μοριά, ως διαχρονική κιβωτό της ταυτότητας και της ιστορικής μνήμης. Η ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου μετατρέπεται στο μεγάλο αλώνι-χοροστάσι του Χρόνου, για να υποδεχτεί τους σύγχρονους συμποσιαστές, τραγουδιστές, οργανοπαίκτες και χορευτές απ’ όλη την Πελοπόννησο, σε μιαν ανοιχτή πρόσκληση για συμμετοχή στον κύκλο και την τελετουργία του ελληνικού παραδοσιακού γλεντιού.
Καλλιτεχνική – Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας • Σκηνική επιμέλεια: Σοφία Σπυράτου • Σχεδιασμός φωτισμού: Λευτέρης Παυλόπουλος • Συνεργασία: Κέντρο Ελληνικής Μουσικής «Φοίβος Ανωγειανάκης», Λύκειον των Ελληνίδων Καλαμάτας.
[19 Αυγούστου]
Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
[Όλες οι παραστάσεις θα έχουν αγγλικούς υπέρτιτλους.]
Δημήτρης Καραντζάς
Μήδεια του Ευριπίδη
Η παράσταση επιχειρεί να ανασύρει και να τοποθετήσει το ζήτημα «Μήδεια» στο επίκεντρο. Τρεις άντρες βρίσκονται πάνω στη σκηνή προκειμένου να αναρωτηθούν, να επανεξετάσουν, να επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις στον «θρύλο» της Μήδειας από αντρική σκοπιά. Σε ποια σημεία η Μήδεια «υποκρίνεται», σε ποια σημεία επιχειρηματολογεί επαρκώς, ποια μέρη του έργου είναι αμιγώς λογικά και δικαιολογημένα και πού σφάλλει; Πώς τρία πρόσωπα αντίθετου φύλου από αυτό του ρόλου μπορούν να δικαιολογήσουν και να αθωώσουν την πράξη της Μήδειας; Η παράσταση επανέρχεται στο έργο για να θέσει όλα αυτά τα ζητήματα σε έναν πάγκο ανατομικής μελέτης της ρυθμολογίας και της επιχειρηματολογίας του, σε μια «ψιθυριστή» παράσταση που προσπαθεί να αγγίξει το «σύμπτωμα» της Μήδειας υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής.
Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης • Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς • Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Καραντζάς, Θεοδώρα Καπράλου • Μουσική: Ανρί Κεργκομάρ • Σκηνικά: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου • Κοστούμια : Ιωάννα Τσάμη • Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου • Κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος • Παίζουν: Γιώργος Γάλλος (Μήδεια, Τροφός), Χρήστος Λούλης (Ιάσων, Κρέοντας, Παιδαγωγός, Αιγέας, Άγγελος), Μιχάλης Σαράντης (Χορός).
[30 Ιουνίου - 1 Ιουλίου]
Ιώ Βουλγαράκη – ΠΥΡ
Άφιξις
Με αφετηρία τη Μνηστηροφονία από την ομηρική Οδύσσεια
Πέρα και πριν από οποιαδήποτε απόπειρα ερμηνείας, η Οδύσσεια είναι ένα τραγούδι επιστροφής, προερχόμενο από μια εποχή που τα μακρινά ταξίδια των ναυτικών γεννούσαν τραγούδια για την απουσία. Επιστρέφοντας στην Ιθάκη, έπειτα από είκοσι χρόνια, ο Οδυσσέας θα σκοτώσει 108 άνδρες που διεκδικούν τη γυναίκα και τον θρόνο του, ξεκληρίζοντας το νησί. Αυτό το μακελειό εγείρει τα ερωτήματα: Σε τι επιστρέφει ο Οδυσσέας; Ποιος θυμάται τον απόντα βασιλιά και ποιος είναι σήμερα αυτός ο άντρας; Και γιατί χρειάζεται να χυθεί τόσο αίμα; Η παράσταση επικεντρώνεται στη στιγμή της επιστροφής, για να μιλήσει ακριβώς για το ανέφικτο της επιστροφής. Ποτέ δεν μπορούμε να επιστρέψουμε σε καμιά πατρίδα, αφού ο χρόνος κινείται αμείλικτα μόνο προς τα μπρος και τίποτα δεν παραμένει όπως το έχει διαφυλάξει η μνήμη. Έτσι, ο Οδυσσέας επιστρέφει σε ένα «φάντασμα ονείρου». Ανοίγοντας τη δράση πέρα από τα όρια του θεατρικού χώρου, με όχημα τη σπουδαία μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη, και επενδύοντας στην αφήγηση και όχι στον ρεαλισμό, η παράσταση της Ιώς Βουλγαράκη και της ομάδας ΠΥΡ, που έχει συνιδρύσει με τον Αργύρη Ξάφη και τη Δέσποινα Κούρτη, επιχειρεί να φωτίσει την ψυχική μας σύνδεση με μια από τις πιο αιματηρές σκηνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Μετάφραση: Δ.Ν. Μαρωνίτης • Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ιώ Βουλγαράκη • Σκηνικά: Άννα Φιοντόροβα • Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού • Μουσική: Σαβίνα Γιαννάτου • Κίνηση: Σοφία Πάσχου • Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου • Παίζουν: Γιώργος Δικαίος, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Μαίρη Μηνά, Γιώργος Μπινιάρης, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου.
Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και Εθνικό Θέατρο.
[7-8 Ιουλίου]
Μάρτα Γκόρνιτσκα, The Hymn to Love / O ύμνος στον έρωτα
Παντελής Δεντάκης
Κύκλωπας του Ευριπίδη
Ένας κόσμος αντρικός, ωμός και βίαιος, κόσμος αλληλοεξόντωσης και ανθρωποφαγίας, όπου το δίκαιο ορίζεται από τον εκάστοτε ισχυρό. Στη χώρα των Κυκλώπων ο ξένος δεν περιθάλπεται, δεν φιλοξενείται, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης ή κατασπαράσσεται. Εκεί δεν μπορείς να είσαι ούτε καλός ούτε κακός. Εκεί μπορείς να είσαι μόνο φοβισμένος και απελπισμένος ή σκληρός και ανελέητος. Τα πρόσωπα του Ευριπίδη ακροβατούν ανάμεσα στην ελαφράδα, τη γελοιότητα, την πονηριά, τον καιροσκοπισμό, την ηθική παρακμή, την αγριότητα. Γελοιοποιούν και γελοιοποιούνται. Συντρίβουν και συντρίβονται.
Η παράσταση, με αποκλειστικά γυναικεία διανομή, διερευνά αυτόν τον άκρως αντρικό κόσμο, μέσα από τη γυναικεία φύση. Μέσα από τον ψυχισμό, τα εκφραστικά μέσα, το σώμα της γυναίκας. Και αναζητά την ισορροπία ανάμεσα στο σοβαρό και το γελοίο, ανάμεσα στο σπλάτερ και την κωμωδία.
Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας • Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης • Σκηνικά – Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα • Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου • Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης • Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης • Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη (Κύκλωπας), Άννα Καλαϊτζίδου (Οδυσσέας), Κατερίνα Λυπηρίδου (Σιληνός), Νεφέλη Μαϊστράλη, Μαρία Μοσχούρη, Αμαλία Νίνου, Μυρτώ Πανάγου, Ελένη Τσιμπρικίδου (Σάτυροι).
Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και Εθνικό Θέατρο.
[21-22 Ιουλίου]
Ολιβιέ Πυ
Προμηθέας Δεσμώτης, Ικέτιδες του Αισχύλου
Για ακόμα μια φορά, ο αιρετικός ηθοποιός, ποιητής και σκηνοθέτης Olivier Py (Ολιβιέ Πυ) επιχειρεί να νοηματοδοτήσει το παρόν μέσα από την επανανάγνωση εμβληματικών έργων του παρελθόντος, εδώ του Προμηθέα Δεσμώτη και των Ικετίδων του Αισχύλου. Η παράσταση, σε μινιμαλιστική φόρμα, με μια διανομή τριών ηθοποιών, σε δική του μετάφραση και σπονδυλωτή σκηνοθεσία, έκανε πρεμιέρα πέρυσι το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ της Αβινιόν. Στον Προμηθέα Δεσμώτη, έργο συγχρόνως μεταφυσικό και βαθιά πολιτικό, ένας τιτάνας βασανίζεται από τους θεούς εξαιτίας της αγάπης που τρέφει για την ανθρωπότητα. Μετατρέπεται έτσι σε αιώνιο σύμβολο ανυπακοής, ένας κατεξοχήν πολιτικός κρατούμενος. Ο Προμηθέας, κατά τον Πυ, μας «διδάσκει την έννοια της εξέγερσης». Αλλά και οι Ικέτιδες θίγουν διαχρονικά πολιτικά ζητήματα, μεταξύ αυτών τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τον νόμο, τον σεβασμό για τον ξένο και για τη γυναίκα. Το έργο απηχεί την άποψη του Αισχύλου ότι ο νόμος δεν μπορεί να είναι η απάντηση για τα πάντα. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, το θέατρο καθίσταται απαραίτητο ως χώρος που προσφέρεται για δημόσια συζήτηση και στοχασμό. Η παραδοσιακή έννοια της κάθαρσης, ως πράξη θεαματικής εκκαθάρισης, θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί: ο θυμός δεν πρέπει να επικρατήσει.
Γαλλικό κείμενο – Σκηνοθεσία: Olivier Py • Καλλιτεχνική συνεργασία – Κοστούμια: Pierre André Weitz • Παίζουν: Philippe Girard, Frédéric Le Sacripan, Mireille Herbstmeyer. Παραγωγή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Résidence FabricA Φεστιβάλ της Αβινιόν. Υποστήριξη: Spedidam. Περιοδεύουσα παράσταση. Πρώτη παρουσίαση: 6.07. 2016 στο πλαίσιο του 70ού Φεστιβάλ της Αβινιόν. Υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου. Στα γαλλικά, με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
[4-5 Αυγούστου]
Ολιβιέ Πυ, Προμηθέας Δεσμώτης, Ικέτιδες του Αισχύλου
Λύκειο Επιδαύρου
Διεθνές θερινό σχολείο αρχαίου δράματος
4 - 19 Ιουλίου 2017
Φέτος το καλοκαίρι θα λειτουργήσει για πρώτη φορά το Λύκειο Επιδαύρου, ένα διεθνές κέντρο για την εφαρμοσμένη μελέτη του αρχαίου δράματος, που θα πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στην περιοχή της Επιδαύρου. Το Λύκειο Επιδαύρου απευθύνεται σε σπουδαστές και σπουδάστριες ακαδημιών θεάτρου, δραματικών σχολών και τμημάτων θεατρικών σπουδών με κατεύθυνση θεατρικής πρακτικής, καθώς και σε αποφοίτους ανάλογων σχολών από όλον τον κόσμο.
Το Λύκειο επικεντρώνεται στην έρευνα της παράστασης του αρχαίου δράματος(τραγωδίας, κωμωδίας, σατυρικού δράματος) σε πρακτικό και σε θεωρητικό επίπεδο. Οι διαφορετικές αισθητικές τάσεις, καλλιτεχνικές σχολές, μέθοδοι και ερμηνευτικές προσεγγίσεις, από τις πιο παραδοσιακές έως τις πιο πειραματικές, θα αναπτύσσονται μέσα από κύκλους μαθημάτων, μάστερκλας, εκπαιδευτικές επισκέψεις και άλλες δράσεις που θα πραγματοποιούνται σε διάφορες τοποθεσίες της γύρω περιοχής (αρχαία θέατρα, αρχαιολογικούς χώρους, φυσικά τοπία, σχολεία), ειδικά επιλεγμένες για τους σκοπούς αυτού του θερινού σχολείου, σε συνεργασία με τους αντίστοιχους φορείς.
Σκοπός του Λυκείου είναι η ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας μέσα από την υποκριτική, την κίνηση, τον χορό, το τραγούδι, τη μουσικότητα και άλλα δομικά στοιχεία για την εξοικείωση του ηθοποιού με το αρχαίο δράμα. Με 170 ώρες διδασκαλίας, 8 διαφορετικούς κύκλους σεμιναρίων και έως 100 σπουδαστές και σπουδάστριες, το Λύκειο έχει φέτος ως θέμα την «Έλευση του ξένου», θεματική που διατρέχει και τις παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.
Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί αυτή την πρώτη χρονιά λειτουργίας του Λυκείου στιςρίζες του αρχαίου θεάτρου, σε αρχετυπικές δομές κοινές σε παλαιούς πολιτισμούς, όπως ο ελληνικός, ο ινδικός, ο κινεζικός, και στον τρόπο με τον οποίο οι δομές αυτές εκφράζονται δημιουργικά στη σύγχρονη σκηνή. Ανάμεσα στους καθηγητές είναι ο διεθνούς φήμης και πολυβραβευμένος Ρώσος σκηνοθέτης και καθηγητής Adolf Shapiro (Άντολφ Σαπίρο), ο γνωστός σκηνοθέτης Phillip Zarrilli (Φίλιπ Ζαρρίλι), ερμηνευτής και δάσκαλος μιας μοναδικής μεθόδου για ηθοποιούς που συνδυάζει γιόγκα και πολεμικές τέχνες, οι Simon Abkarian (Σιμόν Αμπκαριάν) και Catherine Schaub–Abkarian (Κατρίν Σωμπ-Αμπκαριάν), από τους βασικούς συντελεστές του θρυλικού «Θεάτρου του Ήλιου» της Αριάν Μνουσκίν, η Rosalba Torres Guerrero (Ροζάλμπα Τόρρες Γκερρέρο), από τα βασικά μέλη της ομάδας Rosas της Αν Τερέζα Ντε Κεερσμάκερ, ο ευφάνταστος χορευτής και χορογράφος Koen Augustijnen (Κοέν Ωγκουστίνεν), στενός συνεργάτης των Μπαλέτων C de la B, ο δραματουργός χορού Guy Cools (Γκυ Κουλς), ο ηθοποιός και δάσκαλος Enrico Bonavera (Ενρίκο Μποναβέρα), από τους βασικούς συνεργάτες του Piccolo Teatro του Μιλάνου, ο σκηνοθέτης Σωτήρης Καραμεσίνης, γνωστός στη Βραζιλία για την ανάπτυξη της μεθόδου MUSA, που εισάγει τη μουσική ως θεμελιώδες στοιχείο στην καθημερινή εκπαίδευση του ηθοποιού, οι RootlessRoot (Λίντα Καπετανέα και Γιόζεφ Φρούτσεκ), δημιουργοί της μεθόδου Fighting Monkey για την έρευνα αξιών και αισθητικών απόψεων μέσω του χορού και της κίνησης, η ερμηνεύτρια, ηθοποιός και σκηνοθέτις Μάρθα Φριντζήλα, ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας, η ηθοποιός και δασκάλα φωνητικής Ρηνιώ Κυριαζή, ο σκηνοθέτης και πρωτοχορευτής στο Λύκειο Ελληνίδων Κωνσταντίνος Ντέλλας, η λαογράφος-εθνολόγος Μιράντα Τερζοπούλου, με μακροχρόνια έρευνα στην παραδοσιακή μουσική, τη λαϊκή λατρεία και τις λαϊκές τελετουργίες, η θεατρολόγος, μεταφράστρια και κριτικός Ελένη Βαροπούλου κ.ά.
Στις δράσεις του Λυκείου Επιδαύρου εντάσσονται επίσης βιωματικά εργαστήριαγια παιδιά, εφήβους και ενηλίκους της περιοχής, σε συνεργασία με τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το Λύκειο Επιδαύρου υλοποιείται σε συνεργασία με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ταυτόχρονα, έχει ενταχθεί στο Διεθνές Δίκτυο Αρχαίου Δράματος που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Πολιτισμού, στο οποίο συμμετέχουν επίσης το Εθνικό Θέατρο σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αττικό Σχολείο Αρχαίου Δράματος της Ελευσίνας 2021, Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.
Πληροφορίες και αίτηση συμμετοχής: http://greekfestival.gr/gr/epidaurus_lyceum
Μάρθα Φριντζήλα
Βάκχες: μια λειτουργία
Με τη συμμετοχή των σπουδαστών του Λυκείου Επιδαύρου
Με πυρήνα τον αρχετυπικό χαρακτήρα του Διονύσου ως ξένου και με κεντρικό άξονα τη μουσική και την εξουσία της πάνω στους ανθρώπους, η παράσταση των Βακχών παρουσιάζεται ως μουσικό θεραπευτικό δρώμενο που ενώνει την «οργιαστική» ροκ με τους αφρικανικούς ρυθμούς και τους αραβικούς μουσικούς δρόμους. Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί στο Αρχαίο Στάδιο της Επιδαύρου με τη συμμετοχή των σπουδαστών του Λυκείου.
Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα • Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα • Μουσική: Βασίλης Μαντζούκης • Χορογραφία: RootlessRoot (Λίντα Καπετανέα, Γιόζεφ Φρούτσεκ) • Ηθοποιοί – Τραγουδιστές: Νάνσυ Σιδέρη, Σταυρούλα Παυλίκου, Μάρθα Φριντζήλα, Μιχάλης Πανάδης, Φοίβος Συμεωνίδης, Τάσος Δημητρόπουλος • Mουσικοί: Βασίλης Μαντζούκης (ηλεκτρική κιθάρα, tapes, φωνή), Αντώνης Μαράτος (μπάσο), Νίκος Παπαβρανούσης (τύμπανα), Kώστας Νικολόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), Πανού Μανού (ηλεκτρική κιθάρα, φωνή), Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (τύμπανα, κρουστά), Κοσμάς Λαμπίδης (νέι).
[Aρχαίο Στάδιο Επιδαύρου, 18 Ιουλίου]
Εκπαιδευτικές δράσεις στην Αργολίδα
Στο πλαίσιο της προσπάθειας ενδυνάμωσης των σχέσεων με την τοπική κοινωνία της Αργολίδας, το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, σε συνεργασία με το Δήμο Ναυπλιέων και το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ξεκίνησε από τον Μάρτιο σειρά δράσεων, που στοχεύουν στην εξοικείωση με το περιεχόμενο και τη μορφή των παραστάσεων του φετινού προγράμματος. Στις δράσεις αυτές λαμβάνουν μέρος ομάδες μαθητών από την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλλά και ομάδες ενηλίκων, με εμψυχωτές έμπειρους θεατροπαιδαγωγούς και θεατρολόγους, καθώς και καλλιτέχνες από την Αργολίδα.
Δημιουργική απασχόληση παιδιών
Συνεχίζεται και φέτος η δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Επίδαυρο, που θεσμοθετήθηκε πρώτη φορά πέρυσι, με μεγάλη επιτυχία. Το καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα για παιδιά 4 έως 12 ετών, που πραγματοποιείται κάθε Παρασκευή και Σάββατο, σε άμεση συνάρτηση με τις παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, δίνει τη δυνατότητα στους μεγάλους να παρακολουθούν τις παραστάσεις απερίσπαστοι, ενώ τα παιδιά απασχολούνται προσεγγίζοντας τις έννοιες και το περιεχόμενο των έργων μέσα από το θεατρικόπαιχνίδι.
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Μονοπάτια πολιτισμού
Το πρόγραμμα «Μονοπάτια πολιτισμού» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, που εγκαινιάζεται φέτος στην Επίδαυρο, μας φέρνει κοντά στην ιστορία, τον πολιτισμό και το περιβάλλον, αξιοποιώντας αρχαία μονοπάτια που ένωναν στο παρελθόν πόλεις και χωριά. Με τη συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κατοίκων κάθε περιοχής, με μελετημένη επιλογή διαδρομών και σηματοδότηση, τα μονοπάτια γίνονται πάλι προσβάσιμα και ελκυστικά, ενώ τονώνουν την οικονομία, παρακινώντας τους επισκέπτες να ανακαλύψουν τις ομορφιές και τα προϊόντα του τόπου. Το Σάββατο 1η Ιουλίου 2017, με την έναρξη του Φεστιβάλ Επιδαύρου και σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας, εγκαινιάζονται τα «Μονοπάτια πολιτισμού» στην περιοχή της Επιδαύρου. Ένας ξεχωριστός περίπατος στο ιστορικό μονοπάτι που περιβάλλει τον αρχαιολογικό χώρο, διάρκειας 1 ½ ώρας περίπου, θα οδηγήσει τους περιπατητές στο αρχαίο θέατρο για να παρακολουθήσουν την παράστασηστα χνάρια των βημάτων των αρχαίων θεατών.
[1η Ιουλίου]
Αθήνα
[Με την υποστήριξη του Δικτύου Πολιτισμού Athens Culture Net]Πόλη: μύθος και ιστορία
Γιώργος Σαχίνης – UrbanDig Project
Στάση Ομόνοια
Από τον Νοέμβριο του 2015, οι άνθρωποι του UrbanDig (καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, θεατρολόγοι) έχουν «κατασκηνώσει» στην Ομόνοια και την «ανασκάπτουν» πυρετωδώς. Πάνω και κάτω από την επιφάνεια της πλατείας, στους χώρους του Ηλεκτρικού, του μετρό και των υπόγειων στοών περιμετρικά, η ανασκαφή φέρνει στο φως ιστορίες, τραγούδια, μουσικές, εικόνες, συνήθειες, όνειρα και ευχές των θαμώνων της, παλιών και νέων, μικρών και μεγάλων, μόνιμων και περαστικών. Ένα ευρύ πολιτισμικό αρχείο, γραπτό και οπτικοακουστικό, χτίζεται μέσα από ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες. Ο τόσο συκοφαντημένος και αμφιλεγόμενος δημόσιος χώρος της Ομόνοιας ξανασυστήνεται ως ζωντανός τόπος συνύπαρξης, συνεργασίας, ανάπτυξης και κοινού βηματισμού. Με έμπνευση το αρχείο, την επιτόπια δυναμική και το πώς θέλουν την πλατεία οι άνθρωποί της, η ομάδα δημιουργεί τη Στάση Ομόνοια, μια παράσταση περιπατητική που συναντά το θέατρο, τον χορό, τη μουσική και την εικαστική παρέμβαση στον δημόσιο χώρο.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σαχίνης, Ειρήνη Αλεξίου • Χορογραφία: Ειρήνη Αλεξίου • Ομάδα έρευνας – δραματουργίας: Κατερίνα Κωνσταντινάκου, Άννα Μαγουλιώτη, Γιώργος Σαχίνης, Ειρήνη Αλεξίου, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Κατερίνα Πρωτονοταρίου • Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Άννα Μαγουλιώτη, σε συνεργασία με ομάδα συμμετοχικού σχεδιασμού από τη διατομεακή ερευνητική κοινότητα του project UrbanDig_Omonia της ομάδας όχι παίζουμε • Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα • Παίζουν: Αγγελική Δαλαγγέλη, Κλήμης Εμπέογλου, Pauline Huguet, Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης, Εμμανουέλα Κορκή, Κατερίνα Πρωτονοταρίου, Νάντια Σιώκου κ.ά.
Γκίγκη Αργυροπούλου – Mkultra
AfterLives
Στα χρόνια της κρίσης αναπτύχθηκαν από πολίτες και ομάδες νέες μορφές πολιτικής και καλλιτεχ
